Για τους αιρετικούς που πήγαν να εκπειράξουν τον άγιο Παχώμιο

Άγγελος Κυρίου και ο άγιος Παχώμιος.

(Επιμέλεια Στέλιος Κούκος)

Πήγαν κάποτε στο μοναστήρι του αγίου Παχωμίου κάποιοι αιρετικοί ασκητές, κρύβοντας κάτω απ’ τα τρίχινα ενδύματα τους το λύκο που ήταν μέσα τους. Φτάνοντας στην πύλη, είπαν στους αδελφούς ότι τους είχε στείλει ο γέροντάς τους στον μέγα (Παχώμιο).

– Πηγαίνετε λοιπόν να του πείτε, πρόσθεσαν, πως, αν είναι πραγματικά άνθρωπος του Θεού και έχει πεποίθηση ότι ο Θεός τον ακούει, εμπρός, ας έρθει να διαβούμε μαζί τούτο το ποτάμι με τα πόδια μας, για να μάθουν όλοι, ποιος από μας έχει μεγαλύτερη παρρησία στο Θεό.

Μόλις ανακοίνωσαν αυτά οι αδελφοί στον (άγιο) Παχώμιο, εκείνος τους είπε με αγανάκτηση:
– Μα, πέστε μου, καταδεχθήκατε να τους ακούσετε; Δεν μάθατε (ακόμα) πως αυτά τα ζητήματα είναι δυσάρεστα στο Θεό και τελείως ανάρμοστα όχι μόνο στη (μοναχική) πολιτεία μας, αλλά και σε κοσμικούς που σκέφτονται σωστά και είναι πραγματικοί χριστιανοί; Γιατί ποιος νόμος μας επιτρέπει να τα προβάλλουμε και να τα κάνουμε αυτά; Και τι είναι αθλιότερο από την άγνοια τούτη, ν’ αφήσω δηλαδή το πένθος για τις αμαρτίες μου και (να πάψω να ενδιαφέρομαι για) το πώς θα γλυτώσω την αιώνια κόλαση, και ν’ ανοίγω σαν μικρό παιδί τέτοια ζητήματα;

Πώς λοιπόν, του είπαν οι αδελφοί, αφού είναι αιρετικοί αυτοί και βρίσκονται μακριά από το Θεό, τόλμησαν να σε προσκαλέσουν σ’ ένα τόσο υψηλό κατόρθωμα;
– Μα των αιρετικών ακριβώς είναι τούτο το ζήτημα. Δεν έχετε διαβάσει την αποστολική ρήση, «κατά δε την σκληρότητα αυτών και αμετανόητον καρδίαν παρέδωκεν αυτούς ο Θεός εις αδόκιμον νουν» (πρβλ. Ρωμ. 2:5· 1:28); Αυτοί, με παραχώρηση Θεού και συνεργεία του διαβόλου, θα μπορούσαν να περάσουν το ποτάμι σαν να ήταν ξηρά. Έτσι ο διάβολος από το ένα μέρος θα δικαίωνε την ασεβή αίρεσή τους ενώπιον εκείνων που στηρίζονται σε κάτι τέτοια, κι από το άλλο μέρος θα κέρδιζε μ’ αυτό το εντυπωσιακό γεγονός την εμπιστοσύνη ορισμένων από εκείνους που έχει ήδη εξαπατήσει. Εμένα όμως δεν μου χρειάζεται κάτι τέτοιο.

Πηγαίνετε λοιπόν και πέστε τους, πως ο δούλος του Θεού Παχώμιος λέει τούτο:
Ο δικός μου αγώνας και όλη μου η φροντίδα δεν είναι να περπατήσω σε ποτάμι ή να πετάξω πάνω από βουνά ή να υποτάξω θηρία, αλλά να σκέφτομαι την κρίση του Θεού και να ξεφεύγω απ’ τα τεχνάσματα του διαβόλου με τη δύναμη του Κυρίου, που παρήγγειλε «του πατείν επάνω όφεων και σκορπίων και επί πάσαν την δύναμιν του εχθρού» (Λουκ. 10:19). Γιατί, αν ο Κύριος μου τα χαρίσει αυτά, τότε θ’ ακολουθήσουν και όλα τα άλλα».

Αυτά είπε, κι έπειτα παρακινούσε τους αδελφούς να μην υψηλοφρονούν για τα κατορθώματά τους μήτε να θαμπώνονται από κάποιες οπτασίες μήτε να δοκιμάζουν με τέτοια αιτήματα το Θεό, γιατί τα τεχνάσματα του εχθρού είναι πολλά, και γιατί όλ’ αυτά τα πράγματα είναι περιττά και επικίνδυνα για κάθε άνθρωπο, αφού ο Σωτήρας είπε στον εχθρό: «Ουκ, εκπειράσεις Κύριον τον Θεόν σου» (Ματθ. 4:7).

Από τον «Μικρό Ευεργετινό» της Ιεράς Μονής Παρακλήτου.