Ποιος είναι ο μυστικός γάμος του Θεού

Ευαγγελισμός της Θεοτόκου.

(Επιμέλεια Στέλιος Κούκος)

Συνέχεια από εδώ: http://www.pemptousia.gr/?p=347580

Αλλ’ εμπρός ας αναζητήσομε να βρούμε ποιος είναι ο μυστικός γάμος του Θεού κι έτσι ας κατευθύνομε τον λόγο σε άλλη υπόθεση. Ποια είναι αυτή; Αυτή που μερικοί από τους αμυήτους ζητούν να μάθουν.

Διότι λέγουν· «άραγε στον μέλλοντα αιώνα γνωρίζονται οι άγιοι μεταξύ τους, τότε που θα αποδοθεί στον καθένα από τον Θεό σύμφωνα με τα, έργα του, η όχι;». Πρέπει λοιπόν ν’ αρχίσομε πρώτα από τα ευαγγελικά χωρία και ο λόγος προχωρώντας σιγά σιγά θα φανερώσει και αυτά.

θ. Στο ρητό του Ευαγγελίου· «ομοιώθηκε η βασιλεία των ουρανών με βασιλέα». Και ποιος είναι ο μυστικός γάμος του Θεού.

1 «Ομοιώθηκε», λέγει, «η βασιλεία των ουρανών με βασιλέα, ο οποίος επραγματοποίησε γάμους για τον υιό του και εκάλεσε πολλούς»· για ποιον άλλον έκαμε τους γάμους, εάν όχι γι’ αυτόν τον μονογενή του Υιό και Θεό, τον Κύριό μας Ιησού τον Χριστό;

Με ποιον άραγε ή ποιου βασιλέως καταδέχθηκε ο Δεσπότης και Κύριος των πάντων να κάνει το συνάλλαγμα της μνηστείας; Πράγματι, ο καθένας από εμάς τους ανθρώπους, επιθυμώντας να οδηγήσει νύμφη στον υιό του, σπεύδει να λάβει νύμφη την θυγατέρα του περιφανεστέρου και ενδοξοτέρου και πλουσιωτέρου.

Ο Θεός λοιπόν ποιον θα εύρει έστω και ίσον ακόμη με τον εαυτό του, ώστε από αυτόν να οδηγήσει την νύμφη στον εαυτό του; Περί αυτού λέγει ο προφήτης: «αυτός κατέχει στο χέρι του τον γύρο της γης και τους κατοίκους της ως ακρίδες». Και άλλος· «είναι ο Θεός ο αιώνιος που κατασκεύασε τα άκρα της γης»· και που δεν εθεμελίωσε σε τίποτε τους στύλους της».

Και ο Δαβίδ λέγει, «είναι αυτός που επιβλέπει επάνω στην γη και την κάνει να τρέμει». Αυτός λοιπόν που είναι τόσο μεγάλος, ας σκεφθούμε τίνος άραγε θυγατέρα επήρε νύμφη και έκαμε γάμους με τον υιό του.

Θέλετε να μάθετε τινος;

Αλλά εκπλήσσει τον λογισμό μου το μέγεθος της συγκαταβάσεως και θέλω βέβαια να το ειπώ, αλλά φρίττω· παίρνοντας όμως θάρρος από την αγαθότητά του θα ειπούμε αυτά εδώ. Την θυγατέρα κάποιου που συγκρούσθηκε μαζί του και διέπραξε μοιχεία και φόνο, δηλαδή ενός μοιχού και φονέως, αυτήν οδήγησε ως νύμφη για τον εαυτό του.

2 Είδες τι ασύγκριτη και ανέκφραστη αγαθότητα και συγκατάβαση; Είδες τι υπερβολική φιλανθρωπία; Είδες τι μέγεθος αγάπης και χρηστότητας; Μάθε λοιπόν, παρακαλώ, από εδώ, ο καθένας που υπερηφανεύεται για τον εαυτό του, να ταπεινώνεσαι και να μετριοφρονείς και ποτέ να μη υπερηφανεύεσαι σε κάποιον, κι αν ακόμη είσαι ο βασιλικώτατος όλων των βασιλέων ή ο περιφανέστερος των αρχόντων, ή ο πλουσιώτερος όλων των πλουσίων, βλέποντας τον Δεσπότη και Κύριο των πάντων, τον άγιο των αγίων, τον μακάριο Θεό και μόνον δυνάστη, ο οποίος κατοικεί σε απρόσιτο και ανεκλάλητο φως, που έδειξε τέτοια συγκατάβαση και που οδήγησε νύμφη στον μονογενή του Υιό από κάποιον που συγκρούσθηκε μαζί του, τον αόρατο, τον ακατάληπτο, τον ανεξιχνίαστο, τον ποιητή, τον δημιουργό των πάντων, για σένα και την δική σου σωτηρία.

Ποιος είναι λοιπόν αυτός που διέπραξε τον φόνο και την μοιχεία, του οποίου την θυγατέρα επέλεξε ο Θεός ως νύμφη για τον εαυτό του; Ο Δαβίδ του Ιεσσαί, ο οποίος και τον Ουρία εφόνευσε και εμοίχευσε την γυναίκα του.

Αυτού λοιπόν την θυγατέρα, την Μαρία την υπεράμωμη, την υπέραγνη και αγνή παρθένο, οδήγησε ως νύμφη. Και την λέγω αυτήν υπέραγνη και υπεράμωμη σε σχέση μ’ εμάς και τους τότε ανθρώπους, συγκρίνοντας αυτήν μ’ εκείνους και μ’ εμάς τους δούλους της· ως προς τον νυμφίο της όμως και τον Πατέρα εκείνου, είναι άνθρωπος βέβαια, αγία όμως και υπεραγία, καθαρώτατη και άχραντη περισσότερο από όλους τους ανθρώπους όλων των γενεών.

Αυτήν λοιπόν οδήγησε νύμφη κι έκαμε γάμους για τον υιό του. Με ποιον τρόπο; Άκουσε προσεκτικά.

3 Ο Θεός και Πατήρ του Κυρίου μας Ιησού Χριστού έστειλε από το άγιο ύψος του έναν από τους δούλους του, τον Γαβριήλ, δηλαδή τον αρχάγγελο, και μηνύει στην Παρθένο το Χαίρε· αυτός, αφού κατήλθε, διακονεί το μυστήριο στην Παρθένο και της λέγει, «χαίρε, χαριτωμένη, ο Κύριος μαζί σου».

Και μαζί με τον λόγο ο ενυπόστατος και ομοούσιος και συναΐδιος Λόγος του Θεού και Πατρός εισήλθε όλος στην γαστέρα της κόρης· με την έλευση και συνεργία του ομοουσίου του Πνεύματος ανέλαβε λογική και έμψυχη σάρκα από τα αγνά αίματα αυτής κι έγινε άνθρωπος.

Αυτή λοιπόν είναι η ανέκφραστη συνουσία κι αυτός είναι ο μυστικός γάμος του Θεού, κι έτσι έγινε η συναλλαγή του Θεού προς τους ανθρώπους· ενώθηκε δηλαδή ασυγχύτως με την φθαρτή και πτωχή ουσία και φύση μας αυτός που είναι υπέρ φύσιν και υπερούσιος.

Συνέλαβε λοιπόν η Παρθένος κι εγέννησε παραδόξως από δύο φύσεις, την θεότητα και την ανθρωπότητα, έναν υιό, τέλειο Θεό και τέλειο άνθρωπο, τον Κύριό μας Ιησού Χριστό, χωρίς να διαφθείρει την παρθενία της και χωρίς να χωρισθεί ο κόλπος από τον  πατρικό.

4 Αλλ’ όμως από αυτό εδώ το ευαγγελικό χωρίο η χάρις μου δίδει να κατανοήσω και κάτι άλλο να το ειπώ, αυτό δηλαδή που πάντοτε γίνεται μυστικώς και σ’ όλους τους υιούς του φωτός. Γιατί δηλαδή δεν είπε, ‘επραγματοποίησε γάμο με τον υιό του’ αλλά «γάμους»;

Εδώ, παρακαλώ, ευρίσκεται το καινό νόημα. Γιατί; Επειδή στον καθένα από τους πιστούς και υιούς της ημέρας τελείται πάντοτε παραπλησίως και απαραλλάκτως ο ίδιος γάμος. Πως και με ποιόν τρόπο;

Ο Θεός ενώνεται μαζί μας σε υπεράμωμο και υπέραγνο γάμο, και τελεί κάτι ανώτερο της δυνάμεώς μας.

Τι είναι λοιπόν αυτό; Άκουε με σύνεση.

Συνεχίζεται

Απόσπασμα από τον λόγο του Αγίου Συμεών του Νέου Θεολόγου «Βίβλος των ηθικών», Λόγοι Α-Στ’, σε εισαγωγή, κείμενο, μετάφραση της Θεολόγου Αικατερίνας Γκόλτσου. Το βιβλίο κυκλοφορεί από τον εκδοτικό οίκο, το «Βυζάντιον», «Πατερικαί εκδόσεις Γρηγόριος ο Παλαμάς», 1988.