Αρχιμ. Ευσέβιος Βίττης: Περί της ολιγοπιστίας έναντι της Θείας Κοινωνίας

Αρχιμ. Ευσέβιος Βίττης (1927-2009).

(Επιμέλεια Στέλιος Κούκος)

Η Εκκλησία στηρίζεται στη θεία Ευχαριστία και αυτήν θέλησε να χτυπήση ο σατανάς.

Εκκλησία χωρίς θεία Ευχαριστία δεν υπάρχει, δεν μπορεί να υπάρξη.

Και αν σήμερα είναι χαλαρή η εν Χριστώ πνευματική ζωή και συνείδηση της εκκλησιαστικότητος πολλών χριστιανών, αυτό οφείλεται στη μακρά αποχή από τη θεία Ευχαριστία ή στην τυπική συμμετοχή σ’ αυτήν κατά πολύ αραιά διαστήματα, π.χ. μια-δυό φορές το χρόνο.

Και φτάσαμε στο σημείο σημερινοί χριστιανοί όχι μόνο να απέχουν οι ίδιοι από τη θεία Κοινωνία, αλλά και να… σκανδαλίζωνται (!) γιατί κάποιοι τα τελευταία χρόνια με ευλογία των πνευματικών τους κοινωνούν τακτικά.

Αν είχαν όλοι ζωή τέτοια που ζητάει ο Χριστός, δεν θα υπήρχαν βέβαια κωλύματα για μετοχή στο Μυστήριο από τους περισσότερους χριστιανούς.

Επίσης έχουμε και χριστιανούς που αποφεύγουν να κοινωνήσουν γιατί… σιχαίνονται (!!!) τη θεία Κοινωνία ή φοβούνται τη διά μέσου της μετάδοση… κολλητικών ασθενειών!!!

Και υπάρχουν άλλοι που όχι μόνο δεν μετέχουν οι ίδιοι, αλλά εμποδίζουν και αυτούς που θέλουν να κοινωνήσουν, π.χ. παιδιά, εγγόνια ή άλλα πρόσωπα που επάνω τους ασκούν κάποια εξουσία.

Όλα αυτά μαρτυρούν απιστία, ολιγοπιστία, άγνοια της χριστιανικής διδαχής και πνευματικότητας, κοσμικοφροσύνη, αμέλεια, πνευματική νωθρότητα, αδιαφορία και γενικώτερα αμαρτωλή ζωή που σκοτίζει το νου και αποξενώνει τον άνθρωπο από κάθε πνευματικό ενδιαφέρον και πνευματική προοπτική στη ζωή του […].

Ο Κύριός μας τόνισε ρητώς και κατηγορηματικώς την ανάγκη της θείας Κοινωνίας ως «άρτου ζωής», που χωρίς τη μετοχή σ’ αυτόν, που είναι ο ίδιος ο Χριστός, ζωή πνευματική δεν υπάρχει.

Επομένως κάθε πιστός, αν θέλη να είναι πιστός ζωντανός και ενεργό μέλος της Εκκλησίας, οφείλει να κοινωνή.

Έτσι μόνο θα υπάρχη ζωντανή Εκκλησία.

Από το βιβλίο του Αρχιμ. Ευσεβίου Βίττη, «Ομιλίες πνευματικής οικοδομής στην Αποκάλυψη του αγίου Ευαγγελιστού Ιωάννου», τόμος β’, των εκδόσεων Ορθόδοξος Κυψέλη, Θεσσαλονίκη 1997. Το απόσπασμα αναδημοσιεύεται από την ετήσια περιοδική έκδοση της Ιεράς Οσίου Γρηγορίου Αγίου Όρους, «Όσιος Γρηγόριος», τεύχος 45, έτος 2020.