Ο Γλυφάδας Αντώνιος για τις φωτιές και ευχή για την κατάσβεσή τους

5 Ιουνίου 2022

ΕΓΚΥΚΛΙΟΝ ΣΗΜΕΙΩΜΑ

Ἀγαπητοί  Πατέρες καί Ἀδελφοί,

Ἡ πυρκαυϊά πού ξέσπασε ἀπρόσμενα χθές στήν ἄνω Γλυφάδα καί ἐπεξετάθη στό Πανόραμα τῆς Βούλας καί στήν Βάρη ἐδημιούργησε πολλά προβλήματα. Κατέκαυσε δασωμένες περιοχές, ἀλλά καί ἀρκετά σπίτια, παρά τίς ἐξαιρετικές καί συντονισμένες ἐνέργειες τόσο τῆς Πυροσβεστικῆς Ὑπηρεσίας ὅσο καί τῶν Δημάρχων καί ὅλων τῶν Ὑπηρεσιῶν τῶν τριῶν Δήμων τῆς Μητροπόλεώς μας. Δυστυχῶς ὁ ἀέρας ἔπνεε μέ μεγάλη ταχύτητα καί ἡ περιοχή ἦταν γεμάτη ἀπό πεῦκα, γι̉ αὐτό καί ἡ κατάσβεσις τῆς πυρκαυϊᾶς ἦταν πάρα πολύ δύσκολη.

Ἐμεῖς ἠμποροῦμε, πέρα ἀπό τήν ἐθελοντική μας ἀρρωγή στήν κατάσβεση τῶν πυρκαυϊῶν, νά προσφέρουμε τήν προσευχή μας, ὥστε νά ἔχουμε καί τήν βοήθεια τοῦ Θεοῦ στό ἔργο αὐτό. Γι̉ αὐτό προτρέπω ὅλους νά παρακαλέσουμε τώρα τόν Κύριο νά μᾶς λυπηθῆ καί νά κατασβέση ἄμεσα τόσο αὐτήν τήν πυρκαυϊά ὅσο καί ὁποιαδήποτε ἄλλη ξεσπάσει στό μέλλον.

Μέ πατρικές εὐχές

Ο  Μ Η Τ Ρ Ο Π Ο Λ Ι Τ Η Σ

† Ο ΓΛΥΦΑΔΑΣ,

ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ, ΒΟΥΛΑΣ, ΒΟΥΛΙΑΓΜΕΝΗΣ ΚΑΙ ΒΑΡΗΣ

ΑΝΤΩΝΙΟΣ

ΕΥΧΗ ΔΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΒΕΣΙΝ ΠΥΡΚΑΥΪΑΣ

Κύριε καί Θεέ τοῦ ἐλέους, ὁ πάσης ἀγαθότητος χορηγός καί τῶν θαυμασίων Θεός, ὁ τῶν οἰκτιρμῶν Πατήρ, ὁ τῇ σοφίᾳ Σου διοικῶν τά πάντα καί τῷ Σῷ κράτει συνέχων πᾶσαν τήν κτίσιν, ὁ ἐν τῇ χειρί Σου τήν πνοήν πάντων τῶν ζώντων ἔχων, ὅτι πάντα Σοί ὑποτέτακται, ἔπιδε ἐφ̉ ἡμᾶς τούς ἀθλίους δούλους Σου, ὅτι δεινῶς ὑπό σφοδρᾶς πυρκαυϊᾶς κατατρυχόμεθα.

      Ἄναρχε Βασιλεῦ, ἀόρατε, ἀνεξιχνίαστε, ἀκατάληπτε καί ἀνέκφραστε ἰδέ, ὅτι ὑπό τῆς προλαβούσης ταύτης πυρκαυϊᾶς δάση κατεκάησαν, οἰκίαι ἐνεπρίσθησαν, ἄνθρωποι ἐκινδύνευσαν, ζῶά τε καί πτηνά ἠφανίσθησαν καί ἡ ὑπό Σοῦ δημιουργηθεῖσα φύσις πυρίκαυστος ἐγένετο, μεμαυρισμένη, ξηρά τε καί ἀθλία. Καί φεῦ, τό λαῦρον πῦρ, συνεργούντων τῶν σφοδρῶν ἀνέμων, συνεχίζει τήν καταστροφικήν αὐτοῦ μανίαν. Διό, νοήσαντες, ὅτι πᾶσα ἡμετέρα προσπάθεια εἰς τό κενόν καταπίπτει καί ἀπιδόντες τῶν ἡμετέρων δυνατοτήτων, ἐν πολλῇ ταπεινώσει πρός Σέ καταφεύγομεν.

      Εὖ οἴδαμεν, ὅτι οὐ δυνάμεθα ὅλως ταῖς ἁμαρτίαις γενόμενοι πρός Σέ τόν μόνον ἀναμάρτητον ἀτενίζειν, ἀλλ̉ ἀπεγνωσμένοι ὄντες καί γινώσκοντες, ὅτι τά πάντα τῇ χειρί Σου εὑρίσκονται, ἱκετικῶς βοῶμέν Σοι. Δέξαι τούς στεναγμούς ἡμῶν· δέξαι τήν τεταπεινωμένην ἡμῶν δέησιν· δέξαι τάς ἐκ βάθους καρδίας, ὡς δίκην καπνοῦ, ἀναπεμπομένας Σοι τῷ Δεσπότῃ κραυγάς· δέξαι τοῦ λαοῦ Σου τήν παράκλησιν. Ναί, Κύριε ὁ Θεός, ἐπάκουσον ἡμῶν ἐν τῇ ὥρᾳ ταύτῃ καί στῆσον τάς φλόγας τῶν πυρκαϊῶν, τάς ἐπεγειρομένας κατά τῶν δούλων Σου· βοήθησον δέ καί ἐνίσχυσον πάντας ὅσους ἡρωϊκῶς καί θυσιαστικῶς ἀγωνίζονται παντί τρόπῳ διά τήν κατάσβεσιν των.

Σοί θαῤῥοῦντες προσπίπτομεν ἱκετικῶς, ἀνεξίκακε Δέσποτα, καί τῆς σῆς ἀφάτου καί ἀμετρήτου φιλανθρωπίας τό πέλαγος ὑποσκοποῦντες, κράζομεν σῶσον ἡμᾶς. Δεῖξον ἡμῖν τῆς φιλανθρωπίας σου τό μέγεθος· σπλαγχνίσθητι καί διαλλάγηθι ὡς μακρόθυμος ἐπί τῷ λαῷ σου· στῆσον τό δρέπανον τῆς φλογός, ὥστε μή καθ᾽ ἡμῶν προβῆναι ἔτι.

       Μακρόθυμε καί πολυέλεε, μή παρίδῃς ἡμᾶς, μηδέ τάς ἱλαστηρίους ἡμῶν προσευχάς καί ἱκεσίας ἀπώσῃ, ἀλλ̉ ἐξελοῦ ἡμᾶς ἀπό ταύτης τῆς δεινῆς συμφορᾶς τῆς πυρκαϊᾶς Σοῦ δεόμεθα καί Σέ παρακαλοῦμεν.

Ὅπως καί δι̉ ἡμῶν τῶν Σῶν ἀχρείων δούλων δοξάζηται τό πανάγιον Ὄνομά Σου, τοῦ Πατρός καί τοῦ Υἱοῦ καί τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, νῦν καί ἀεί καί εἰς τούς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.