Γιορτή Αγίας Ζώνης: Η ρωγμή του χρόνου που μοιάζει Πλατυτέρα Παντάνασσα!

Η Αγία Ζώνη.

Ωραία που κλείνει η χρονιά μας σήμερα!
Θεομητορικά, όπως όλος ο Αύγουστος, τυλιγμένη μέσα στην Αγία Ζώνη της Υπεραγίας Θεοτόκου που την γιορτάζουμε πανηγυρικά!

Φαίνεται πως η αυτού εξοχότης, Ρωμαίος αυτοκράτορας Αύγουστος παρέδωσε κάθε μεγαλειότητα και μεγαλοπρέπεια με την οποία ήταν περιβεβλημένος στην Παντάνασσα!

Στην βασίλισσα των πάντων Θεοτόκο!

Να θυμηθούμε και το: «Πάντων προστατεύεις αγαθή…», αφού ακόμη ηχεί στα αυτιά μας, και η καρδιά μας την επικαλείται ευκαίρως – ακαίρως! (Θυμάμαι μια φορά που ταξίδευα με το τραίνο από την Αθήνα στην Θεσσαλονίκη και στο βαγόνι ήταν μία Ισραηλινή, και μάλιστα στρατιώτης, στρατιωτίνα αν θέλετε, η οποία πήγαινε να δει συγγενείς της στην Κατερίνη. Η ισραηλινή στρατιωτίνα, λοιπόν, μιλούσε πάρα πολύ καλά ελληνικά και κάθε τόσο στην κουβέντα της έλεγε: «Παναγιά μου»!

Προφανώς οι Έλληνες συγγενείς της, Ιουδαίοι το θρήσκευμα, είχαν συνηθίσει και οι ίδιοι να επικαλούνται την Παναγία λόγω του συγχρωτισμού τους με τους Χριστιανούς, και έτσι το έμαθε και αυτή και το επαναλάμβανε αφήνοντας με εμβρόντητο)!

Αλλά ξεφύγαμε από το θέμα μας! Η αυριανή ημέρα είναι αρχή Ινδίκτου! Αρχή, δηλαδή, του εκκλησιαστικού έτους! Όπως και όλης ουσιαστικά της χρονιάς: παραγωγικής, εκπαιδευτικής, γεωργικής. Όλα ξεκινάμε μέσα στον Σεπτέμβριο και η 1η Σεπτεμβρίου μοιάζει να είναι μια… εμβληματική μέρα!

Εμείς, όμως, βρισκόμαστε στην 31 Αυγούστου και η Παναγία έρχεται να αγκαλιάσει και να περικλείσει μέσα στην Αγία της Ζώνη της, ως καλός λογισμός και μητρική αγκάλη, ότι ζήσαμε φέτος! Και από αύριο πέρσι!

Και κάνει τον αχανή κόσμο μας και το σύμπαν ένα τόσο δα σημείο όσο χωρά μια ζεστή αγκαλιά!

Πράγμα που σημαίνει και ακούγεται εκκωφαντικά μέσα στην φρίκη του καιρού και την ποικιλία των ταραχών, προσωπικών, κοινωνικών, συμπαντικών ως ένα ακόμη:

ΜΗΝ ΦΟΒΑΣΤΕ! ΕΓΩ ΕΙΜΑΙ ΕΔΩ!

Γιατί άλλωστε η αγάπη και η αγκαλιά έξω βάλλουν τον φόβο!
Για όλα τα παιδιά! Τα μικρά και τα μεγάλα! Της Παναγίας καμάρια!

Η ποικιλοτρόπως και ενίοτε σκανδαλωδώς άμεση παρουσία της ίδιας της Θεοτόκου στην ζωή μας δεν επιτρέπει οποιαδήποτε ταραχή!

Βρίσκεται κοντά μας άμεσα και αμέσως ως Γοργοϋπήκοος σαν να επαναλαμβάνει εμφαντικά τα λόγια του Υιού της «εγώ νενίκηκα τον κόσμο»!

Και τότε μοιάζουν να τελειώνουν όλα!

Η παρουσία της Θεοτόκου και της Αγίας Ζώνης της στην τελευταία μέρα και ρωγμή του έτους μοιάζει, αίφνης, να μετατρέπεται η μέρα αυτή σε ευρεία κόγχη του χωροχρόνου που φιλοξενεί με ανοιχτές τις αγκάλες την Πλατυτέρα των Ουρανών!

Και έτσι η γη μας γίνεται στην ουσία ουρανός!

Ένας εγκάρδιος ουρανός! Θεομητορικός εναγκαλισμός!

Η Κοίμησις τη Θεοτόκου.

Που μάλιστα μας περιέχει, και μεταδίδει και σε μας μικρή γεύση από την Μετάσταση Της!

Της νίκης του θανάτου! Ξανά!

Και αφού ο θάνατος νικήθηκε, κατατροπώθηκε και κάθε εχθρός μας!

Κατά συνέπειαν μη θροείσθε!

Μην ανησυχείτε!

Μην ενοχλείστε!

Αυτό μας δίνει και το έναυσμα να προχωρήσουμε με ψηλά το κεφάλι, και πάντα ταπεινά και στην νέα χρονιά που αρχίζει από αύριο!

Μα θα πείτε, ο ίδιος χρόνος μας… προχωρά και μας παρασέρνει στο πέρασμά του!
Τι μπορούμε να κάνουμε εμείς;

Μα να τον αντιμετωπίσουμε!
Να μην γίνουμε άθυρμα, παιχνίδι, δηλαδή, στα χέρια του που το παίζει όπως ο ίδιος θέλει!
«Είναι αρκετή η κακία της κάθε μέρας»!

Να σταθούμε απέναντί στον χρόνο ή ακόμη να βαδίσουμε παράλληλα μαζί του και εντός του χωρίς απορίες, φόβους και λοιπούς κλυδωνισμούς!

Και ο χρόνος εξαγιάζεται τόσο με τον προσωπικό και λειτουργικό εξαγιασμό, όσο και με την απ’ ευθείας πρόσληψη, ως προσωπική και καρδιακή σχέση με τα ιερά πρόσωπα που νίκησαν τον κόσμο!

«Εδώ και τώρα! Εδώ και παντού»!

Γκραβούρα για την υποδοχή της Αγίας Ζώνης στην Κωνσταντινούπολη το 1864.

Ενώ, δεν πρέπει να ξεχνάμε πως και στις πιο δύσκολες καταστάσεις βρίσκεται η Αγία Ζώνη, δηλαδή, η Υπεραγία Θεοτόκος που ως σκέπη αγία δρα αμέσως και καταλυτικά και διαμορφώνει ακόμη και πολύ δύσκολες καταστάσεις σε απλές και… τελεσίδικες! Ληγμένες!

Επεμβαίνει και δίνει την λύση! Σε προσωπικό και σε κοινωνικό επίπεδο!

Από τις λύσεις ατεκνίας, στις οποίες μοιάζει να… ειδικεύεται μέχρι τους πιο σύνθετους και άλυτους από τα ιατρικά επιτελεία γρίφους παθήσεων και ασθενειών!

Δύσκολες και βαριές καταστάσεις, προβλήματα προσωπικά, συμβίωσης και κοινωνικά!

Να αναφέρουμε, μεταξύ αυτών και τις ποικίλες προσκλήσεις για την μεταφορά της Αγίας Ζώνης σε διάφορα μέρη τα οποία πλήττονταν από λοιμώδεις νόσους και θανατικά!

Όπως είναι γνωστό η Αγία Ζώνη εγκαταβιώνει και «μονάζει» προεξάρχουσα στο Άγιον Όρος και την Ιερά Μεγίστη Μονή Βατοπαιδίου και έτσι μια τέτοια σωστική αποστολή πραγματοποίησαν οι Πατέρες της Μονής το 1864, στην Κωνσταντινούπολη.

Και μάλιστα με άμεσα θαυματουργικά αποτελέσματα, αφού σταμάτησε το θανατικό από χολέρα με την άφιξή της! Ενώ είχαμε και ανάσταση νεκρού! Κάτι, βεβαίως, που δεν πέρασε απαρατήρητο και από τον τούρκο σουλτάνο ο οποίος κάλεσε του Βατοπαιδινούς Πατέρες στα ανάκτορα για να την προσκυνήσει και ο ίδιος την Αγία Ζώνη!

Αντίστοιχη «επιτυχία» είχε και η έλευση της Αγίας Ζώνης σε περιοχές, όπου το βιος των ανθρώπων καταστρεφόταν από σμήνη ακρίδων που κατέτρωγαν όλη την γεωργική παραγωγή και κάθε χλωρό κλαδάκι!

Το βιβλίο με τα «Θαύματα της Αγίας Ζώνης» είναι γεμάτο από ποικίλες ιστορίες και προσωπικές μαρτυρίες, παλαιότερες και πρόσφατες, οι οποίες αποτυπώνουν την ιδιαίτερα «δραστική» θαυματουργική χάρη της Υπεραγίας Θεοτόκου διά μέσου της Αγίας Ζώνης!

Και να που σήμερα την γιορτάζουμε και την τιμούμε, εκφράζοντας την ευαρέσκεια μας προς την Κυρία Θεοτόκο η οποία πραγματικά μένει μαζί μας πάντα, και δεν μας εγκατέλειψε μετά την Κοίμηση της! (Διαφορετικά θα ήταν πολύ δύσκολα τα πράγματα. Πάρα πολύ δύσκολα. Καλά θα κάνουμε να την φωνάζουμε και να την επικαλούμαστε. Είναι καλή συνήθεια. Να σας θυμίσω και την στρατιωτίνα εξ Ισραήλ)!

Και όσον αφορά την παρουσία της Παναγίας στον κόσμο και ανάμεσα μας αυτό το δείχνει η Θεοτόκος με ποικίλες παρεμβάσεις και εμφανίσεις της. Ακόμη και οφθαλμοφανώς όταν απαιτείται και χρειάζεται!

Όπως για παράδειγμα ως μαυροφορούσα να επιστατεί στα μοναστήρια του Άθωνα ή να συμπαραστέκεται σε ασθενείς Μοναχούς!

Ακόμη και τούρκοι στρατιώτες, επί τουρκοκρατίας, την είδαν να «περιπολεί» στην Ιερά Μονή Ιβήρων του Αγίου Όρους και σάστισαν από το παράδοξο θέαμα. Αλλά έπρεπε πρώτα να υποφέρει στα χέρια τους ο εναπομείνας μοναχός στο μοναστήρι μέχρι να δουν την Παναγία Πορταΐτισσα και να αντιληφθούν το τι ακριβώς συνέβαινε!

Αλλά και πρόσφατα την είδαν επισκέπτες να περπατά στην Ιερά Μονή Βατοπαιδίου, όπως και κάποια μικρά παιδιά την είδαν και αυτά να βρίσκεται κοντά στον Γέροντα Ιωσήφ τον Βατοπαιδινό, όταν είχε πάθει καρδιακό επεισόδιο και έφτασε ελικόπτερο με γιατρό για να τον μεταφέρει στο νοσοκομείο!

Εκεί, όμως, βρισκόταν και η Παναγία μας!
Και τα άκακα παιδιά την είδαν και το μαρτύρησαν εντυπωσιασμένα!

Τελειώνει, λοιπόν, και αυτή η χρονιά με το πανηγύρι της Αγίας Ζώνης της Παναγίας, μ’ αυτόν τον εναγκαλισμό της στον κόσμο και τον χρόνο μας και από αύριο ξεκινά μια νέα χρονιά!

Έτσι μπορούμε να κοιτάμε μπροστά με σιγουριά, αφού η Υπεραγία Θεοτόκος με την Αγία της Ζώνη σφράγισε επίσημα τον χρόνο που έφυγε, ενώ και η ίδια θα «ανανεωθεί» και θα «αναγεννηθεί» αφού σε πολύ λίγες μέρες στις 8 Σεπτεμβρίου θα γιορτάσουμε το Γενέθλιό της.

Κατά συνέπεια, όλες οι γιορτές, τόσο οι Δεσποτικές (του Χριστού), όσο και οι Θεομητορικές, αλλά και των αγίων της Εκκλησίας μας αποτελούν ευκαιρίες και πανηγύρια που μας προσφέρουν και μας μεταγγίζουν ζωή περίσσια, θεόσταλτη και ακατάλυτη!

Γεύσασθε και ίδετε!

Χρόνια πολλά!