Άγιος Νικόλαος Πλανάς, Τον σήκωσαν σχεδόν στα χέρια τους!

Άγιος Νικόλαος Πλανάς (1851-1932).

(Επιμέλεια Στέλιος Κούκος)

Μια, οικογένεια των Αθηνών είχε ένα παιδί, το οποίον είχε χαμένο τρία (3) χρόνια, εις την γνωστήν περιπέτειαν της αποστολής ελληνικού στρατού στη Ρωσία.

Δεν ήξευραν αν υπάρχη στη ζωή, ή αν απέθανε.

Κοιτάξανε όπου έπρεπε, ουδεμία απάντησις σαφής.

Είχον ακούσει για τον πατέρα Νικόλαον [τον άγιο Νικόλαο Πλανά] ότι μπορούσε να τους διαφωτίση εις την υπόθεσιν.

Επήγαν εις την εκκλησίαν και του είπον τον πόνον τους.

Τους είπε:
– Ελάτε αύριο και θα σας είπω.

Διότι ως γνωστόν, εις αυτάς τας θλιβεράς περιστάσεις, ο πατήρ διενυκτέρευε σχεδόν, προσευχόμενος.

Επήγαν την επομένην με μεγάλην και έμφοβον αγωνίαν να ακούσουν τι θα τους πη.

Τους λέγει:
– Ζη το παιδί σας και εις το τέλος της εβδομάδος θα έχετε γράμμα, και τον άλλο μήνα θα τον ιδήτε να έλθη.

Όντως, όπως τους είπε, έτσι και έγινε!

Ήλθε ομαδικός η οικογένεια να τον ευχαριστήση και να τον πάρουν στο σπίτι τους, να τους το ευλογήση, να του κάνουν και το τραπέζι.

Για να τον πάρουν τον σήκωσαν σχεδόν στα χέρια τους.

Από το βιβλίο, «Ο Παπα-Νικόλας Πλανάς, Ο απλοϊκός ποιμήν τω απλών προβάτων» που έγραψε η Μοναχή Μάρθα, με πρόλογο του Φώτη Κόντογλου και επίλογο του Αρχιμανδρίτη Φιλοθέου Ζερβάκου, των εκδόσεων Αστήρ.