Η εκφωνητική απαγγελία του αποστολικού αναγνώσματος της εορτής της Αγίας Ζώνης της Θεοτόκου από τον π. Ιωσήφ Βατοπαιδινό με το λιτό εκφωνητικό ύφος όπως συνηθίζεται στο Άγιον Όρος.
Προς Εβραίους (θ΄ 1–7)
«Ἀδελφοί, εἶχε μέν οὖν καί ἡ πρώτη σκηνή δικαιώματα λατρείας τό τε Ἅγιον κοσμικόν· σκηνή γάρ κατεσκευάσθη ἡ πρώτη, ἐν ᾗ ἥ τε λυχνία καί ἡ τράπεζα καί ἡ πρόθεσις τῶν ἄρτων, ἥτις λέγεται Ἅγια. Μετά δέ τό δεύτερον καταπέτασμα σκηνή ἡ λεγομένη Ἅγια Ἁγίων, χρυσοῦν ἔχουσα θυμιατήριον καί τήν κιβωτόν τῆς διαθήκης περικεκαλυμμένην πάντοθεν χρυσίῳ, ἐν ᾗ στάμνος χρυσῆ ἔχουσα τό μάννα καί ἡ ράβδος Ἀαρών ἡ βλαστήσασα καί αἱ πλάκες τῆς διαθήκης, ὑπεράνω δέ αὐτῆς Χερουβίμ δόξης κατασκιάζοντα τό ἱλαστήριον· περί ὧν οὐκ ἔστι νῦν λέγειν κατά μέρος.
Τούτων δέ οὕτω κατεσκευασμένων εἰς μέν τήν πρώτην σκηνήν διά παντός εἰσίασιν οἱ ἱερεῖς τάς λατρείας ἐπιτελοῦντες, εἰς δέ τήν δευτέραν ἅπαξ τοῦ ἐνιαυτοῦ μόνος ὁ ἀρχιερεύς, οὐ χωρίς αἵματος, ὃ προσφέρει ὑπέρ ἑαυτοῦ καί τῶν τοῦ λαοῦ ἀγνοημάτων.»
Απόδοση στη νεοελληνική:
Ἀδελφοί, εἶχε καί ἡ πρώτη διαθήκη διατάξεις περί τῆς λατρείας καί γήϊνον ἁγιαστήριον. Κατασκευάσθηκε δηλαδή τό πρῶτον μέρος τῆς σκηνῆς, εἰς τό ὁποῖον ὑπῆρχε ἡ λυχνία καί ἡ τράπεζα καί οἱ ἄρτοι τῆς προθέσεως, τό ὁποῖον λέγεται Ἅγια. Ὕστερα ἀπό τό δεύτερον καταπέτασμα, ἦτο τό μέρος τῆς σκηνῆς, τό ὁποῖον ὠνομάζετο Ἅγια ἁγίων. Ἐκεῖ ὑπῆρχε ἕνα χρυσό θυμιατήριον καί ἡ κιβωτός τῆς διαθήκης, ἡ ὁποία ἦτο ἀπό ὅλα τά μέρη σκεπασμένη μέ χρυσάφι καί μέσα σ’ αὐτήν ἦτο ἡ χρυσή στάμνα, πού περιεῖχε τό μάννα, ἡ ράβδος τοῦ Ἀαρών, πού εἶχε βλαστήσει, καί αἱ πλάκες τῆς διαθήκης. Ἐπάνω δέ ἀπό τήν κιβωτόν ἦσαν ἀπαστράπτοντα Χερουβείμ, τά ὁποῖα ἐπεσκίαζαν τό ἱλαστήριον. Γι’ αὐτά δέν εἶναι δυνατόν νά μιλήσωμεν τώρα λεπτομερῶς.
Ὑπό αὐτήν τήν διάταξιν, εἰς τό πρῶτον μέρος τῆς σκηνῆς εἰσέρχονται πάντοτε οἱ ἱερεῖς, ὅταν ἐκτελοῦν τά καθήκοντα τῆς ὑπηρεσίας των, ἀλλ’ εἰς τό δεύτερον μέρος μπαίνει μόνον ὁ ἀρχιερεύς, μιά φορά τόν χρόνο, καί ὄχι χωρίς αἷμα, τό ὁποῖον προσφέρει διά τόν ἑαυτόν του καί διά τάς ἐξ ἀγνοίας ἁμαρτίας τοῦ λαοῦ.
