Ρόμπερτ Κρόφορντ: πού συναντά η επιστήμη την θρησκεία

19 Φεβρουαρίου 2023

Στο β΄ κεφάλαιο του εργου του ο  Crawford παρουσιάζει τη θρησκευτική και επιστημονική μέθοδο. Εκ πρώτης όψεως φαίνεται να υπάρχουν ελάχιστες ομοιότητες μεταξύ επιστήμης και θρησκείας. Βασική διαφορά είναι πως η επιστήμη βασίζεται στη λογική, ενώ η θρησκεία στην πίστη. Η θρησκεία, αν και έχει κατηγορηθεί για δογματισμό, είναι ανοικτή σε νέες ιδέες και στην κριτική. Και οι δύο προσπαθούν να βρούν, όμως, την αλήθεια με διαφορετικές μεθόδους, γιατί το αντικείμενο μελέτης είναι διαφορετικό: για τη θρησκεία είναι ο Θεός, ενώ για την επιστήμη είναι ο κόσμος. Αλλά αν ο Θεός είναι ο δημιουργός του κόσμου και η επιστήμη ερμηνεύει τη φύση, τότε υπάρχουν και κοινά στοιχεία.

          Τα δεδομένα της θρησκείας με τα οποία μπορεί να δώσει απαντήσεις για τον Θεό είναι η αποκάλυψη, οι Γραφές, η θρησκευτική εμπειρία, η λατρεία και οι ιερές τελετές. Όπως συμβαίνει και στην επιστήμη, έτσι και η θρησκεία βασίζεται σε ένα παράδειγμα μέχρι να αποδειχτεί το αντίθετο. Ενώ η επιστήμη παρατηρεί τον ορατό και τον αόρατο κόσμο, η θρησκεία πλησιάζει την πραγματικότητα, τον Θεό δηλαδή, με οράματα, όνειρα και κάθε είδους άλλη έμπνευση. Επίσης, ο Θεός μπορεί να αποκαλυφθεί μέσω της ίδιας της φύσης, όπως στη φλεγόμενη βάτο του Μωυσή. Ωστόσο, δεν υπάρχουν απτά αποδεικτικά στοιχεία που αποδεικνύουν πως όλα αυτά τα γεγονότα έγιναν στην πραγματικότητα. Έχουν περάσει στους πιστούς μέσω των γραφών.

          Ο Θεός έχει αποκαλύψει τον εαυτό Του στην ιστορία, στη δημιουργία Του. Αυτοί που υποστηρίζουν ότι οι γραφές είναι ανθρώπινα δημιουργήματα και απεικονίζουν αυτό που οι άνθρωποι θα ήθελαν να πιστεύουν ως πραγματικότητα, έρχονται αντιμέτωποι με το γεγονός πως ο Θεός πολλές φορές ζητάει από αυτούς τους ανθρώπους να κάνουν πράγματα που είναι ενάντια στη θέλησή τους.

          Ιδιομορφίες συμβαίνουν στη φύση, όπως είναι για παράδειγμα οι μαύρες τρύπες. Οι θρησκείες διεκδικούν τη μοναδικότητα των δημιουργών τους και στην περίπτωση του Χριστιανισμού, αν ο Θεός εισήλθε στον κόσμο στέλνοντας τον Χριστό, τότε και η θεολογία και η επιστήμη ασχολούνται με χωροχρονικές έννοιες. Μια διάκριση είναι ότι η Αποκάλυψη αναφέρεται στην κρίση των πιστών και όχι το αντίστροφο, ενώ η επιστήμη μπορεί να κριθεί από άλλους επιστήμονες. Η Αποκάλυψη συνδέεται με τις θρησκευτικές εμπειρίες και μπορεί να διατηρηθεί ζωντανή μέσω της παράδοσης και της λατρείας.

          Η κοινωνία είναι σημαντική τόσο στη θρησκεία όσο και στην επιστήμη. Παρόλο που υπάρχουν διαφωνίες μεταξύ των επιστημόνων, η κοινωνία τους είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με συνοχή, σε αντίθεση με τη θρησκευτική κοινωνία, η οποία πολλές φορές προσπαθεί να επιβληθεί η μία στην άλλη. Λόγω αυτής της διαπίστωσης, ο Crawford συνειδητοποιεί πως η σύγχρονη θρησκεία αντιμετωπίζει πολλά προβλήματα. Ξεκινάει πάντα από μια υπόθεση και επιζητά την επιβεβαίωση ή τη διάψευση στην ανθρώπινη εμπειρία.

          Υπάρχουν παράδοξα στην επιστημονική και θρησκευτική σκέψη: για παράδειγμα, η σωματική δυαδικότητα και η θεϊκή και ανθρώπινη φύση του Χριστού. Αυτή η σκέψη δεν μπορεί να αποδειχτεί από την επιστήμη, ή μάλλον θεωρείται αδύνατη να αποδειχθεί. Η θρησκεία, ωστόσο, ασχολείται με το νόημα, τις αξίες, τις εξηγήσεις, την ηθική, ενώ η επιστήμη με την ύλη, την ενέργεια, τη ζωή. Η επιστήμη ασχολείται με την απόδειξη αλλά η αγάπη, η πίστη, η δικαιοσύνη, η τιμή δεν μπορούν να αποδειχτούν με την επιστημονική μέθοδο. Η πίστη είναι ένας κοινός παράγοντας της ζωής. Η πίστη στη θρησκεία είναι μια μορφή διορατικότητας, βλέποντας την πραγματικότητα πίσω από την ίδια την πραγματικότητα. Ξεπερνάει τη λογική και δεν μπορεί να αποδειχτεί από τη λογική. Συνεπώς, οι «θεωρίες» της θρησκείας είναι αδύνατον να αποδειχτούν με επιστημονικό τρόπο, διότι βασίζονται στην πίστη και όχι στην εμπειρική πραγματικότητα.

Διαβάστε ολόκληρη τη μελέτη εδώ