Το ένθεο κάλλος του Αγίου Νικοδήμου του Αγιορείτου

15 Ιουλίου 2022

Σήμερα* επιτελούμε τη μνήμη του οσίου πατρός ημών Νικοδήμου του αγιορείτου.  Σήμερα η παλαίφατη Μητρόπολη Κασσανδρείας και Πολυγύρου αγάλλεται και εορτάζει, καθότι άγει τα ονομαστήριά του ο αρχιεπίσκοπος της τοπικής εκκλησίας κ.κ. Νικόδημος.  Σε μια εορτή, όπως η παρούσα, κυριαρχεί το λαμπρό και πανηγυρικό κλίμα ευλόγως, χωρίς να απουσιάζει το κατανυκτικό. 

Η μελίρρυτη ψαλμωδία, τα τελούμενα και λεγόμενα διαπνέονται από αύρα δοξολογική και ιεροπρεπή.  Στη θεία λειτουργία που τελείται συνέρχονται επί το αυτό ο εορτάζων αρχιερέας με τον εορταζόμενο άγιο.  Και επειδή όπου «ἄν φανῇ ὁ ἐπίσκοπος ἐκεῖ καί τό πλῆθος ἔστω»[1], όλοι μαζί συναζόμενοι συγκροτούμε μια θεοειδή χοροστασία και παράσταση θεοπρεπή ενώπιον της αόρατης κεφαλής της Εκκλησίας, του Κυρίου μας Ιησού Χριστού.

Η ανάθεση σε κάποιον κήρυκα να ευαγγελιστεί τον λόγο του Θεού είναι έργο αναγκαίο, όντως βαρυσήμαντο αλλά και δυσχερές.  Είναι έργο κοπιαστικό ως προς την οικονομία του λόγου (τί θα πείς, πώς θα το πείς, πώς θα αρμόσεις πολλά σε λίγο χρόνο, ή ουσιώδη και καίρια σε λακωνικές αλλά εύληπτες στους πολλούς προτάσεις, πόσο χρόνο αντέχει ο σύγχρονος πιστός να αφουγκραστεί τον κηρυκτικό λόγο κ.ά. πολλά).

Όσο και αν προσπαθήσαμε, Σεβασμιότατε, να ανταποκριθούμε- μάλλον στοιχειωδώς και όχι αρμοδίως- στο πατρικό σας κέλευσμα δεν κατορθώσαμε το επιθυμητό.  Οι καρποί της προσπάθειάς μας είναι αντιστρόφως ανάλογοι του πόθου μας και ευθέως ανάλογοι της μικρόνοιας και αδυναμίας μας.  Αυτή η διαπίστωση δικαιολογεί το γιατί εξαρχής αιτούμαστε την επισκοπική σας συγχώρεση για όσα πενιχρά και ακαλλή θα εισφέρουμε στον παρόντα λόγο μας, αλλά ζητούμε και την ανοχή των ακροωμένων πιστών, ιδίως όσοι εκ των αδελφών, χάριτι θεού και μόχθω ιδίω, ευτύχησαν να είναι οξυδερκείς και οξύνοες και στους οποίους πρέπει τροφή στερεά και όχι βρεφικό γάλα.

Ποιος συγκαιρινός μας αναγνώστης, είτε απλός και τυχαίος είτε βαθειά καταρτισμένος σε κάποια επιστήμη, ποιος πιστός χριστιανός, ποιος ευρυμαθής και λόγιος λαϊκός ή κληρικός δεν θα αισθανόταν ίλιγγο κατά την επιμελή ανάγνωση του βίου του αγίου αυτού ανδρός.  Η σύμμορφη με τα ησυχαστικά πρότυπα ζωή από τη μια του αγίου Νικοδήμου και το κολοσσιαίο έργο (σε όγκο και ποιότητα) που παρήγαγε από την άλλη, αλλά κυρίως η πλημμυρίδα της ωφέλειας που προξένησε και προξενεί αιώνες τώρα, κυριολεκτικά σε καθηλώνει.  Αυτός έζησε σε χρόνους ασύλληπτα δύσκολους για τη γενεά μας που δεν ξέρει τί θα πει δουλεία σε αλλογενή και αλλόφυλο, τί σημαίνει να ξυπνάς και να κοιμάσαι σκλάβος.

Ο τιμώμενος Άγιος έδρασε υπό συνθήκες αντιξοότατες όχι λόγω μόνον του εξανδραποδισμού του γένους μας αλλά και λόγω των πολλών μικροτήτων και παθών που του προκάλεσαν κυρίως κληρικοί και μοναχοί, και των συνακόλουθων σκωμμάτων που ο υποκινητής κάθε κακού αρχέκακος διάβολος συνεγείρει.

 

* Ομιλία που εκφωνήθηκε στη Θ. Λειτουργία της μνήμης του Αγ. Νικοδήμου του Αγιορείτου στον Ι. Μητροπολιτικό Ναό Αγ. Νικολάου Πολυγύρου από τον Πρωτοπρ. Αθανάσιο Χύτα, Προιστάμενο του Ι. Ν. Αγ. Αποστόλων Πέτρου και Παύλου Περαίας. Κατ΄ αυτήν την ημέρα άγει τα ονομαστήρια του ο σεπτός ποιμενάρχης Κασσανδρείας κ. Νικόδημος. 

[1] Αγ. Ιγνάτιος Ο Θεοφόρος

Διαβάστε ολόκληρη τη μελέτη εδώ