Νεομάρτυρας Μάρκος, Η θαυμαστή θεραπεία της μανιακής ψυχοπαθούς!

Άγιος Νεομάρτυρας Μάρκος ο εν Χίω. Έργο του Ράλλη Κοψίδη από τον Μεγάλο Συναξαριστή της Εκκλησίας.

(Διασκευή, επιμέλεια Στέλιος Κούκος)

Μία Χιώτισσα η οποία λεγόταν Αικατερίνα και ήταν παντρεμένη στη Σμύρνη παραφρόνησε και την κατέλαβε μανία. Για τον λόγο αυτό την έστειλαν στην πατρίδα της την Χίο, μήπως την ελεήσει η αγία Ματρώνα η Χιοπολίτιδα η θαυματουργός και την κάνει καλά.

Εκεί, έμεινε για πολύ καιρό και παρευρέθηκε και στην πανήγυρη της Αγίας στις 20 Οκτωβρίου, κατά την οποία η αγία Ματρώνα συνηθίζει να θαυματουργεί και να θεραπεύει πολλούς από διάφορα πάθη.

Όμως, η Αικατερίνα δεν θεραπεύτηκε και χειροτέρευσε η κατάστασή της.

Και επειδή δεν μπορούσαν να υποφέρουν τις ταραχές που προκαλούσε η μανία που τη διακατείχε, την έκλεισαν στο τοπικό ψυχιατρείο (τότε το έλεγαν φρενοκομείο). Εκεί, μάλιστα, την έδεσαν με αλυσίδες για να μην σκοτώσει άλλους ψυχοπαθείς. Τόσο άσχημη και άγρια ήταν η μανία που την κατείχε, αφού έλεγαν πως δεν είχαν ξαναδεί κάτι τέτοιο.

Πάντως, ορισμένες φορές η κατάστασις της μετριαζόταν και πίστευαν πως η ασθένειά της βελτιωνόταν, γιατί γινόταν λίγο πιο ήρεμη στο διάστημα αυτό και δεν κακοποιούσε τους άλλους.

Όταν συνέβαινε αυτό την έλυναν από τα σίδερα που την είχαν δεμένη. Και πάλιν, όμως, τα λόγια της ήταν ανόητα και οι πράξεις της ακαταλόγιστες, ώστε να ντρέπεται κανένας να τις διηγηθεί.

Εντούτοις, ξαφνικά, την κυρίευε πάλιν σαν φοβερά τρικυμία εκείνη η μανιώδης κατάσταση και άρχιζε να κτυπά και να ξεσκίζει με τα νύχια της όποιον έβρισκε. Γι’ αυτό με πολύ κόπο και μεγάλη δυσκολία την έδεναν ξανά στα σίδερα.

Έτσι, ζούσε η δυστυχισμένη γυναίκα από τον Οκτώβριο του 1800 μέχρι τις 7 Ιουνίου του 1801. Δύο μέρες πριν, δηλαδή στις 5 Ιουνίου, μαρτύρησε στην Χίο ο Νεομάρτυρας Μάρκος, το Μαρτύριο του οποίου δημιούργησε μεγάλη εντύπωση σε όλους τους Έλληνες Χριστιανούς, αλλά και τους πιστούς άλλων δογμάτων και θρησκειών.

Στις 7 Ιουνίου, λοιπόν, ένας Μοναχός που ονομαζόταν Μητροφάνης, και ο οποίος βρισκόταν και αυτός στο ψυχιατρείο για κάποια δική του πάθηση, πήγε να πάρει το φαγητό του. Όταν έσκυψε να πάρει το πιάτο του, έπεσε από τον κόρφο ένα διπλωμένο χαρτί το οποίο είδε η Αικατερίνα.
– Γέροντα, του είπε, τι είναι αυτό που σου ‘πεσε; Μήπως είναι κανένα φλουρί;
– Όχι, της απάντησε, δεν είναι φλουρί. Είναι ένα κομμάτι από τα ρούχα του νέου αγίου που μαρτύρησε.
– Δος μου το, λέει, να το πιάσω και να το ασπαστώ.

Ο Μοναχός Μητροφάνης δεν της το έδωσε γιατί τα χέρια της ήταν γεμάτα ακαθαρσίες.

Της το πρόσφερε, όμως, ο ίδιος, και αυτή σαν να μην ήταν η γνωστή μανιακή γυναίκα, αλλά καλή και φρόνιμη, έκανε τρεις στρωτές μετάνοιες πρώτα και μετά το ασπάστηκε.

Και, μάλιστα, όχι μία μόνον φορά, αλλά πολλές και με μεγάλο πόθο και ευλάβεια!

Όταν ο Μοναχός Μητροφάνης την χαιρέτησε και έφυγε η Αικατερίνα ήταν πλέον φρόνιμη, ήσυχη και καθώς πρέπει.

Και όταν είδε τον επιστάτη να περνά από ‘κει του φώναξε:
– Κυρ Ιωάννη, σε παρακαλώ, βγάλε με από ‘δω.

Ο επιστάτης δεν την έβγαλε, γιατί δεν ξέχασε ακόμη τι είχε πάθει ο ίδιος πριν λίγες μέρες από αυτήν.

Και της απάντησε:
– Δεν σε βγάζω με τίποτα. Είσαι καλά εκεί που είσαι.

Αυτά της είπε και έφυγε.

Η Αικατερίνα όταν τον ξαναείδε άρχισε να τον παρακαλά λέγοντάς του:
– Βγάλε με, και στην υγεία των παιδιών μου είμαι τελείως καλά.

Όταν ο επιστάτης άκουσε τα λόγια αυτά, πείστηκε ότι πράγματι είναι καλά και την έβγαλε. Γιατί, μέχρι τότε δεν έχει ακούσει τέτοια λόγια ποτέ από το στόμα της, και ούτε ανέφερε άλλη φορά τα παιδιά της.

Η Αικατερίνα, αφού την αποδέσμευσαν από τα σίδερα, πλύθηκε και ζήτησε τα φορέματα που φορούσε όταν την έφεραν από τη Σμύρνη. Όταν τα φόρεσε, όσοι ήταν εκεί παρόντες την έβλεπαν με έκπληξη και θαυμασμό ντυμένη και σωφρονισμένη!

Και σ’ αυτούς που την ρώτησαν πώς έγινε καλά τους είπε:
– Αμέσως μόλις ασπάστηκα αυτό που κρατούσε ο Γέροντας Μητροφάνης, αισθάνθηκα ένα πήδημα μέσα στην καρδιά μου, και μετά σαν να πέταξε ένα πουλί. Την ίδια ώρα ελαφρώθηκε η καρδιά μου και ήλθα στον εαυτό μου. Πλέον, είμαι πολύ καλά, και ας είναι δοξασμένος ο νέος Άγιος.

Μετά από αυτό, εκκλησιάστηκε κοινώνησε και κήρυξε σε όλους το θαύμα με το οποίο έγινε καλά.

Όταν πέρασαν 26 μέρες και αποδείχθηκε πως ήταν σίγουρα καλά, επέστρεψε στην οικογένειά της στη Σμύρνη, δοξάζοντας τον Θεό και ευχαριστώντας τον Μεγαλομάρτυρα Μάρκο τον ευεργέτη της!

Διασκευή από τον Μεγάλο Συναξαριστή της Εκκλησίας, μήνας Ιούνιος, τόμος στ.