Κύριε, δος μοι το χάρισμα των δακρύων!

19 Ιανουαρίου μνήμη Μητροπολίτου Χαλκίδος
Νικολάου Σελέντη (1975)

Κύριε, δος μοι το χάρισμα των δακρύων!΄

Ο μακάριος Μητροπολίτης Χαλκίδος Νικόλαος Σελέντης με το πνεύμα της θυσίας, του κατηχητικού λόγου, της ποιμαντικής δραστηριότητος, ως και ο σημερινός διάδοχός του, ο Τήνιος την καταγωγή άνθρωπος του Θεού, κοιμήθηκε σε νοσοκομείου του Λονδίνου στις 19 Ιανουαρίου του 1975. Είλκυε πάντας με την ωραία του μορφή, το ανεπιτήδευτο χαμόγελο, με την μεγάλη του καρδιάκαίτήν αγιασμένη του ψυχή,ήταν μια ψυχή που ποτιζόταν από την βροχή των δακρύων, με την βοήθεια της οποίας φύτρωνε μέσα της και αναπτυσόταν το άνθος της χαράς. Ίσχυε γι’ αυτόν, ότι το χάρισμα των δακρύων παράγει «χαροποιόν πένθος» και επιτακτικά ζητούσε από τον γλυκύτατό μας Ιησού, όπως κάθε Χριστιανός «εν μετανοία», να του δώσει το χάρισμα των δακρύων. Έτσι, έγραφε στα «Ξεσπάσματα της καρδιάς μου»:

Όπως η βροχή γονιμοποιεί τα σπέρματα των καρπών στην γη, έτσι και το δάκρυ τα σπέρματα των αρετών στην ψυχή.

Και προσευχητικά πρακαλούσε:

Κύριε, δος μου το χάρισμα των δακρύων, γιατί Συ μόνος ξέρεις πόση λάσπη κρύβω μέσα μου. Ναί, ακούω την φωνή Σου να μου λέει: «Λούσου στα δάκρυά σου, για να καθαριστείς».

Από τον εαυτό μου κάθε μέρα απογοητεύομαι. Έρχου, Κύριε!

Έλεγε, ότι στα δάκρυα της μετανοίας η ψυχή αναβαπτίζεται. Η μετάνοια είναι ο νιπτήρας μας και τα δάκρυα το ευλογημένο νερό του αναβαπτισμού. Το δάκρυ, κατά τον Άγιο Γρηγόριο Νύσσης ισοδυναμεί με λουτρό παλιγγενεσίας και ξαναφέρνει στον άνθρωπο την απομακρυσμένη χάρη του Θεού, αυτήν που ο ίδιος με την συμπεριφορά του απομάκρυνε. «Και δάκρυον στάξαν ισοδυναμεί λουτρώ παλλιγγενεσίας καίεπανάγει την χάριν». Στα δάκρυα καταφεύγουν τόσοι και τόσοι, για να καθαρισθούν από τον ρύπο της αμαρτίας. «Δακρύων όμβρους» «προσάγουν» στον αίροντα τας αμαρτίας του κόσμου, Χριστό μας. Και τα δάκρυα του Επισκόπου Νικολάου υπήρξαν αείρρυτα.