Γέροντας Ιωσήφ Βατοπαιδινός, Η ανατολή εκ γης των σεπτών λειψάνων του!

20 Οκτωβρίου 2022

Γέροντας Ιωσήφ Βατοπαιδινός (1921-2009).

Πρώτη επέτειος: Η ανακομιδή έγινε στις 20/10/2021

 

Ξημέρωσε μια ξεχωριστή ημέρα για το Άγιον Όρος.

Μια ιδιαίτερη μέρα για την Ιερά Μεγίστη Μονή Βατοπαιδίου και τους Πατέρες της.

Για όλες τις Μονές, τις Συνοδείες, τις Μοναχές και τους Μοναχούς, αλλά και τους λαϊκούς των οποίων η πνευματική καταγωγή έχει τις ρίζες της στον όσιο Ιωσήφ τον Ησυχαστή!

Το ίδιο μεγάλη μέρα αποτελεί και για την Μεγαλόνησο Κύπρο, την Μεγαλόνησο των Αγίων!

Λίγες μέρες μετά την γιορτή του ευδοκίμως ευδοκιμήσαντος στην πνευματική ζωή, δηλαδή στην αγιότητα, αγίου Ευδοκίμου του Βατοπαιδινού, η Ιερά Μονή του ετοιμάζεται σε λίγη ώρα για την έναρξη της τελετής της ανακομιδής του σεπτού λειψάνου του Γέροντα Ιωσήφ Βατοπαιδινού (1921-2009), του «αναμορφωτή της Μονής Βατοπαιδίου»!

Δεν θα ήταν άστοχο να πούμε πως ο Γέροντας Ιωσήφ Βατοπαιδινός ήταν εν πολλοίς ανακαινιστής του Μοναχισμού και της ευρύτερης πνευματικής ζωής της Κύπρου, του ιδιαίτερου τόπου καταγωγής του.

Για την ανακομιδή του εκ των κορυφαίων Μοναχών και Γερόντων του σύγχρονου αγιορειτικού μοναχισμού βρίσκονται επί τόπου, και για λίγο ακόμη πλάι στο «προσκέφαλο» του Γέροντά τους, δηλαδή τον τάφο, το μνήμα και μνημείο του στην Ιερά Μονή Βατοπαιδίου πολλοί στενοί συγγενείς του πνευματικά.

Μαζεύτηκαν, αφού ο Γέροντάς τους είναι έτοιμος να «ξυπνήσει», να «εγερθεί» από τον τάφο και για μια ακόμη φορά να παραδοθεί με εγκαρδιότητα σ’ αυτούς και να μοιραστεί στην αγκαλιά, την αγάπη και την ευθύνη των πνευματικών του απογόνων και κληρονόμων.

Αρχιερατικό Τρισάγιο στο μνήμα του Γέροντα Ιωσήφ Βατοπαιδινού.

Των τέκνων και των εγγονών και των πνευματικών αυτών τέκνων. Σε ένα πλήθος άμεσων και απευθείας συγγενών εκ πνεύματος το οποίο τις περισσότερες φορές είναι πολύ πιο δυνατό από την εξ αίματος συγγένεια.

Σε λίγο τα τίμια λείψανα του του μεγάλου, αλλά και μαρτυρικού σεπτού Γέροντα Ιωσήφ του Βατοπαιδινού θα αποτελέσουν ένα ακόμη κληροδότημα αγιασμού και ευλογίας, τόσο προς στους άμεσα πνευματικούς τους συγγενείς, όσο και προς όλο το Περιβόλι της Υπεραγίας Θεοτόκου. Αλλά και ολόκληρη και την Εκκλησία!

Ιδιαιτέρως, όμως, για τον ευλογημένο Κήπο της Παναγίας στον οποίο μεταφυτεύτηκε ο ίδιος εθελουσίως από τα χώματα της Κύπρου και της Ιεράς Μονής Σταυροβουνίου και παραδόθηκε στο κηπάριο του οσίου Ιωσήφ του Ησυχαστή για να «κακοπαθήσει» φιλοπόνως πλάι του και να γευτεί τίμια την Θεία χάρη, με την υπακοή, τον ιδρώτα, τον κόπο, το δόσιμο, την αγάπη, τον έρωτα του προς τον Θεό !

Δι’ ευχών, πάντα, του Γέροντά του του οσίου Ιωσήφ!

Ιερά Μονή Σταυροβουνίου Κύπρου (1910).

Ήταν μια πορεία που ξεκίνησε σε ηλικία 15 ετών, όταν ο μικρός Σωκράτης έφυγε κρυφά από τους γονείς του και πήγε για να «καταταχτεί» στους μυστικώς ή ακόμη και πασιφανώς εικονίζοντας το αγγελικό τάγμα των μοναχών. Ενώ, οι γονείς του μετά την εξαφάνιση και «απώλεια» του παιδιού τους δεν άργησαν να τελούν στην εκκλησία και το μνημόσυνό του.

Ήταν, βεβαίως, πλέον νεκρός για τον κόσμο, και ζωντανός και ιδιαίτερα ζωηρός για κάθε είδους εργασία, διακόνημα και προσφορά ως δόκιμος μοναχός (αρχικά ως άμισθος εργάτης, αφού δεν ήταν ενήλικος). Σε μια εποχή που ο συνεχής καθημερινός σκληρός κάματος στις αγροτικές και άλλες εργασίες της Μονής ήταν συνώνυμες με την ευρύτερη πνευματική προκοπή. Και ο νεαρός, σώφρων και κατά Θεόν σοφός, Σωκράτης αναλάμβανε συνεχώς εργασίες και διακονήματα για να βοηθήσει και να ξεκουράσει και τους συμμοναστές του!

Ίσως και η Θεοφάνεια που είχε -φανέρωση του Χριστού- πριν πάει στο Μοναστήρι επίσπευδε και ανατροφοδοτούσε την προαίρεσή του. Βιαζόταν, φαίνεται, να ξανασυναντήσει την γλυκιά αυτή μορφή που του φανερώθηκε και τον απάλλαξε από την απελπισία της ματαιότητας του κόσμου και του θανάτου που τον διακατείχε.

«Σωκράτη, γι αυτό έπλασα τον κόσμο»; Άκουσε τον Χριστό να απευθύνεται σ’ αυτόν προσωπικά! Και να τον διαβεβαιώνει πως: «Ο άνθρωπος είναι αθάνατος»!

[Διαβάστε εδώ την περιγραφή του γεγονότος αυτού: http://www.pemptousia.gr/?p=324726]

Και να ένα πραγματικό πανηγύρι και γιορτή! Ανάσταση!

Μ’ αυτήν την ποικιλότροπη αποκάλυψη ο παλαιός Σωκράτης θα γευτεί θείο νάμα για να ζήσει αιώνια, και όχι το κώνειο για να πεθάνει! Και θα αναγεννηθεί ως Σωφρόνιος Μοναχός που ήταν το πρώτο καλογερικό του όνομα!

Και βεβαίως η σωφροσύνη του ιδίου, όσο και του Γέροντα του στο Σταυροβούνι τον έφεραν στο Άγιον Όρος για να μην πελαγοδρομεί και να θαλασσοδέρνεται μέσα στην σύγχυση που επέφερε στο μοναστήρι η αλλαγή του ημερολογίου και ο διχασμός που δημιουργήθηκε.

Η συνοδία του οσίου Ιωσήφ του Ησυχαστή (καθιστός). Από αριστερά: Μοναχός, π. Αθανάσιος, Γέροντας, Ιερομόναχος, π. Εφραίμ Φιλοθεΐτης και Αριζονίτης, Γέροντας, Μοναχός, π. Αρσένιος, Γέροντας, Μοναχός, π. Ιωσήφ Βατοπαιδινός, Μοναχός, π. Θεοφύλακτος, Γέροντας, Ιερομόναχος, π. Χαράλαμπος Προηγούμενος Ιεράς Μονής Διονυσίου. (Φωτογραφία Αγιορειτική Φωτοθήκη).

Και αμέσως ο νους μας μεταφέρεται στο ιδιότυπο κοινόβιο του ασκητικού και ερημιτικού βίου του αλήπτη, οσίου Ιωσήφ του Ησυχαστή και του συνασκητή του Γέροντα Αρσενίου του Σπηλαιώτη του απλού.

Σ’ αυτήν την αγιορειτική ακαδημία η οποία στεγαζόταν σε σπηλιές, παραπήγματα και οπές του Άθωνα και η οποία εμόρφωσε, εκατάρτισε και εχαρίτωσε νέους ηγουμένους, αναμορφωτές και ανακαινιστές πολλών μονών του Αγίου Όρους, ενώ η υπερχείληση της πνευματική αυτής παιδείας και χάριτος της αθωνικής ακαδημίας του οσίου Ιωσήφ εκόσμησε την Ελλάδα, την Κύπρο, την Αμερική και όλη την οικουμένη με τα παραδείσια άνθη, τα αρώματα, τους καρπούς και όλα τα αγαθά και πνευματικά προϊόντα που η ξεχωριστή αυτή αγιορειτική οικογένεια και συνοδεία «παρήγαγε»!

Όλα, βεβαίως, κάτω από την άγρυπνη καθοδήγηση και του σε διαρκή αγρυπνία, οσίου Ιωσήφ του Ησυχαστή και Σπηλαιώτη, του ιδιαίτερα ανήσυχου με την καλήν ησυχία, του πολιστή του Αγίου Όρους και της οικουμένης με μοναχούς.

Δεν ξέρουμε αν μέσα στην αγιορείτικη ιστορία υπάρχει ένα άλλο ανάλογο φαινόμενο.

Δηλαδή τόσο μεγάλη πνευματική μετακένωση από έναν Γέροντα και μία συνοδεία για τον ανακαινισμό και αναμόρφωση τόσων πολλών μονών -όχι βεβαίως όσον αφορά τα κτίρια- τόσο στον Άθωνα όσο και στον λοιπό κόσμο.

Ανακομιδή λειψάνων του Γέροντα Ιωσήφ Βατοπαιδινού σήμερα, και βεβαίως πάντα μνήμη του Γέροντά του, οσίου Ιωσήφ του Ησυχαστή.

Ο Γέροντας Ιωσήφ στην Ιερά Μονή Τιμίου Σταυρού Μίνθης της Πάφου.

Και να που η μνήμη μας στρέφεται και στις μέρες που ο Γέροντας Ιωσήφ δεν είχε διαμορφώσει ακόμη τη δική του συνοδεία. Όταν, βεβαίως, οι άλλοι αδελφοί και παραδελφοί του είχαν τις δικές τους συνοδείες και τα μοναστήρια τα οποία κλήθηκαν να αναλάβουν. Και όλοι αναρωτιόμασταν γιατί;

Τον είχαμε συναντήσει στην Ιερά Μονή Κουτλουμουσίου προτού ακόμη μεταβεί στην Κύπρο. Και στη συνέχεια στην Μεγαλόνησο, στο μοναστηράκι του την Ιερά Μονή Τιμίου Σταυρού της Μίνθης της Πάφου. Τον ακούσαμε να μιλά, να καθοδηγεί να θεολογεί. Άλλωστε αυτό ήταν το ιδιαίτερο χαρακτηριστικό του. Σ’ αυτό ξεχώριζε ως προς τους άλλους μεγάλους πατέρες της συνοδείας του οσίου Ιωσήφ. Αυτό το επεσήμανε πολλές φορές και ο παραδελφός του, όσιος Εφραίμ ο Κατουνακιώτης. Το χάρισμα του λόγου και της Θεολογίας.

Ο Γέροντας Ιωσήφ (κάτω στο κέντρο) με τη συνοδία του και προσκυνητές στην Νέα Σκήτη (28/9/1985).

Η μετάβαση, τελικά, στην Κύπρο θα διαμορφώσει και τον μικρό αρχικό πυρήνα της μεγάλης συνοδείας που θα επακολουθήσει. Και όσο για την κατοπινή εγκατάσταση της συνοδείας αυτής στην Ιερά Μεγίστη Μονή Βατοπαιδίου αποκαλύφθηκε, προορατικώς αν όχι προφητικώς, από τον όσιο Πορφύριο.

Τον αποκάλεσε σε μια συνομιλία του με την μακαριστή Μοναχή Μαρία την Ψηλή, ως «τον μελλοντικό αναμορφωτή της Μονής Βατοπαιδίου»!

Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει και η λέξη που χρησιμοποίησε: Αναμορφωτή και όχι ανακαινιστή!

Και πράγματι ο για πολλά χρόνια χωρίς συνοδεία Γέροντας Ιωσήφ, προσκλήθηκε τελικά μαζί με την συνοδεία του να μεταβεί από την Νέα Σκήτη στην Ιερά Μονή Βατοπαιδίου για να την επανδρώσει!

Και ως εκ τούτου ετέθη εις κεφαλήν Βατοπαιδίου!

Αυτό!

Ο Οικουμενικός Πατριάρχης Δημήτριος (στο κέντρο) κατά την επίσκεψη του στην Ι.Μ. Μονή Βατοπαιδίου το 1990, με τον Ηγούμενο της Μονής, Αρχιμανδρίτη, π. Εφραίμ (στα αριστερά) και τον Γέροντα Ιωσήφ Βατοπαιδινού. Πίσω βρίσκονται παλαιοί Βατοπαιδινοί Πατέρες.

Σήμερα, λοιπόν, λήγει και η «θητεία» του στα ιερά χώματα του Άθωνα. Τα ιερά χώματα που τόσο αγάπησε! Στα ιερά χώματα της αναμορφωμένης Μονής Βατοπαιδίου! Στα ίδια αγιορείτικα χώματα που και ο ίδιος αναμορφώθηκε ψυχικώς από τον Αθωνίτη όσιο Γέροντα του.

Οι υποτακτικοί του, αρχιερείς, ηγούμενοι, ιερομόναχοι, μοναχοί και λαϊκοί με ιδιαίτερη συγκίνηση θα ανοίξουν σε λίγο τον τάφο, το μνήμα και το μνημείο του, και για μια ακόμη φορά, μετά από καιρό, θα ψαύσουν τον αγαπημένο τους αναμορφωτή και παιδαγωγό εις Χριστόν!

Για μια ακόμη φορά θα τους θυμίσει τον όσιο Γέροντά του Ιωσήφ τον Ησυχαστή, τον Γέροντα Αρσένιο τον Σπηλαιώτη τον απλό, την αγία τους συνοδεία τους, και βεβαίως μέσα από όλους αυτούς θα φανερωθεί εκ νέου ο Χριστός για να διαβεβαιώσει όλους μας πως:

«Ο άνθρωπος είναι αθάνατος»!

Αυτό το μεγάλο πανηγύρι και γιορτή του ανθρώπου! Το μόνο πανηγύρι και γιορτή!

Η πρωτεύουσα των γιορτών και της χαράς που μας δωρήθηκε εσαεί με την Ανάσταση του Χριστού!

Αυτό το Πάσχα! Αυτό!

Και αυτό προπαντός θα διακηρύξουν, θα διαλαλήσουν και θα θεολογήσουν τα τίμια λείψανα του οσίου πατρός ημών Γέροντος Ιωσήφ του Βατοπαιδινού!

Που σήμερα θα ανατείλουν εις το φως της αγιορείτικης μέρας!

Την ευχή του να έχουμε!

 

Πρώτη ανάρτηση 20/10/2021