Γέροντα Αθανάσιος, Δεν εμφανίστηκε και επιτίμισε μόνο, αλλά έδωσε και… μερικές με την μαγκούρα του!

Γέροντας, Ιερομόναχος, π. Αθανάσιος Χαμακιώτης (1891–1967).

(Επιμέλεια Στέλιος Κούκος)

Πριν από λίγα χρόνια, το μοναστήρι [της Παναγίας Φανερωμένης Μπάλας, στην Ροδόπολη Αττικής] αντιμετώπισε σοβαρό πρόβλημα με κάποιον που εργαζόταν εκεί.

Οι μοναχές του είχαν παραχωρήσει και ένα κελλί για να ξεκουράζεται. Ένα πρωινό, ζήτησε τη γερόντισσα και άρχισε να προβάλλει παράλογες οικονομικές απαιτήσεις, πολύ περισσότερα απ’ όσα είχαν συμφωνηθεί.

Το μοναστήρι δεν ήταν δυνατό να ανταποκριθεί.

Οι φωνές και οι βρισιές του τάραξαν τη γαλήνη του ησυχαστηρίου. Μέχρι και κατάρες ξεστόμισε. Το μεσημέρι θυμωμένος κλείστηκε στο κελλί.

Του πήγαν το δίσκο με το φαγητό, αλλά δεν το δέχθηκε. Η θλίψη και η στενοχώρια των μοναζουσών πολύ μεγάλη. Δεν ήξεραν τι να κάνουν.

Το απόγευμα βγήκε από το κελλί.

Ήταν πολύ αλλαγμένος και ταραγμένος. Ζήτησε τη γερόντισσα. Οι μοναχές φοβήθηκαν μήπως το επεισόδιο πάρει χειρότερες διαστάσεις και δεν ήθελαν να ειδοποιήσουν τη γερόντισσα. Τελικά τις καθησύχασε.

Όταν εμφανίστηκε η γερόντισσα, αυτός εμφανώς συντετριμμένος και ταπεινωμένος είπε:
– Αναιρώ ό,τι είπα!
– Μα τι συνέβη;
– Το μεσημέρι μου παρουσιάστηκε ο γέροντάς σας. Με επιτίμησε αυστηρά και μου είπε:
«Άκου να σου πω! Εγώ είμαι εδώ. Δεν είσαι εσύ. Αυτό το μοναστήρι είναι δικό μου. Να φύγεις το συντομότερο και να αφήσεις ειρηνική τη μονή μου. Είσαι απαράδεκτος»! Μου έδωσε και μερικές με τη μαγκούρα του…

Ο άνθρωπος αυτός έφυγε σε κακή κατάσταση και δεν ξαναενόχλησε το μοναστήρι.

Από το βιβλίο που έγραψε ο Αρχιμανδρίτης Νεκτάριος Αντωνόπουλος (νυν Μητροπολίτης Αργολίδος), «Ιερομόναχος Αθανάσιος Χαμακιώτης». Κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Ακρίτας.