Ο Θεός δεν θέλει να είμεθα ωφέλιμοι εις τους εαυτούς μας αλλά και εις όλους τους πλησίον μας!

18 Φεβρουαρίου 2022

(Επιμέλεια Στέλιος Κούκος)

Ιωάννου Χρυσοστόμου Ομιλία ΙΗ΄
Ματθ. 5, 38 – 48

Συνέχεια από εδώ: http://www.pemptousia.gr/?p=333962

3. Αν όμως ήτο ανάγκη να περιφέρεται κανείς γυμνός εξ αιτίας τέτοιας φιλοσοφίας, και έτσι δεν θα ήτο καθόλου εντροπή. Και ο Αδάμ ήτο γυμνός εις τον παράδεισον και δεν εντρέπετο. Και ο Ησαΐας ήτο γυμνός και χωρίς υποδήματα και από τους Ιουδαίους όλους λαμπρότερος. Αλλά και ο Ιωσήφ όταν εξεντύθη, τότε έλαμψε περισσότερον.

Δεν είναι εντροπή η γύμνωσις αυτού του είδους, αλλά αυτού του είδους η ένδυσις, η ιδική μας ένδυσις με πολυτελή φορέματα, αυτή είναι και εντροπή και γελοιότης. Διά τούτο ο Θεός ενώ εκείνους τους επήνεσε, τούτους τους κατηγορεί και με το στόμα των προφητών και με το στόμα των αποστόλων.

Ας μη νομίζωμεν λοιπόν ότι αι εντολαί του είναι αδύνατοι.

Διότι όταν λάβωμεν υπ’ όψιν το συμφέρον, είναι πολύ εύκολες, αν έχωμεν τον νουν μας.

Και δίδουν τόσον κέρδος, ώστε όχι μόνον εμάς, αλλά ωφελούν εξαιρετικά και αυτούς που μας βλάπτουν. Η εξαιρετική τους δύναμις είναι αυτή ακριβώς, ότι με το να μας πείθουν να δεχώμεθα το κακόν με το ίδιο διδάσκουν και αυτούς που μας το προξενούν να φιλοσοφούν.

Όταν εκείνος θεωρή πολύ σημαντικόν να αφαιρή τα πράγματα των άλλων και συ του δείξης ότι διά εσένα είναι ανώδυνον να του δώσης και όσα δεν σου ζητεί, και φέρης εις την μέσην ως αντίρροπον την γενναιοδωρίαν διά την πτωχείαν του και την φiλοσοφίαν διά την πλεονεξίαν του, σκέψου τι δίδαγμα θα κερδίση όχι με λόγους αλλά με τα ίδια τα έργα θα διδαχθή να καταφρονή την κακίαν και να επιθυμή την αρετήν.

Και ούτε θέλει ο Θεός να είμεθα ωφέλιμοι εις τους εαυτούς μας αλλά και εις όλους τους
πλησίον μας.

Αν δώσης λοιπόν και αποφύγης το δικαστήριον, έχεις επιδιώξει το συμφέρον σου· αν δώσης επί πλέον και κάτι άλλο, τον στέλλεις και εκείνον αφού τον έχης κάμει καλύτερον.

Αυτό είναι το αλάτι που θέλει να είμεθα· και τον εαυτόν του συντηρεί και τα άλλα πράγματα διαφυλάσσει με όποια έρθη εις επαφήν.

Και το φως είναι τέτοιο· φέγγει και διά τον εαυτόν του και διά τα άλλα.

Αφού λοιπόν σε κατέταξε ανάμεσα εις αυτά, ωφέλησε και αυτόν που κάθεται μέσα εις το σκότος και δίδαξέ τον ότι ούτε το πρώτον δεν το πήρε με την βίαν· βεβαίωσέ τον ότι δεν σε εζημίωσεν.

Έτσι και ο ίδιος θα φανής περισσότερον άξιος τιμής και σεβασμού, αν δείξης ότι εχάρισες
κάτι και δεν σου το ήρπαξαν. Κάμε λοιπόν με την καλωσύνην σου την αμαρτίαν εκείνου ιδικήν σου καύχησιν.

Και αν νομίζης ότι τούτο είναι μεγάλο, περίμενε. Θα ιδής καθαρά ότι δεν συνήντησες ακόμη το τέλειον.

Δεν σταματά εις αυτό το σημείον εκείνος που έθεσε τους νόμους διά την ανεξικακίαν· προχωρεί περισσότερον.

Σου λέγει «Αν κάποιος σε αγγαρεύση διά ένα μίλι, πήγαινε μαζί του δύο».

Βλέπεις υπερβολήν αυταπαρνήσεως; Αφού δώσης τον χιτώνα και το ιμάτιόν σου, αν ήθελε ο εχθρός να χρησιμοποιήση γυμνόν το σώμα σου διά να σε ταλαιπωρήση και να σε βασανίση, και πάλιν δεν πρέπει να τον εμποδίσης, σου λέγει.

Όλα, και τα σώματα και τα πράγματα, θέλει να τα έχωμεν κοινά και δι’ όσους τα έχουν ανάγκη και δι᾽ όσους κάμουν χρήσιν δυνάμεως· το ένα μαρτυρεί ανδρείαν, το άλλο φιλανθρωπίαν.

Διά τούτο έλεγεν· «Αν κάποιος σε αγγαρεύση διά ένα μίλι, πήγαινε μαζί του δύο». Έτσι σε ανεβάζει υψηλότερα και σε προτρέπει να δείχνης την ιδίαν γενναιοδωρίαν. Και αν αυτά που έλεγεν εις την αρχήν, τόσον μικρότερα από αυτά, έχουν τόσους μακαρισμούς, σκέψου ποίον τέλος περιμένει αυτούς που κατορθώνουν αυτά και τι λογής γίνονται πριν από το στεφάνωμά των, κατορθώνοντες να πραγματοποιήσουν όλην την απάθειαν εις ανθρώπινον παθητόν σώμα.

Συνέχεια εδώ: http://www.pemptousia.gr/?p=334158

 

Από την έκδοση Ι. Χρυσοστόμου Έργα 9, «Υπόμνημα εις το Κατά Ματθαίον Ευαγγέλιον α’», (Ομιλίαι Α-Κ), της σειράς «Έλληνες Πατέρες της Εκκλησίας», των Πατερικών Εκδόσεων «Γρηγόριος ο Παλαμάς». Εισαγωγή, κείμενο, μετάφραση, σχόλια, Ιγνάτιος Σακαλής και Νικόλαος Τσικής (φιλόλογοι).