Άγιος Μάξιμος ο Γραικός: Ποῦ βασίζονται ὁρισμένοι καὶ μὲ συκοφαντοῦν ἄδικα;

19 Οκτωβρίου 2021

Άγιος Μάξιμος ο Γραικός (1470 – 1556).

(Επιμέλεια Στέλιος Κούκος)

Αγίου Μαξίμου του Γραικού, Λόγος α΄

Ὁμολογία ὀρθοδόξου πίστεως, μὲ τὴν ὁποία ὁ ὅσιος Μάξιμος πληροφορεῖ περὶ τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ κάθε ὀρθόδοξο ἱερέα καὶ ἡγεμόνα ὅτι ὁ ἴδιος εἶναι ὄντως ὀρθόδοξος μοναχὸς καὶ τηρεῖ στὸ ἀκέραιο τὴν ὀρθόδοξη πίστη χωρὶς τὴν παραμικρὴ ἀλλοίωση.

Συνέχεια από εδώ: http://www.pemptousia.gr/?p=324316

Θὰ ἀρχίσω ὡς ἑξῆς. Στὰ στιχηρὰ γιὰ τὴν ἡμέρα τῆς ἔνδοξης ἐν σαρκὶ Ἀναλήψεως στὸν οὐρανὸ τοῦ Κυρίου καὶ Θεοῦ Σωτήρα μας Ἰησοῦ Χριστοῦ οἱ συκοφάντες μου βρῆκαν μία ἀκατάλληλη, ὅπως τοὺς φάνηκε, φράση, «ἐκάθισας» καὶ μίαν ἄλλη «καθίσας» καὶ εἶπαν: ὁ Μάξιμος ἐμφανῶς στερεῖ τὸν σύνθρονο καὶ συνάναρχο Υἱό Του ἀπὸ τὴν θέση ἐκ δεξιῶν του Θεοῦ καὶ Πατρός.

Αὐτὴ ἡ φράση, «ἐκάθισας» καὶ «καθίσας», ὅπως ἑρμηνεύουν οἱ ἴδιοι, ἀφορᾶ παρελθόντα χρόνο καὶ ὄχι τὸ παρὸν οὔτε τὸν μέλλοντα αἰώνα. Ἐξ αὐτῶν συμπεραίνεται πὼς ὁ Μάξιμος στερεῖ μὲ τὸ σόφισμά του τὸν Μονογενὴ ἀπὸ τὴν θέση Του ἐκ δεξιῶν τοῦ Θεοῦ Πατρός.

Αὐτὲς εἶναι οἱ ψευδεῖς κατηγορίες, ποὺ προβάλλουν ἐναντίον μου οἱ συκοφάντες μου.

Ἐγὼ ὅμως καλώντας ὡς μάρτυρα τὸν Θεό, τὸν μόνο καρδιογνώστη, ἀπὸ τὸν ὁποῖο δὲν μπορεῖ νὰ κρυφθεῖ κανείς, σᾶς ἀπαντῶ κατ’ αὐτὸν τὸν τρόπο, θεοφιλέστατοι, λέγοντας ὅλη τὴν ἀλήθεια. Ἐὰν πίστευα ποτὲ ἢ πιστεύω τώρα ἢ σχεδιάζω νὰ πιστεύω στὸ μέλλον μία τέτοια μεγάλη βλασφημία, κατὰ τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ ὅπως μὲ κατηγοροῦν ἄδικα οἱ συκοφάντες μου, ἂς μοῦ στερήσει ὁ Κύριος τὴν μέλλουσα κοινωνία μὲ τοὺς πιστοὺς καὶ ἂς μοῦ ἀρνηθεῖ τὴν ἐκ δεξιῶν θέση δίπλα στὸν φοβερὸ Κριτή, ὅταν ἔλθει Αὐτὸς νὰ δικάσει ζῶντας καὶ νεκρούς.

Ἂς ἀφορισθῶ ἀπὸ τὰ πρόσωπά τους καὶ ἂς στερηθῶ τὴν αἰωνία δόξα καὶ τὴν ἀγαλλίαση καὶ ἂς καταδικασθῶ στὸ πῦρ τὸ ἐξώτερο μαζὶ μὲ τὸν αἰσχρὸ Ἄρειο!

Ἐγὼ ὡστόσο μαζὶ μὲ τὸν θεῖο ἀπόστολο Παῦλο κηρύττω ὀρθὰ καὶ λέω ρητὰ μὲ ὅλη τὴν ψυχή μου: «Ὃς ὢν ἀπαύγασμα τῆς δόξης καὶ χαρακτὴρ τῆς ὑποστάσεως αὐτοῦ, φέρων τε τὰ πάντα τῷ ῥήματι τῆς δυνάμεως αὐτοῦ, δι᾿ ἑαυτοῦ καθαρισμὸν ποιησάμενος τῶν ἁμαρτιῶν ἡμῶν ἐκάθισεν ἐν δεξιᾷ τῆς μεγαλωσύνης ἐν ὑψηλοῖς».

Ἐπίσης κάθε μέρα καὶ κάθε νύχτα ψάλλω μαζὶ μὲ ὅλους τοὺς ὀρθοδόξους, «τῇ δεξιᾷ οὖν τοῦ Θεοῦ ὑψωθείς». Καθὼς καὶ στὴν καθημερινὴ δοξολογία ψάλλω, δοξολογῶ καὶ λέω: «Κύριε ὁ Θεός, ὁ ἀμνὸς τοῦ Θεοῦ, ὁ Υἱὸς τοῦ Πατρός, ὁ αἴρων τὴν ἁμαρτίαν τοῦ κόσμου, ἐλέησον ἠμᾶς ὁ αἴρων τὰς ἁμαρτίας τοῦ κόσμου…».

Ἂς γνωρίζετε ἐπίσης, θεοφιλέστατοι ἐπίσκοποι καὶ λαμπροὶ ἡγεμόνες καὶ βογιάροι, ὅτι, ὅταν ἐγὼ ὁ ἁμαρτωλὸς πραγματοποίησα τὴν διόρθωση τοῦ Τριωδίου, μετέφραζα τὶς λέξεις στοὺς μεταφραστές σας Δημήτριο καὶ Βλάσιο στὴν λατινικὴ γλώσσα, ἐπειδὴ δὲν γνώριζα ἀκόμη πλήρως τὴν γλώσσα σας. Ἂν ὅμως βρίσκετε κάτι βλάσφημο στὶς ἀναφερθεῖσες φράσεις, «ἐκάθισας» καὶ «καθίσας», τότε τὸ δίκαιο εἶναι νὰ ἀναγνωρισθοῦν αἴτιοι αὐτῆς τῆς ἀπρεποῦς ἀμελείας ἐκεῖνοι καὶ ὄχι ἐγώ, ἐπειδὴ δὲν γνώριζα τότε τὴν διαφορὰ αὐτῶν τῶν ἐκφράσεων.

Ἂν τὸ γνώριζα, δὲν θὰ σιωποῦσα, ἀλλὰ ὁπωσδήποτε θὰ διόρθωνα αὐτὴν τὴν ἀπρεπὴ παραδρομή. Ποιό ὄφελος ἄραγε θὰ εἶχα ἀπὸ αὐτὰ τὰ μαῦρα κουρέλια, τὶς προσευχές, τὸν μοναχικὸ βίο καὶ αὐτὲς τὶς πολυετεῖς κακουχίες μου, ἂν ἀποδειχθῶ ὅτι βλασφημῶ τὸν Κύριο καὶ Θεὸ καὶ Σωτήρα μου, τὸν Ἰησοῦ Χριστό, στὸν ὁποῖο εὐελπιστῶ ἀπὸ τὴν νεότητά μου;

Σᾶς ἱκετεύω λοιπὸν ὀρθόδοξοι, μὴν ἀκοῦτε αὐτὲς τὶς ἄδικες συκοφαντίες, καὶ ὡς εὐσεβεῖς μιμητὲς τοῦ ἐλεήμονος καὶ φιλανθρώπου Χριστοῦ νὰ κρίνετε τὴν ὑπόθεσή μου καὶ νὰ δείξετε τὸ ἔλεός σας σὲ ἐμένα, τὸν φτωχὸ καὶ πένητα, ποὺ σᾶς προσκυνῶ.

Φωτιζόμενος καὶ νουθετούμενος ἀπὸ τὴν Χάρη τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ, ἀκατάπαυστα μὲ ὅλη τὴν ψυχή μου προσεύχομαι στὸν κοινὸ Ἄρχοντα καὶ Δημιουργὸ νὰ ἐλεεῖ καὶ νὰ σώζει τὸ θεοφύλακτο κράτος καὶ νὰ δίνει μακροζωία καὶ ὑγεία στὸν εὐσεβὴ καὶ μεγάλο ἡγεμόνα τῆς Ρωσίας, Ἰωάννη, γιὸ τοῦ Βασιλείου, καὶ στὸν ἀδελφό του, τὸν ἡγεμόνα Γεώργιο.

Κάθε μέρα δέκα φορὲς γονατιστὸς προσεύχομαι γι’ αὐτοὺς μπροστὰ στὸν βασιλεύοντα στοὺς οὐρανοὺς Κύριό μας Ἰησοῦ Χριστό, τὸν ὁποῖο καὶ καλῶ ὡς μάρτυρα ὅτι λέγω τὴν ἀλήθεια.

Ποῦ βασίζονται λοιπὸν ὁρισμένοι καὶ μὲ συκοφαντοῦν ἄδικα, ἀποκαλώντας με προδότη καὶ ἐχθρὸ τοῦ θεοφυλάκτου Ρωσικοῦ κράτους; Ἂς μὴν τοὺς καταλογίσει Κύριος ὁ Θεὸς αὐτὴν τὴν ἁμαρτία!

Δὲν εἶναι οὔτε καλὸ οὔτε πρέπον στοὺς ἱερεῖς τοῦ Κυρίου Ἰησοῦ Χριστοῦ, τοῦ Υἱοῦ τοῦ Θεοῦ, τοῦ Ὑψίστου ἀρχιερέα, νὰ ὑπερχειλίζουν ἀπὸ ὀργή, θυμὸ καὶ μνησικακία, νὰ μισοῦν ἄδικα καὶ νὰ καταδιώκουν μὲ ἐχθρότητα τοὺς ἀθώους, καὶ μάλιστα αὐτοὺς ποὺ προσεύχονται γιὰ σᾶς ἀκατάπαυστα καὶ ἀγωνίζονται μὲ θεῖο ζῆλο καὶ ἐργάζονται γιὰ τὴν εὐαγγελικὴ ἀλήθεια καὶ τὴν εὐταξία τοῦ μοναχικοῦ βίου.

Ἀφοῦ ὅμως σᾶς εἶναι δυσάρεστα ὁ θεῖος ζῆλος μας καὶ ἡ δίψα μας γιὰ τὴν ἀλήθεια, μὲ τὰ ὁποῖα ἐπιδιώκουμε τὰ θεῖα, εὐελπιστώντας στὴν δική σας καὶ τὴν δική μας ὀρθόδοξη πίστη καὶ ἀγάπη, γιατί τότε μὲ κρατᾶτε ἐδῶ διὰ τῆς βίας;

Ποιός σᾶς ἀναγκάζει διὰ τῆς βίας νὰ πράξετε ὁτιδήποτε; Ἐσεῖς οἱ ἴδιοι ἐξάλλου ἐπιθυμεῖτε νὰ διδάσκεστε τὴν ἀλήθεια. Σὲ μᾶς πάλι κατὰ τὴν ἐντολὴ τοῦ Θεοῦ ἐναπόκειται τὸ καθῆκον νὰ κηρύττουμε, ὅσο μποροῦμε καὶ σὲ ὅσους μᾶς ἐρωτοῦν, τὰ σχετικὰ γιὰ τὴν εὐαγγελικὴ καὶ ἀποστολικὴ ἀλήθεια καὶ τὸν παραδεδομένο ἀπὸ τοὺς πατερικοὺς κανόνες γνωστὸ μοναχικὸ βίο.

Καθὼς εἶπε ὁ ἐπουράνιος Βασιλεύς, ὁ Ἰησοῦς Χριστός, «ὃ λέγω ὑμῖν ἐν τῇ σκοτίᾳ, εἴπατε ἐν τῷ φωτί, καὶ ὃ εἰς τὸ οὖς ἀκούετε, κηρύξατε ἐπὶ τῶν δωμάτων»· καὶ ἀλλοῦ, «ὃς γὰρ ἐὰν ἐπαισχυνθῇ με καὶ τοὺς ἐμοὺς λόγους ἐν τῇ γενεᾷ ταύτῃ». Τὰ ὑπόλοιπα εἶναι γνωστὰ στοὺς κυρίους μου.

 

Γράφτηκε ἀπὸ τὸν ὅσιο Μάξιμο κατὰ τὴν διάρκεια τοῦ ἐγκλεισμοῦ του στὴν Μονὴ Ὀτρὸτς τοῦ Τβὲρ μετὰ τὸ ἔτος 1534. Βλ. Ἁγίου Μαξίμου Γραικοῦ, Λόγοι, τ. Α´, Ἱερὰ Μεγίστη Μονὴ Βατοπαιδίου, Ἅγιον Ὄρος 2011, σελ. 117.