«Νεκρώσατε ουν τα μέλη υμών τα επί της γης». Κυριακή ΙΒ´ Λουκά

14 Ιανουαρίου 2023

 «Νεκρώσατε ουν τα μέλη υμών τα επί της γης». Περί θανάτου και ζω­ής ο λόγος στο σημε­ρι­νό αποστολικό ανά­γνω­­σμα. Όχι για τη ζωή και τον θάνατο κάποιου ανθρώπου, αλλά για τη ζωή του Χριστού και τον θάνατο του πα­λαιού ανθρώπου.

Με αφετηρία τον λόγο του Χριστού ότι ο ίδιος είναι η ζωή των αν­θρώ­­πων, εξηγεί ο από­στολος Παύλος στους χρι­στιανούς της Εκ­κλη­­­σίας των Κολοσσών και δι᾽ αυτών στους χρι­στια­νούς όλων των ε­πο­χών, πως μπορούν να γίνουν μέτοχοι της ζωής του Χριστού, πως μπορούν να λάβουν τη ζωή του Χριστού. «Νεκρώσατε τα μέλη υμών τα επί της γης». Ιδού ο τρόπος, αδελφοί μου, που μας υποδει­κνύει ο απόστολος. «Νε­κρώστε», λέει, «τα μεέλη σας τα επίγεια».

Αυτός είναι ο τρόπος για τον από­στο­λο Παύ­λος. Αυτή είναι η προ­ϋπόθεση για να μας δω­σει ο Χριστός τη ζωή του. Μπορεί να φαί­νε­ται πα­ράδοξο, αλλά αυτή είναι η αλήθεια που κη­ρύσσει ο Χριστός και ο απόστολός του.

Η ζωή του Χριστού δεν είναι η ζωή που δι­νει ο Θεός στον άνθρω­πο, όταν έρχεται στον κόσμο. Η ζωή αυτή ει­ναι ένα απειροελά­χι­στο τμήμα της ζωής για την οποία έπλασε ο Θεός τον άνθρωπο, της αιω­νίου δηλαδή ζωής, της ζωής που στερηθήκαμε, όταν οι πρωτόπλαστοι παρή­κου­σαν την εντολή του Θεού και ο Θεός επέ­τρε­ψε να εισέλθει στη ζωή μας ο θάνατος για να μην μένει αιώ­νια το κακό. Η ζωή του Χριστού είναι αυτή που μας δίνει τη δυνα­το­τη­τα να γίνουμε μέτοχοι της αιωνίου ζω­ης, εφό­σον τη ζήσουμε κα­τα την επίγεια ζωή μας. Και καθώς, αδελφοί μου, δεν μπορούμε να ζούμε συγχρόνως δύο ζωές, τη δική μας ζωή και τη ζωή του Χριστού, ο απόστολος μας καλεί να αρνηθούμε με τη θε­λησή μας τη δική μας ζωή προκειμένου να ζη­­­σουμε τη ζωή του Χρι­στού.

Δεν μας ζητά, ασφα­λώς, να πεθά­νου­με, αλλά να νεκρώ­σου­με τα επίγεια μέλη μας, αυτά, δηλαδή τα στοι­χεία της ζωής μας που δεν μας επιτρέπουν να ζήσουμε τη ζωή του Χριστού. Δεν μας ζητά να νε­κρω­σουμε τα αν­θρω­πινα με­­λη, που Εκείνος μας χάρισε για να μας εξυ­πη­ρετούν στις ανάγκες μας, για να επικοινω­νούμε με τον κόσμο και για να απολαμβάνουμε τη φυ­ση που μας έχει χαρίσει ο Θεός. Μας ζητά να νε­κρω­σουμε, να ακυρώ­σουμε, να α­πα­­λείψουμε και να εκ­ριζώσουμε όλα όσα μας εμποδί­ζουν να ζήσουμε τη ζωή του Χριστού· όλα όσα εμποδίζουν τη ζωή του Χριστού να γεν­νη­θεί και να υπάρ­ξει μέσα μας. Και αυτά είναι τα πάθη και οι αδυναμίες μας, τα ελατ­τώματα και οι κακίες μας, οι αμαρτωλές επι­θυμίες μας και οι πο­νη­ροί λογισμοί που κυ­ρι­αρ­­χούν στον νού και την ψυχή μας. Είναι όλα αυτά που καταλαμ­βάνουν τον εσωτερικό μας άνθρωπο και δεν αφήνουν τον Χριστό να κατοικήσει και να ανα­γεννήσει την ψυχή μας και τη ζωή μας. Είναι όλα αυτά που αντιτί­θε­ν­ται σθεναρά στην πα­ρουσία του Χριστού με­σα μας, γιατί δεν θε­λουν να στερηθούν την κυριαρχία που έχουν. Είναι όλα αυτά που αν­τι να μας παρακι­νούν στο αγαθό, αντί να μας παροτρύνουν να ζούμε σύμφωνα με τις εν­το­λες του Θεού, προ­σ­πα­θούν να μας απομα­κρυ­νουν από αυτόν. Προ­σπαθούν να μας παρα­συ­ρουν στην πνευ­μα­τι­κη νωθρότητα και την ακηδία. Προσπαθούν να μας πείσουν ότι δεν πει­­ράζει εάν δεν είμα­στε και πολύ συνεπείς με όσα διδάσκει το ευ­αγ­­γέλιο και η Εκ­κλη­σία μας· ότι δεν πει­ρα­ζει αν παραμελούμε τις υποχρεώσεις μας ένα­ν­τι του Θεού· εάν πα­ρα­βαίνουμε τις εντο­λες του· εάν κάνουμε τα αν­τίθετα από αυτά που θε­­λει και από αυτά που μας διδάσκει ο Θεός.

Όλα αυτά, αδελφοί μου, δεν αφήνουν τη ζωή του Χριστού να γεν­­νηθεί στην ψυχή μας· γι᾽ αυτό και ο από­στολος Παύλος μας προ­τρέπει να τα νεκρώ­σουμε όλα αυτά, ώστε να μπορέσουμε να γιίνουμε μέτοχοι της ζωής του Χριστού. Να τα νε­κρώσουμε, πριν αυτά νε­­­κρώσουν την ψυχή μας και μας οδηγήσουν στον πνευματικό θάνα­το και την απώλεια της αιωνίου ζωής. Να τα νε­κρώσουμε πριν να φθάσει το τέλος της επι­γείου ζωής μας, έτσι ώστε αξιωθούμε και ε­μείς να γίνουμε, ως μέ­τοχοι της ζωής του Χρι­στού, κληρονόμοι της αιωνίου ζωής του.