Η μεταστροφή της Μαρίας της πόρνης

Σχέδιο Ιωάννη Βράνου.

(Επιμέλεια Στέλιος Κούκος)

Δυο γέροντες πήγαιναν από τις Αιγαιές στην Ταρσό της Κιλικίας.

Κι όταν ήρθαν κατ’ οικονομία Θεού σ’ ένα πανδοχείο να αναπαυτούν, γιατί είχε καύσωνα, βρήκαν εκεί τρεις νέους που πορεύονταν στις Αιγαιές κι είχαν μαζί τους μια πόρνη.

Οι γέροντες λοιπόν κάθισαν χώρια. Πήρε τότε ο ένας από το σακίδιό του το άγιο Ευαγγέλιο και διάβαζε.

Τότε η πόρνη η όποια ήταν μαζί με τους νέους μόλις είδε το γέροντα να διαβάζει, άφησε τους νέους κι ήρθε και κάθισε κοντά στο γέροντα.

Ο γέροντας όμως την αποτίναξε και της είπε:
– Πολύ ξεδιάντροπη φαίνεσαι, άθλια. Δεν ντράπηκες να έρθεις κοντά μας και να καθίσεις;

Αυτή αποκρίθηκε και είπε:
– Μη, πάτερ, μη με αποστραφείς. Γιατί, αν και είμαι γεμάτη από κάθε αμαρτία, ο Δεσπότης όμως των όλων ο Κύριος και Θεός μας, δεν απόδιωξε την πόρνη που τον πλησίασε.

Ο γέροντας τότε της αποκρίθηκε:
– Αλλ’ η πόρνη εκείνη δεν έμεινε πια πόρνη.

Κι αυτή του λέει:
– Ελπίζω στον Υιό του Θεού του ζώντος ότι από σήμερα ούτε εγώ μένω σ’ αυτήν την αμαρτία.

Άφησε τότε τους νέους κι όλα τα υπάρχοντά της κι ακολούθησε τους γέροντες. Και την έβαλαν σ’ ένα μοναστήρι κοντά στις Αιγαιές, το ονομαζόμενο του Νακκιβά.

Την είδα κι εγώ γριά, να ζει με πολλή σωφροσύνη κι άκουσα αυτά από την ίδια.

Από το βιβλίο, «Λειμωνάριον», έκδοση Ιεράς Μονής Σταυρονικήτα. Εισαγωγή, μετάφραση, σχόλια Μοναχού Θεολόγου.