Το όραμα

14 Ιουλίου 2021

Ἀπόστολος Παῦλος.

(Επιμέλεια αφιερώματος Στέλιος Κούκος)

Καὶ πῶς νὰ συγκρίνεις τὰ γεγονότα ποὺ βιώνουμε μὲ τὸ ὅραμα τοῦ μεγάλου τῶν Ἐθνῶν ἀποστόλου; Νὰ ὁ Παῦλος μέχρι τρίτου οὐρανοῦ μὲ τὴν ἀγάπη γιὰ τὴν Ἐκκλησία, μὲ ἀπόλυτη ὑπακοὴ σὲ αὐτὴ καὶ τὰ κελεύσματά της καὶ ἐγὼ ὑπερήφανος ἀετὸς νομίζω πὼς ἔχω ὅλες τὶς γνώσεις τοῦ κόσμου, γιατὶ γνωρίζω ἰατρικὴ καθὼς ἀποφαίνομαι σὰν εἰδικὸς τῶν ἐμβολίων, γνωρίζω πληροφορικὴ καθὼς ἀποφαίνομαι σὰν εἰδικὸς περὶ τῶν νέων ταυτοτήτων, ἔχω ξεπεράσει καὶ αὐτὸν τὸν θαυμάσιο Παῦλο στὶς θεῖες ἀποκαλύψεις γιατὶ ἔχω τὴν ἄνεση νὰ ἀρνοῦμαι τὸ συνοδικὸ σύστημα τῆς Ἐκκλησίας.

Στριφογυρίζω στὸ μαλακό μου στρῶμα καὶ ἀναρωτιέμαι τὶ νὰ θέλουν νὰ ἀκούσουν ἄραγες οἱ δικοί μου ἄνθρωποι; Μὰ βέβαια καταστροφὲς ποὺ θὰ συμβοῦν ἄν δὲν μετανοήσουν οἱ ἄλλοι. Ποιὸς εἶναι ἄραγες ὁ Παῦλος ποὺ θὰ μᾶς πεῖ «τί ταῦτα ποιεῖτε; καὶ ἡμεῖς ὁμοιοπαθεῖς ἐσμεν ὑμῖν ἄνθρωποι» καὶ «ηὐχόμην γὰρ αὐτὸς ἐγὼ ἀνάθεμα εἶναι ἀπὸ τοῦ Χριστοῦ ὑπὲρ τῶν ἀδελφῶν μου»! Δὲν εἶναι καὶ πολὺ δίκαιο!

Ἐγὼ ἀγωνίζομαι καὶ ταλαιπωροῦμαι καὶ οἱ ἄλλοι μὲ τὸ τίποτα θὰ βρεθοῦν στὸν παράδεισο; Μήπως ὁ ἀδελφὸς τοῦ ἄσωτου υἱοῦ εἶχε δίκαιο; Μὰ τὸ μόσχο τὸ σιτευτό! Ἄχ μεγάλε μου ἅγιε ὡραῖα μᾶς μίλησες γιὰ τὴν ἀγάπη, ἀλλὰ τὴ δικαιοσύνη τὴν παραμέλησες!

Εἶπες μόνο οὐ χαίρει ἐπὶ τῇ ἀδικίᾳ! Ἀλλὰ ἀφοῦ ἔρχεται σὲ ἀντίθεση μὲ τὸ πάντα ἐλπίζει, πάντα ὑπομένει, μακροθυμεῖ, χρηστεύεται, οὐ ζηλοῖ, οὐ περπερεύεται! Δὲν μπορῶ νὰ ὑπομείνω ἀγαπητέ μου ἅγιε! Πρέπει νὰ μιλήσω γιὰ νὰ ἀκουσθῶ ἀπὸ τὸ λαό μου. Ἡ Ἐκκλησία; Ποιά Ἐκκλησία; Αὐτὴ ποὺ ἔχει πουληθεῖ; Ἀλλὰ καὶ ἐσὺ βρὲ ἅγιε ἔδωσες λάθος παράδειγμα, ἀκοῦς νὰ ὑποστηρίξεις ὅτι εἶσαι Ρωμαῖος πολίτης!

Ἐγὼ πάντως ἂν βρισκόμουν στὴ θέση σου θὰ ἔλεγα στὸν δεσμοφύλακα ὅτι ἐὰν ὁ Θεὸς μεθ᾽ ἡμῶν οὐδείς καθ’ ἡμῶν!

Ἔνιωσα τὸν ἱδρῶτα νὰ μὲ λούζει στὴν κλίνη μου καὶ θυμήθηκα ὅτι οἱ προφητεῖες ποὺ κατὰ καιροὺς εἶχα πεῖ σὲ παλαιότερα κηρύγματά μου δὲν πραγματοποιήθηκαν. Μήπως νὰ ζητήσω συγγνώμη ἀπό τὸ λαό γιατὶ περίμενε πολέμους ποὺ δὲν ἦρθαν καὶ πέταξε τὰ τρόφιμα ποὺ μάζευε, περίμενε σεισμοὺς ἀλλὰ τίποτα ἐνῶ ἐγὼ τοῦ ἔλεγα νὰ ἀλλάξει κατοικία, περίμενε πολλά δεινά ποὺ δὲν πραγματοποιήθηκαν ἐνῶ αὐτὰ ποὺ μᾶς ἔζωσαν ξέχασα νὰ τὰ προφητεύσω καὶ νὰ τὰ ἀνακοινώσω στὸ εὐσεβὲς πλήρωμα;

Ἅγιε μου Παῦλε κάτι δὲν πάει καλά! Δὲν μπορῶ νὰ καταλάβω γιατὶ θεωρῶ ὅτι μετέχουμε στὸ ἴδιο ὅραμα. Οἱ διαφορές εἶναι μικρὲς καὶ τὸ ἀντιλαμβάνεσαι, ἀλλὰ νομίζω ὅτι εἶναι ἐξαιτίας τῆς σαλεμένης ἐποχῆς μας. Ἡ ἐποχή μας εἶναι ἐποχὴ τοῦ Ἀντιχρίστου! Πόσο δύσκολο γιὰ ἐμᾶς! Ἄν ζοῦσες στὴν ἐποχή μας θὰ μοῦ ἔμοιαζες!

Ἐσὺ δὲν εἶχες τόσους πολλοὺς νὰ πολεμοῦν τὴν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία, ἐσὺ δὲν εἶχες τόσους πολλοὺς νὰ συνωμοσιολογοῦν καὶ νὰ ὀργανώνονται γιὰ νὰ καταστρέψουν τοὺς ὀρθοδόξους καὶ οἱ περισσότεροι ἀπὸ αὐτοὺς εἶναι ἀρχιερεῖς.

Δυστυχῶς δὲν εἶναι σὰν ἐμένα ποὺ γνωρίζω πῶς νὰ ὑπερασπίζομαι τὰ ἱερὰ καὶ τὰ ὅσια, γιὰ αὐτὸ ἐπιμένω ὅτι ἂν θὰ ζοῦσες στὴν ἐποχή μου θὰ μοῦ ἔμοιαζες! Καὶ βέβαια ἅγιε μου ἡ πλειοψηφία τῶν ἀνθρώπων ποὺ δὲν εἶναι ὀρθόδοξοι χριστιανοί, θὰ βρεθοῦν δυστυχῶς στὰ καζάνια τῆς κολάσεως -ἀλλὰ νὰ σοῦ πῶ τὴν ἀλήθεια αἰσθάνομαι μιὰ μικρὴ χαρὰ ποὺ θὰ ἐπαληθευθῶ.

Ἄνοιξα τὰ μάτια μου. Σκοτάδι. Ὁ Παῦλος ἔφυγε. Ἴσως θύμωσε ποὺ δὲν τὰ κατάφερα νὰ τὸν πείσω ὅτι βρισκόμαστε στὰ χρόνια τοῦ ἀντιχρίστου. Μπορεῖ. Ἀλλὰ καθόλου δὲν πτοοῦμαι. Εἶμαι σίγουρος ὅτι ὁ ἀπόστολος τῶν Ἐθνῶν εἶναι περήφανος γιὰ μένα καὶ τὴ στάση μου σὲ ὅλα αὐτὰ τὰ γεγονότα που συμβαίνουν. Μήπως βρέθηκα τελικὰ στὸν τέταρτο οὐρανό;