Αββάς Μακάριος ο Αιγύπτιος, Διάλογος με κεκοιμημένο αρχιερέα των ειδώλων!

24 Οκτωβρίου 2021

Ο άγιος, αββάς Μακάριος ο Αιγύπτιος.

(Επιμέλεια Στέλιος Κούκος)

Ο αββάς Μακάριος ο Αιγύπτιος διηγήθηκε ότι κάποτε που περπατούσε στην έρημο, βρήκε το κρανίο κάποιου νεκρού κάτω στο έδαφος.

Το κούνησε με το φοινικένιο ραβδί του και άκουσε μια φωνή από αυτό.
Το ρώτησε:
– Ποιος είσαι εσύ;

Και αυτό του αποκρίθηκε:
– Εγώ ήμουν αρχιερέας των ειδώλων και των ειδωλολατρών που είχαν απομείνει σε αυτόν τον τόπο· και εσύ είσαι ο Μακάριος ο πνευματοφόρος. Να ξέρεις λοιπόν ότι, όποια ώρα σπλαχνιστείς αυτούς που είναι στην κόλαση και προσευχηθείς γι’ αυτούς, παρηγορούνται λίγο.
– Ποια είναι η παρηγοριά, ρώτησε ο γέροντας, και ποια η κόλαση;

Αποκρίθηκε το κρανίο:
– Όσο απέχει ο ουρανός από τη γη, τόσο βάθος έχει η φωτιά που είναι από κάτω μας, και εμείς είμαστε μέσα στη φωτιά από τα πόδια ως το κεφάλι. Κανένας δεν μπορεί να δει τον άλλο στο πρόσωπο, αλλά το πρόσωπο του ενός είναι κολλημένο στην πλάτη του άλλου. Όταν λοιπόν προσεύχεσαι για εμάς, βλέπει κανείς λίγο το πρόσωπο του άλλου· αυτή είναι η παρηγοριά.

Ακούγοντάς τα αυτά ο γέροντας, βαριαναστέναξε, έκλαψε και είπε:
– Αλίμονο τη μέρα που γεννήθηκε ο άνθρωπος!

Εννοούσε βέβαια τον άνθρωπο τον αμαρτωλό, γιατί γι’ αυτόν θα ήταν καλό να μην είχε γεννηθεί, όπως είπε για τον Ιούδα ο Κύριος.

Έπειτα ξαναρώτησε ο γέροντας το κρανίο:
– Υπάρχει άλλο βασανιστήριο μεγαλύτερο;

Εκείνο αποκρίθηκε:
– Υπάρχει μεγαλύτερη τιμωρία κάτω από εμάς.
– Και ποιοι είναι εκεί;
– Εμείς, καθώς δεν γνωρίζαμε τον Θεό, είπε το κρανίο, βρίσκουμε έστω και λίγο έλεος. Εκείνοι όμως που γνώρισαν τον Θεό και τον αρνήθηκαν, βρίσκονται κάτω από εμάς Και βασανίζονται χειρότερα.

Πήρε τότε το κρανίο ο γέροντας, το έθαψε και προχώρησε.

 

Από την σειρά βιβλίων «Ευεργετινός», τ. Α’, σ. 100-101 , των εκδόσεων το Περιβόλι της Παναγίας.