Άγιος Παΐσιος: Ο Θεός δε θέλει χλιαρούς, άλλα γνήσιους!
10 Ιουνίου 2022
Άγιος Παΐσιος Αγιορείτης (1924-1994).
(Επιμέλεια Στέλιος Κούκος)
«Ο Θεός δε θέλει χλιαρούς, άλλα γνήσιους. Διαφορετικά, εάν κοιτάμε πίσω, στα Σόδομα, γινόμαστε σαν την γυναίκα του Λωτ, στήλη άλατος.
Συμπαθώ περισσότερο τους ειλικρινά ζεστούς και αφοσιωμένους με την καρδιά τους στα κοσμικά, παρά τους χλιαρούς πνευματικά, διότι οι πρώτοι, κάποτε, με τον ίδιο ζήλο που έχουν προς τα κοσμικά, θα στραφούν στα Πνευματικά».
Λυπόταν που μπήκε ο κακός λογισμός στον κόσμο και στις ανθρώπινες σχέσεις. «Στα Φάρασα», έλεγε. «Οι νέοι δε σκέφτονταν πονηρά. Ήταν αναμεμειγμένα τα παιδιά, αγόρια και κορίτσια, χωρίς πονηρία, μέχρι τα είκοσι. Έπαιζαν μεταξύ τους άπλα και μιλούσαν αθώα. Άλλη ήταν τότε η αγωγή».
«Ο Θεός προστατεύει τα παιδιά. Μια τρελή παράχωνε το παιδί της στο χιόνι, αλλά ο Θεός το φύλαγε όλη τη νύχτα και, ενώ οι συγχωριανοί το έψαχναν και περίμεναν να το βρουν παγωμένο, εκείνο ήταν ροδοκόκκινο και γελούσε. Είναι το ‘παιδικό σώμα της απλότητος’, που λέει ο αββάς Ισαάκ)».
«Γέροντα, γιατί συμβαίνουν αυτού του είδους οι πειρασμοί»; «Βρε παιδί μου, αν και φαίνωνται ότι δεν έχουν νόημα, είναι για να δοκιμάζεται η υπομονή μας και για να βοηθήσουμε αργότερα και κανέναν νεώτερο, που θα βασανίζεται κι εκείνος με τα ίδια.
«Όσο εμείς είμαστε σωστοί, τόσο η Παναγία πληροφορεί τους δικούς μας ανθρώπους και τους μαλακώνει την ψυχή».
«Ο πατήρ Κοσμάς ήταν δουλευτής και είχε το καλύτερο και πιο ξακουστό αμπέλι της περιοχής. Το καλλιεργούσε σχεδόν μόνος του, είχε όμως, κατά καιρούς, και εργάτες. Τα χέρια του δούλευαν το σκαλιστήρι και η ευχή ήταν διαρκώς στην καρδιά του. Έτσι αγίασε εργαζόμενος».
Συμβούλευε ότι, για πολλούς λόγους, θα πρέπει ν’ αερίζεται το υπνοδωμάτιό μας, για να οξυγονώνεται καλά ο εγκέφαλός μας, του οποίου η δυσλειτουργία προκαλεί πλήθος προβλημάτων.
«Αν δε θηλάζουν οι μάνες τα παιδιά τους, όπως τα έφτιαξε ο Θεός, τα παιδιά θα θηλάζουν αργότερα από τα μπουκάλια με τα ναρκωτικά»!
«Η εγκράτεια, ο αλληλοσεβασμός και η προσευχή των γονέων αποθησαυρίζονται στα παιδιά και επιστρέφουν ως χαρά και ευλογία στους γονείς».
Απόσπασμα από το βιβλίο, «Όσιος Παΐσιος ο Αγιορείτης, (1924-1994), Μαρτυρίες προσκυνητών», των εκδόσεων Αγιοτόκος Καππαδοκία.
