Eπίσκεψη της Θείας Χάριτος διά του οσίου Πορφυρίου!

Όσιος Πορφύριος (1906-1991).

(Επιμέλεια Στέλιος Κούκος)

Παραμονές Χριστουγέννων ’93. Ευρισκόμουν σε κατάσταση πολύ δύσκολη. Σωματικές ασθένειες και φρικτοί πόνοι, εξεγέρσεις των παθών, πόλεμος του πονηρού και μέσω ανθρώπων.

Λέγω «Χριστέ μου, τι Χριστούγεννα θα κάνω εφέτος…».

Και επικαλέστηκα τον Γέροντα [τον όσιο Πορφύριο]. (Λίγο πριν φύγει μου είπε: «Να με επικαλείσαι»).

Το βράδυ της 22ας Δεκεμβρίου μόλις μπόρεσε λίγο να με πάρει ο ύπνος, ήλθε.

Στην αρχή νόμισα ότι ζούσε ακόμη, βρισκόταν σ’ αυτή τη ζωή και μου λέει:
– Έλα να με πας μια βόλτα.

Τον παίρνω αγκαζέ και αντί να τον πάω, με πήγε.

Ήμασταν μαζί, έτσι νομίζω, όλη τη νύχτα. Ταξιδέψαμε σε πολλά μέρη, ήλθαμε και στο Μοναστήρι [το Μοναστήρι της Μεταμορφώσεως του Σωτήριος που ίδρυσε ο όσιος Πορφύριος στο Μήλεσι], πήγαμε και στα παιδιά.

Την άλλη μέρα το πρωί φύγαν όλα, θλίψεις, μελαγχολίες, στενοχώριες, λογισμοί, φύγαν όλα και ήλθε η γαλήνη, η ειρήνη, η χαρά, οι καλοί λογισμοί, λογισμοί ταπεινοί και συγχωρητικοί για όλους και για όλα και προ πάντων η χάραξη της παραπέρα μοναχικής μου πολιτείας.

Ήταν επίσκεψη της Θείας Χάριτος διά του Γέροντος Πορφυρίου.

Έτσι μου είπε ο διακριτικός Πνευματικός μου…

Από τον συλλογικό τόμο, «Θαυμαστά γεγονότα και συμβουλές του Γέροντος Πορφυρίου», έκδοση η Μεταμόρφωσις του Σωτήρος.