Όσιος Ευφημιανός

Αγωγός χάριτος, παραγωγός καρπών πνευματικών,

προαγωγός πιστών προς σωτηρία

«Εγκωμιαζομένων δικαίων ευφρανθήσονται λαοί» (Παρ. 29, 2). Πνευματική ευφροσύνη προκαλεί ο εγκωμιασμός, ο ευφημισμός, η εύφημη μνεία των αγίων και δικαίων της πίστεώς μας. Τους ευφημούμε για τα κατορθώματά τους, για την αρετή τους, για τον τρόπο που πολιτεύθηκαν, ώστε να παραδειγματισθούμε και εμείς και να γίνουμε ομόζηλοί τους, να προσπαθήσουμε να τους ομοιάσουμε, αφού ο στόχος της ζωής μας είναι ο αγιασμός μας σύμφωνα με την προτροπή του Κυρίου μας «Άγιοι γίγνεσθε ότι εγώ Άγιός ειμι»  (Α΄ Πετρ. α΄ 16).

Ο Άγιος Ευφημιανός, ο Άγιος της αγιοτρόφου Λύσης είναι θαυμαστός όχι για τα χαρίσματα με τα οποία τον προίκισε ο Θεός, αλλά για τον πολλαπλασιασμό αυτών των χαρισμάτων, έργο που ο ίδιος επετέλεσε με την βοήθεια του Παρακλήτου Πνεύματος. Όλοι έχουμε λάβει από τον Θεό χαρίσματα, έχουμε λάβει τάλαντα, αλλά αυτά τις περισσότερες φορές δεν τα γνωρίζουμε, δεν τα καλλιεργούμε, δεν τα πολλαπλασιάζουμε. Είτε τα αφήνουμε στην αφάνεια, είτε τα θάβουμε. Το «γνώθι σ’ αυτόν», το απόφθεγμα που δώρησε στο Μαντείο των Δελφών ο Χείλων ο Λακεδαιμόνιος, ένας από τους επτά σοφούς της αρχαιότητος, έχει μεγάλη σημασία, γιατί από την αυτογνωσία προχωρούμε στην αξιοποίηση των ταλάντων μας. Αλλά και όταν τα αξιοποιούμε οφείλουμε να ομολογούμε ταπεινά, ότι τίποτα δεν είναι δικό μας, όλα είναι δωρεές του Θεού και να επαναλαμβάνουμε τα λόγια του Παύλου: «Πάντα ισχύω εν τω ενδυναμούντί με Χριστώ» (Φιλιπ. δ΄ 13).  Του Αγίου Ευφημιανού του χάρισε ο Θεός μια λευκή στολή, όπως χαρίζει και σε όλους μας κατά την ώρα του βαπτίσματος. Του χάρισε την στολή με την εντολή να μην την λερώσει. Και εκείνος κατόρθωσε με την καθαρή βιοτή του να την διατηρήσει αμόλυντη, πάλλευκη. Για ποιο, λοιπόν, πράγμα ευφημούμε τον Άγιο Ευφημιανό; Γιατί του χάρισε ο Θεός την λευκή στολή η γιατί κατόρθωσε αυτός να την διατηρήσει πεντακάθαρη; Ασφαλώς για το δεύτερο. Γι’ αυτό πάλι οι αρχαίοι μας μέσα από το στόμα του ρήτορα Δημοσθένη έλεγαν: «Το φυλάξαι τ’ αγαθά χαλεπώτερόν εστι του κτήσασθαι».

Δέχθηκε το χάρισμα ο Άγιος Ευφημιανός, αλλά το μετέτρεψε σε πράξη. Για την αξιοποίηση και μετατροπή αυτή ο Άγιος Ευφημιανός αμείφθηκε από τον Θεό μας με το στεφάνι της αφθαρσίας, το στεφάνι της αγιότητος και ευφημείται σήμερα από όλους μας. Αυτό τώρα το χάρισμα της αξιοποιήσεως του δοθέντος σ’ αυτόν ταλάντου από τον Θεό ο Άγιος Ευφημιανός με την θεική επέμβαση το μετέτρεψε σε χάρισμα παροχής βοηθείας και αντιλήψεως των συνανθρώπων του, σε χάρισμα ιαμάτων, σε χάρισμα ικανότητος να πρεσβεύει στον Θεό μας για όλους μας.

Ο Άγιος Εύφημιανός υπήξε ένας καλός αγωγός του ρεύματος της χάριτος.Υπήρξε ένα καλώδιο. Και όπως εκείνο μόνο του δεν φωτίζει, αλλ’ όταν συνδεθεί με την πηγή του ηλεκτρισμού και με μία λάμπα, τότε μόνο μεταδίδει το φως σε όλους μας. Δεν ήταν ο ίδιος το φως ο Άγιος Ευφημιανός. «Ουκ ην εκείνος το φως» (Ιωάν. α΄ 8).Ήταν ο αγωγός που έφερνε την χάρη του Θεού στον κόσμο.

Δεν υπήρξε όμως μόνο αγωγός χάριτος ο Άγιος. Ήταν και παραγωγός χάριτος. Ο Άγιος Ευφημιανός μοιάζει με το δένδρο εκείνο που βλάστησε σε γόνιμο έδαφος, αυξήθηκε με την χάρη του Θεού και έδωσε πολλούς καρπούς. Ποιοί ήσαν οι καρποί αυτοί; Τους απαριθμεί ο Απόστολος Παύλος: «Ο καρπός του Πνεύματός εστιν αγάπη, χαρά, ειρήνη, μακροθυμία, χρηστότης, αγαθοσύνη, πίστις, πραότης, εγκράτεια (Γαλ. ε΄ 22-23). Οι αρετές αυτές αποτελούν καρπούς ωραίους του πνευματικού αγώνα, τον οποίο με επιτυχία τέλειωσε και ο Άγιος Ευφημιανός. Έτσι, από αγωγός χάριτος έγινε παραγωγός χάριτος. Δένδρο κατάκαρπο που έδωσε στον Χριστό μας τους καρπούς της ασκήσεώς του, της αρετής, της ταπεινώσεως, της ακτησίας, της σκληραγωγίας. Και η παραγωγή των καρπών αυτών της χάριτος στηρίχθηκε στην αγάπη του προς όλους τους συνανθρώπους μας, αφού όλα τα χαρίσματα αδυνατούν μπροστά στο χάρισμα της αγάπης. Μας το λέει πάλι ο Απόστολος των εθνών: «Εάν ταίς γλώσσαις των αγγέλων λαλώ και των ανθρώπων και εάν έχω προφητείαν, αγάπην δε με έχω ουδέν ειμι (Α΄ Κορ. ιγ΄ 1-3). Δηλαδή, εάν μπορώ να ομιλώ τις γλώσσες όλων των ανθρώπων και αυτών των Αγγέλων και εάν μπορώ να προφητεύω και να γνωρίζω τα μυστικά σχέδια των βουλών του Θεού, εάν δεν έχω αγάπη είμαι ένα μηδενικό.

Δεν ήταν όμως ούτε μόνο αγωγός και παραγωγός χάριτος. Υπήρξε και προαγωγός χάριτος. Με την δύναμη της Χάριτος του Θεού που είλκυσε πάνω του ο Άγιος Ευφημιανός έγινε δοχείο του Παρακλήτου Πνεύματος, σοφίστηκε και μετέδωσε από την σοφία του και στους άλλους ανθρώπους· αυτούς που τον πλησίαζαν και ζητούσαν τις συμβουλές του τους ανέπαυε και τους οδηγούσε προς τη σωτηρία. Υπήρξε, λοιπόν, χειραγωγός πιστών προς σωτηρία, απλανής οδηγός, προαγωγός προς την Βασιλεία των ουρανών. Έτσι, ως αγωγός, παραγωγός και προαγωγός χάριτος, ο Άγιος Ευφημιανός έφθασε σε δυσαντίβλεπτα ύψη θεώσεως, γι’ αυτό και ευφημείται από όλους μας και μακαρίζεται και γίνεται πρότυπο που καλούμαστε όλοι να τα ακολουθήσουμε και πυξίδα που μας δείχνει την ουρανοδρόμο πορεία μας, που εύχομαι να την ακολουθήσουμε όλοι μας και να γίνουμε πολίτες της Βασιλείας των ουρανών.