Το μεγαλύτερο σφάλμα στην προσευχή…

18 Μαρτίου 2023

Έργο του ζωγράφου Γιώργου Κόρδη.

(Επιμέλεια Στέλιος Κούκος)

 

Οι νεώτεροι Αδελφοί στη σκήτη περικύκλωσαν μια φορά τον Όσιο Μακάριο και τον παρακαλούσαν να τους διδάξη πώς να προσεύχωνται.

– Το μεγαλύτερο σφάλμα, που κάνομε στην προσευχή, αποκρίθηκε εκείνος είναι η περιττολογία.

Αρκεί να μάθη ο άνθρωπος να υψώνη το νου του στα ουράνια και να λέγη μ’ όλη του την ψυχή: «Κύριε, ελέησον με, όπως γνωρίζεις και όπως θέλεις». Τούτο είναι προσευχή.

Όταν πάλι νοιώθη δυνατή επάνω του την επίθεσι του διαβόλου ή την επανάστασι των κατωτέρων παθών του, ας τρέχη με πίστι στον Ουράνιο Πατέρα κι’ ας φωνάζη σ’ Αυτόν όχι με το στόμα, άλλα με την καρδιά: «Κύριε, βοήθησέ με».

Εκείνος γνωρίζει τον τρόπο να βοηθήση την ψυχή, που πηγαίνει κοντά Του μ’ εμπιστοσύνη.

****

 

Όταν προσεύχεσαι με ταπεινοσύνη, έχοντας βαθιά συναίσθησι της αναξιότητος σου, γράφει ο Αββάς Ησαΐας ο Αναχωρητής, η προσευχή σου γίνεται αμέσως δεκτή από τον Θεό.

Αν όμως, ενώ προσεύχεσαι, σου έλθη στο νου πως ο τάδε Αδελφός την ώρα αυτή κοιμάται ή ο δείνα είναι αμελής κι αρχίζεις έτσι η κατάκρισι, τότε ο κόπος σου πηγαίνει χαμένος.

 

Απόσπασμα από το βιβλίο της Μοναχής †Θεοδώρας Χαμπάκη, «Γεροντικόν, Σταλαγματιές από την πατερική σοφία», έκδοση Ορθοδόξου Χριστιανικής Αδελφότητας «Λυδία» Θεσσαλονίκη.