Σχολείο ταπεινοφροσύνης

13 Απριλίου 2022

Αν και βαδίζουμε προς το τέλος της, η Μεγάλη Σαρακοστή συνεχίζει να παραδίδει μαθήματα. Συνεχίζει να καλεί! Να παρακαλεί! Να αγωνίζεται! Γιατί; Για να ξεκολλήσει το μυαλό και την καρδιά μας από τα προσωρινά, τα εφήμερα, τα τρέχοντα.

Φανερώνει! Δείχνει! ῾Υποδείχνει!

Ποια; Τα ουσιώδη, τα μόνιμα, τα ευγενικά! Όλα εκείνα, που θέλουν να παραμένουν κρυμμένα στο μισόφωτο, όλα εκείνα, που δεν επιβάλλουν την παρουσία τους, αλλά περιμένουν, πάντα διαθέσιμα, όποιον αποφασίσει να αλλάξει λίγο την καθημερινότητά του και να τα αναζητήσει.

Κάθε χρόνο και πιο δύσκολη η συνάντηση με τη γαλήνη, την περισυλλογή, τον εαυτό μας.

Μεγάλη Σαρακοστή!

῾Η νερομάνα του θάρρους, του κουράγιου, της απόφασης να βγάλουμε στο φως τον εαυτό μας, γεγυμνωμένο από τα μικρά μας ψέματα και τα μεγάλα μας μυστικά, με τις ανοιχτές πληγές και την αποτυχία μας φανερά, να τα δει και να τα ξεράνει το φως. Το φως! Ποιο φως; Το φως της ταπεινοφροσύνης!

Για έναν ολόκληρο χρόνο δίνουμε τις καθημερινές μικρές μας παραστάσεις! ᾿Εναλλάσσουμε τα προσωπεία μας, αναλόγως του χώρου και των παρισταμένων. Διεκδικούμε τις μικρές μας κυριαρχίες, πείθουμε, επηρεάζουμε! Και την ίδια στιγμή, «αχ και να ξέρατε», μονολογούμε «τι κρύβω, πως πονώ και πως φοβάμαι». Είμαστε βέβαιοι, πως κανείς δεν είναι έτοιμος για την αλήθειά μας, πως κανείς δεν θα μας αντέξει. Και πρώτος, που αποστρέφει το πρόσωπό του από των αμαρτιών μας, ο εαυτός μας ο ίδιος.

Μεγάλη Σαρακοστή! ῾Η ώρα της αποκάλυψης και της αποδοχής! Μέρα με τη μέρα, βδομάδα με τη βδομάδα, ακολουθία με την ακολουθία, η διδασκαλία. ῾Η διδασκαλία να μάθεις να βαδίζεις το δρόμο της συμφιλίωσης με τις πτώσεις και την ασημαντότητά σου. ᾿Από μικρό σε μάθανε να περιμένεις πολλά από τον εαυτό σου και να ικανοποιείς αυτούς, που είχαν πάντα έτοιμη την υπογράμμιση των ατελειών σου. Όλος ο βίος, ένα κυνήγι μιας άπιαστης εικόνας του εαυτού σου. Μπλέξανε και το Θεό ανάμεσα στους εξεταστές σου. Έμαθες κι αυτόν να τον καλοπιάνεις και ν᾿ αποφεύγεις την… οργή του. Μα να! Έφτασε η ώρα της αλήθειας. Περίμενες το Θεό που σου φτιάξανε στο μυαλό. Έναν Θεό μεγάλο… πολύ μεγάλο, Θεό παντοδύναμο, απρόσιτο, πίσω από την ατσαλάκωτη θεότητά του. Θεό «καθώς πρέπει», πρότυπο και στόχο σου, που έμαθες μόνο να μετριέσαι και να βαθμολογείσαι. Νομίζεις πως θέλει να σε συντρίψει. Κι Αυτός θα αποκαλυφθεί μπροστά σου ολόγυμνος και καταματωμένος, παίγνιο των ισχυρών και θλιβερό αστείο για τους στυλοβάτες των θεσμών. Θα σε σοκάρει. Το αίμα των πληγών από τα καρφιά θα κοκκινίσουν τα πολύχρωμα κουστούμια των παραστάσεών σου. Ν᾿ αντέξεις! Μην αποστρέψεις τη ματιά σου. Ν’ αντέξεις! Εικόνα της ψυχής σου καταδέχτηκε να γίνει. Ούτε επιπλήξεις, ούτε παρατηρήσεις, ούτε υποδείξεις θ᾿ ακούσεις από ᾿Εκείνον. Στέκει αμίλητος. Δεν θα σου πει την αλήθεια! Είναι η αλήθεια! ῾Η δική σου αλήθεια! Κι αυτό θα σε συγκινήσει βαθύτατα. Θα θέλεις να κλαις, να κλαις χωρίς σταματημό. Γιατί πάντα αυτό ήθελες· να βγεις στο φως και να αγαπηθείς από Θεό και ανθρώπους γι᾿ αυτό που αληθινά είσαι. Βαρέθηκες πια να κρίνεις αμείλικτα τον εαυτό σου και τους άλλους. Ίσως δεν το ’ξερες, μα πάντα δίψαγες να είσαι ταπεινός, γνήσιο παιδί ενός ταπεινού και ανυπερήφανου Θεού.

Μεγάλη Σαρακοστή! Η αποκάλυψη του μέγιστου των σκανδάλων! Η αποκάλυψη της αγίας ταπεινοφροσύνης του Θεού. Σκάνδαλο όχι ροζ μα ολοφώτεινο. Όταν το γευτείς, με ευκολία θα γαληνέψεις τον ταραγμένο νου σου, που δεν ξέρει πια τι να πιστέψει, μ’ όλα αυτά που βλέπεις, ακούς και διαβάζεις. Όταν το γευτείς, με ευκολία θα πάψεις να αναζητάς στις πτώσεις των επωνύμων το άλλοθι των πτώσεών σου. Είσαι μόνος και ο σταυρός στην πλάτη σου είναι ο δικός σου, ο προσωπικός σου σταυρός. ᾿Ανεβαίνουν κι άλλοι μαζί σου, μα οι πιο πολλοί ασχολούνται με τους σταυρούς των άλλων. Μην παρασυρθείς! Κράτα τα μάτια σου στυλωμένα στην κορυφή του Γολγοθά. Κοίτα Τον! Δεν μιλάει, δεν ψάχνει παρηγοριά στο άδικο των σταυρωτών του, δεν κρίνει. Κι όμως, η αγάπη του είναι ο μεγάλος κριτής. Κι όμως, η ταπεινοφροσύνη του είναι ο μεγάλος χαλαστής των παγίδων του Διαβόλου!

Κάνε την ταπείνωσή Του δική σου. Μην αγωνιάς για το κύρος των θεσμών. Δεν θα σώσουν οι θεσμοί τον κόσμο. Το αίμα της ταπείνωσής Του θα σώσει και τον κόσμο και τους θεσμούς.

Βάλε την ταπείνωσή Του κριτή του κόσμου και θ’ αντικρίσεις γύρω σου θαύματα.