Όσιος Πορφύριος, Η γιορτή της κοιμήσεως του αποτελεί πανήγυρη και επέτειο επ-Αναστάσεως!
2 Δεκεμβρίου 2021Σε κάποια οικογένεια που αναρωτιόταν πώς θα πρέπει να αντιμετωπίσουν την κοίμηση του Γέροντα τους, του οσίου Πορφυρίου (1906-1991), ο ίδιος ο όσιος τους έδωσε την εξής «σιβυλλική» απάντηση: Ότι σας πει η μικρή σας κόρη όταν μάθετε ότι κοιμήθηκα.
Και πράγματι όταν αναγγέλθηκε στο σπίτι τους η κοίμηση του οσίου στις 2 Δεκεμβρίου του 1991 η νεαρή κοπέλα είπε αυθόρμητα: «Τώρα ο Γέροντας θα είναι πιο κοντά μας»!
Και να αμέσως η ανάσταση των νεκρών και η νίκη εναντίον του θανάτου!
Που χωρίς αυτήν η πίστη μας θα ήταν μάταιη!
Ο Γέροντας κοιμήθηκε -κατά κόσμον πέθανε- και μας πλησιάζει και έρχεται κοντά μας όσο ποτέ άλλοτε!
Αν και το τελευταίο δεν είναι και τόσο σίγουρο, γιατί είναι γνωστόν από τον βίο και την πολιτεία του πρωτοκορυφαίου, ίσως, αγίου του 20ού αιώνα, πως με τα «φτερά» του αγίου Πνεύματος, εν Πνεύματι Αγίω, ο όσιος Πορφύριος βρισκόταν όπου ήθελε ανά πάσα στιγμή.
Και αυτό δεν είναι υπερβολή!
Στην Αμερική κουνούσε το κρεβάτι του πνευματικού του τέκνου για να ξυπνήσει να κάνουν προσευχή, όπως είχαν συμφωνήσει. Ενώ, κάποια φορά του άνοιξε την πόρτα της κουζίνας του και αυτός κρύωνε!
Και όλα αυτά ενώ βρισκόταν στην Ελλάδα!
Αναφερόμαστε σε ταξείδια σε όλο τον κόσμο, και όχι βεβαίως αναψυχής, αλλά για να συναντήσει και να «ανακρίνει πνευματικά» τους ανθρώπους, να γνωρίσει τον ψυχικό τους κόσμο, τις κληρονομικές τους καταβολές και όλη τους τη ζωή, τα οικογενειακά τους ζητήματα, τις θλίψεις και τις αγωνίες τους, και έτσι να τους ποιμάνει, να τους καθοδηγήσει εν Πνεύματι Αγίω! Δηλαδή ασφαλώς και αποκαλυπτικά!
Και συνάμα να τους φανερώσει απτά τα χαρίσματα του Αγίου Πνεύματος στα οποία ο ίδιος μετείχε και έτσι να τους κάνει αμέσως και αναντίρρητα κοινωνούς θείας πίστεως!
Είναι γνωστές, βεβαίως, οι επισκέψεις του σε άλλες χώρες στα Βαλκάνια και στην Αγγλία και οι συμπροσευχές του με άλλους Γέροντες – σήμερα αγίων της Εκκλησίας!
Αλλά και το ταξείδι του μέχρι το πέρας του σύμπαντος και η διαβεβαίωση ότι το σύμπαν έχει τέλος.
Ο μικρός Ευάγγελος Μπαϊρακτάρης με πρότυπο τον άγιο Ιωάννη τον Καλυβίτη «ξενιτεύτηκε» από την οικογένειά του σε πολύ μικρή ηλικία για να ζήσει όπως ο άγιος που θαύμαζε!
Ο θαυμαστής του Καλυβίτη έγινε Καυσοκαλυβίτης στο κελλί και την συνοδεία δύο αδελφών μοναχών που τον εισήγαγαν στον μοναχικό και ασκητικό τρόπο! Είναι γνωστόν πως η πρώτη και βασική μοναχική άσκηση αφορά την αποκοπή του ιδίου θελήματος, το κλάδεμα δηλαδή του εγωισμού, ούτως ώστε να δυναμώσει ο κυρίως κορμός του νεό-φυτου μοναχού και να ρίξει μπόι πνευματικό.
Αλλά, ο μικρός Ευάγγελος έμοιαζε να είναι έτοιμος από καιρό, αφού όχι μόνον έκανε αδιάκριτη υπακοή, δηλαδή χωρίς μεμψιμοιρία και νοσηρό προβληματισμό, στους δύο Γέροντες του, αλλά έτρεχε με ιδιαίτερη χαρά, εγκαρδιότητα και ικανοποίηση για να κάνει ότι του έλεγαν. (Χρειαζόταν μάλιστα να του λένε και να μην τρέχει! Αλλά αυτός και πάλιν δεν κρατιόταν)!
Ακόμη και όταν οι δύο Γέροντες του έδιναν διαφορετικές εντολές!
Έτσι, δεν άργησαν να οξυνθούν τα πνευματικά του αισθητήρια και να πάρουν στη συνέχεια φωτιά, φλόγες και πυρ Πεντηκοστής και Αγίου Πνεύματος!
Και έτσι φωτίστηκε ολόκληρος και έγινε ο ίδιος φως Χριστού που έφεγγε σε όσους κατέφευγαν ποικιλοτρόπως κοντά του.
Είναι γνωστό πώς άναψε ο ίδιος από τις κρυφές πνευματικές φλόγες που κουβαλούσε και εξέπεμπε ο ρώσος Γερο-Δημάς στο Καθολικό των Καυσοκαλυβίων!
Και αυτός, που καθόταν αόρατος σε μια γωνιά άναψε σαν κεράκι για να γίνει λαμπάδα, να γίνει μανουάλι και πολυέλαιος και να φωτίσει τα σκοτάδια των ανθρώπων της εποχής του και της Ελλάδας.
Και όχι μόνον του καιρού του και του τόπου!
Τα βιβλία για τον βίο και την πολιτεία του και ιδιαίτερα το «Βίος και λόγοι» έχει γίνει ένα μοναδικό σύγχρονο αποκαλυπτικό αλφαβητάρι της πίστης και της ζωής για πολλούς Ορθοδόξους Χριστιανούς σε όλο τον κόσμο!
Ακόμη και για ετερόδοξους!
Είναι συγκλονιστική η φράση ενός ιδιαίτερα μορφωμένου ασθενούς ηλικιωμένου Ισουίτη ο οποίος όταν διάβασε το βιβλίο αυτό λίγο πριν κοιμηθεί, είπε ότι: Ένα τέτοιο βιβλίο έψαχνα να διαβάσω σε όλη μου τη ζωή!
Πρόκειται για ένα μοναδικό εγκόλπιο πνευματικής ζωής που προδιαγράφει με εξαιρετικό τρόπο και ακρίβεια τον πιο σύντομο, ίσως και κοντινό δρόμο, για να γευτεί κάποιος τον πνευματικό κόσμο.
Στην κατά δύναμη βίωση του μυστηρίου της Εκκλησίας!
Στον κόσμο της ελευθερίας και του φωτός.
Πρόκειται για την λαμπρή πνευματική διαθήκη του οσίου Πορφυρίου προς την ανθρωπότητα, για κάθε ευαίσθητο και καλών προθέσεων άνθρωπο μέσα στην οποία καθρεφτίζεται ο κόσμος του Ορθοδόξου πνεύματος, ο κόσμος και η ζωή της Ορθόδοξης Εκκλησίας.
Μια σύγχρονη μαρτυρία, ότι ο Χριστός χθες, σήμερα και αύριο ο αυτός που παράλληλα μας φανερώνει μέσα από τον γλυκύτατο εσωτερικό κόσμο του οσίου Πορφυρίου, πως ο ζυγός του Χριστού είναι ιδιαίτερα χρήσιμος και ωφέλιμος και το φορτίον του ελαφρύ.
Τόσο ελαφρύ όσο αυτό που σε μετέδιδε όταν τον επισκεπτόσουν που ακόμη και αν δεν συνομιλούσες μαζί του σου έπαιρνε όλα τα βάρη. Ακόμη και το σωματικό!
Σήμερα τον γιορτάζουμε και πανηγυρίζουμε μαζί του!
Αυτόν τον πολύτιμο και διαπρεπή συμπολίτη μας στις τάξεις της Ορθοδόξου Εκκλησίας που στάθηκε αστέρας πολύφωτος, που φωτίζει με φως Χριστού τις αγωνίες και τις θλίψεις μας και μας δίνει απέραντο κουράγιο.
Ένας αναστάσιμος οδοδείκτης, πυρφόρος σταθμός στην ιστορία του κόσμου που γεύτηκε και έζησε την Ανάσταση και έτσι μπόρεσε να την ομολογήσει και να μας την μεταδώσει!
Και έτσι η γιορτή της κοιμήσεως του αποτελεί πανήγυρη και επέτειο επ-Αναστάσεως που ενώνει ξανά τους ανθρώπους και τον κόσμο «ίνα ώσι εν». Όπως και ο ίδιος ήθελε και άφησε ως τελευταία του υποθήκη!
Να έχουμε την ευχή και την ευλογία του!
Χρόνια πολλά!