Ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών προς τους Μαθητές Γυμνασίων και Λυκείων

ΜΗΝΥΜΑ 

Τοῦ ΜΑΚΑΡΙΩΤΑΤΟΥ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΑΘΗΝΩΝ ΚΑΙ ΠΑΣΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ

κ.κ. ΙΕΡΩΝΥΜΟΥ Β΄

Προς τους μαθητές και μαθήτριες των Γυμνασίων και Λυκείων 

Με την ευκαιρία της ενάρξεως του νέου σχολικού έτους 2022-2023

ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΣ 2022

Αγαπητά μου παιδιά,

Σήμερα, στο ξεκίνημα μίας νέας σχολικής χρονιάς, θέλω να μοιραστώ μαζί σας έναν αριθμό: 258 εκατομμύρια παιδιά και νέοι σε όλο τον κόσμο δεν έχουν τη δυνατότητα να βρεθούν στο Σχολείο και σε ασφαλείς συνθήκες μάθησης[1]. Κύριες αιτίες γι’ αυτό είναι ο πόλεμος, η βία, οι φυλετικές διακρίσεις, αλλά και η έλλειψη πόρων στις χώρες τους για να μπορεί να υποστηριχθεί η εκπαιδευτική διαδικασία. Το μέλλον αυτών των παιδιών φαντάζει ζοφερό. Είναι εξαιρετικά αβέβαιο πόσοι θα καταφέρουν να απολάβουν τους καρπούς της μόρφωσης. Το μόνο βέβαιο είναι ότι αυτά τα παιδιά θα προτιμούσαν να βρίσκονται στη θέση σας αυτή τη στιγμή, να χαίρονται την ειρήνη και τη δυνατότητα να ονειρεύονται το μέλλον.

Μπορούμε να κάνουμε κάτι;  Η απάντηση δεν είναι απλή. Ωστόσο δεν θα πάψουμε να αγωνιζόμαστε. Ο καθένας με τον τρόπο του. Ας ξεκινήσουμε από τη δική μας ζωή. Πόσο ανεχόμαστε τη βία; Πόσο αγωνιζόμαστε για την ειρήνη; Πόσο προσπαθούμε να αποδεχθούμε το διαφορετικό; Τα λυπηρά φαινόμενα της ενδο-οικογενειακής και της ενδο-σχολικής βίας ορίζουν την ευθύνη μας και τις προσπάθειές μας για έναν καλύτερο κόσμο, τον δικό μας κόσμο, όπου η βία δεν έχει καμία απολύτως θέση.

Το Σχολείο είναι ένας τόπος συνάντησής μας με πολλούς ανθρώπους. Από το πόσο μπορούμε να ανεχθούμε και να αποδεχθούμε τη διαφορετικότητα του συμμαθητή και του καθηγητή μας, από το πόσο μπορούμε να τους καταλάβουμε, ξεκινά η ειρήνη ή ο πόλεμος στη ζωή μας, η αγάπη και όχι η βία. Θα έλεγε κανείς ότι το Σχολείο είναι ένα μικρό εργαστήρι ειρήνης για όλους μας.

Είμαστε πολύ ευλογημένοι καθώς ζούμε σε έναν τόπο, όπου μπορούμε ελεύθερα να εκφράσουμε τις ιδέες και τις διαφωνίες μας. Υπάρχουν θεσμοί και αξίες που μας προστατεύουν. Γι’ αυτά αγωνίστηκαν και οι πρόγονοί μας, γι’ αυτά αγωνιζόμαστε κι εμείς σήμερα.

Έτσι, λοιπόν, κάθε φορά που σκεπτόμαστε «άλλη μια μέρα στο σχολείο», ας κάνουμε μια μικρή προσευχή: Να φέρνουμε στο νού μας όλα εκείνα τα παιδιά, που επειδή έτυχε να γεννηθούν σε εμπόλεμες ή προβληματικές περιοχές, δεν είναι σίγουρο ότι μπορούν κάθε πρωί να ξεκινήσουν για το σχολείο. Και η προσευχή μας να γίνεται πράξη. Να γίνεται αγώνας για την αποδοχή του άλλου. Αγώνας για να αδράξουμε την ομορφιά της ημέρας. Αγώνας για ειρήνη και καλοσύνη.

Σας εύχομαι καλή και ευλογημένη σχολική χρονιά. Ο Χριστός μας, που καλείται «άρχων της ειρήνης», να πλημμυρίζει πάντοτε με το φως Του τις ψυχές σας.

Με άπειρες ευχές και πολλή αγάπη,

Ο ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΑΘΗΝΩΝ ΚΑΙ ΠΑΣΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ