Ζ’ ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΩ ΑΓΙΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ
Κοντάκιον Ἦχος πλ. δ’
Ἀποστόλων τό κήρυγμα, καί τῶν Πατέρων τά δόγματα, τῇ Ἐκκλησίᾳ μίαν τήν πίστιν ἐκράτυνεν· ἣ καί χιτῶνα φοροῦσα τῆς ἀληθείας, τόν ὑφαντόν ἐκ τῆς ἄνω θεολογίας, ὀρθοτομεῖ καί δοξάζει, τῆς εὐσεβείας τό μέγα μυστήριον.
Σχόλιο
Δυο πράγματα δυνάμωσαν την πίστη των Χριστιανών μέσα στην εκκλησία: το κήρυγμα των Αποστόλων και τα δόγματα των Πατέρων. Πρόκειται για την Ορθόδοξη Παράδοση που στηρίζεται ακριβώς και στη διδασκαλία των Αποστόλων και στις δογματικές θεωρίες των Πατέρων της εκκλησίας. Στη συνέχεια προσωποποιεί την Εκκλησία και την φοράει τον χιτώνα της αλήθειας, που έχει υφανθεί από την άνω θεολογία.
Οι εκφράσεις αυτές τονίζουν την χαρακτηριστική ιδιότητα της εκκλησίας που είναι η αλήθεια, η οποία είναι το ζητούμενο σε κάθε θρησκευτική πίστη. Για την ορθόδοξη εκκλησία η αλήθεια πηγάζει από την άνω θεολογία, δηλαδή από την διδασκαλία των πατέρων που γνώρισαν και βίωσαν την αγαπητική σχέση με το Θεό και ύστερα… μίλησαν και η ομιλία τους έγινε δόγμα για την εκκλησία. Αυτή η εκκλησία των θεοφώτιστων αγίων δίνει ορθές κατευθύνσεις και γνωρίζει στους ανθρώπους το μεγάλο μυστήριο της ευσεβείας, δηλαδή της σχέσης του ανθρώπου με τον Θεό.
Οἶκος
Ἐν ὑψηλῷ κηρύγματι τῆς τοῦ Θεοῦ Ἐκκλησίας, ἀκούσωμεν βοώσης, ὁ διψῶν, ἐρχέσθω καί πινέτω, ὁ κρατήρ, ὃν φέρω, κρατήρ ἐστι τῆς σοφίας, τούτου τό πόμα ἀληθείας λόγῳ κεκέρακα, ὕδωρ οὐ προχέων ἀντιλογίας, ἀλλ’ ὁμολογίας, ἧς πίνων ὁ νῦν Ἰσραήλ, Θεόν ὁρᾷ φθεγγόμενον· ἴδετε, ἴδετε, ὅτι αὐτός ἐγώ εἰμι, καί οὐκ ἠλλοίωμαι· ἐγώ Θεός πρῶτος, ἐγώ καί μετά ταῦτα, καί πλήν ἐμοῦ ἄλλος οὐκ ἔστιν ὅλως. Ἐντεῦθεν οἱ μετέχοντες πλησθήσονται, καί αἰνέσουσι, τῆς εὐσεβείας τό μέγα μυστήριον.
Σχόλιο
Το υψηλό κήρυγμα της Εκκλησίας του Θεού, δηλαδή του Χριστού, από τα χείλη του οποίου ακούσαμε τη μεγάλη αλήθεια «ὁ διψῶν ἐρχέσθω καί πινέτω» έγινε κρατήρας σοφίας κατά την πάροδο του χρόνου με την συνεχή ανάμειξη του λόγου του Θεού με την αλήθεια, ένα κράμα που δεν σηκώνει αντιλογία αλλά ομολογία. Αυτό το νέο κρασί το πίνει ο νέος Ισραήλ, δηλαδή ο λαός του Θεού, και ακούει τον Θεό να διαβεβαιώνει ότι ο Θεός και πριν και τώρα και μετέπειτα είναι ο ίδιος, ο αιώνιος Θεός, του οποίου η μετοχή και η επικοινωνία μαζί του χορταίνει και ικανοποιεί τους ανθρώπους κι έτσι επαινούν το μεγάλο μυστήριο της ευσεβείας, δηλαδή της σχέσης των ανθρώπων με τον Θεό. Βαθειά θεολογία διατυπωμένη με απλά λόγια.
