Μικρά Ολυμπιακά Ανάλεκτα. Βεβήλωση

Την ημέρα που η χώρα μας έχανε την επετειακή διοργάνωση των 100 χρόνων από την πρώτη διεθνοποιημένη Ολυμπιάδα (που συνέβη με τον Βαρόνο Κουμπερτέν το 1896), ήμαστε όλοι μπροστά στις τηλεοράσεις. Κανείς δεν μπορούσε έστω και να φαντασθεί ότι δεν θα ανέθεταν οι διοργανωτές την Ολυμπιάδα αυτή στην Ελλάδα, την χώρα που γέννησε τούς Ολυμπιακούς Αγώνες.

Όμως η Ολυμπιάδα αυτή ανετέθη στην Ατλάντα! Την πόλη τής ΚΟΚΑ ΚΟΛΑ.

Η Ελληνική αντιπροσωπία σε επίπεδο Πρωθυπουργού και τέως Βασιλιά (που τύχαινε να είναι και Χρυσός Ολυμπιονίκης), έμεινε άναυδη.

Ξάφνου, στην οθόνη των τηλεοράσεων εμφανίστηκαν 3 λέξεις:

ATLANTA OLYMPIC GAMES.

Οι δύο πρώτες λέξεις Ελληνικές με λατινικά στοιχεία γραμμένες και η τρίτη λέξη απολύτως άσχετη για την περίσταση: «Της Ατλάντας τα Ολυμπιακά …παιχνίδια» έγραφε φαρδιά πλατιά.

Κάποιος αγανακτισμένος φίλος μου είπε κάτι για τα πίσω από την πλάτη μας παιχνίδια και το όργιο τής διαφθοράς και τού διεθνούς παρασκηνίου που επικράτησαν για άλλη μια φορά.

Εκείνη τη στιγμή συνειδητοποίησα με φρίκη, ότι όλοι οι μη Έλληνες, ονομάζουν τον Αθλητισμό, ΠΑΙΧΝΙΔΙ! Και όχι μόνο τον ονομάζουν, αλλά και τον νομίζουν για παιχνίδι!

Πέρασαν από τότε χρόνια. Όλοι, μα όλοι μας, παρακολουθούμε αδιαμαρτύρητα αυτή την ανόσια ανάμειξη Αθλητισμού και παιχνιδιών, που επί 13 αιώνες (προσοχή: τα χρόνια ήταν πράγματι χίλια τριακόσια), όταν οι Αγώνες ήταν Ελληνικοί, ουδέποτε θα μπορούσε κάποιος ακόμη και να διανοηθεί ότι θα μπορούσε κάποτε να συμβεί παρόμοια ιεροσυλία, παρόμοια βεβήλωση!