Άγιος Κύριλλος Αλεξανδρείας, Γιατί ο Χριστός εμφανίζεται μαζί με τον Μωυσή και τον Ηλία κατά στην Μεταμόρφωσή του

Η Μεταμόρφωσις του Σωτήρος. (λεπτομέρεια)

(Επιμέλεια Στέλιος Κούκος)

Αγίου Κυρίλλου Αλεξανδρείας
Ομιλία στην Θεία Μεταμόρφωση του Κυρίου και Θεού και Σωτήρα μας Ιησού Χριστού
(απόσπασμα)

Λοιπόν, η εμφάνιση δίπλα σ᾽ Αυτόν του Μωυσή και του Ηλία [κατά την Μεταμόρφωση του Κυρίου στο όρος Θαβώρ] και η προσομιλία των ίδιων μεταξύ τους ήταν κάποια οικονομία, η οποία πολύ καλά, ολοφάνερα παρουσίαζε να περιστοιχίζεται από επίσημους υπηρέτες τον Νόμο και τους Προφήτες ο Κύριός μας Ιησούς Χριστός.

Επειδή και του Νόμου και των Προφητών εξουσιαστή τον παρουσίασαν, πριν φανεί, με όσα οι ίδιοι προεκήρυξαν μεταξύ τους σύμφωνα. Δεν είναι δηλαδή ασυμβίβαστα τα προφητικά λόγια προς αυτά που γνωστοποιήθηκαν με τον Νόμο.

Και αυτό το νόημα έχει, νομίζω, το να απευθύνουν ο ένας στον άλλο τον λόγο, ο ιερότατος Μωυσής και ο πανάριστος απ᾽ τους Προφήτες. Αυτός ήταν ο Ηλίας.

Υπάρχει όμως και κάτι άλλο να εξετάσουμε. Επειδή τα πλήθη έλεγαν, άλλοι πως είναι ο Ηλίας, άλλοι ο Ιερεμίας, άλλοι ένας απ᾽ τους Προφήτες, τους κορυφαίους παίρνει, για να δούν κι απ᾽ εδώ την διαφορά του δούλου και του κυρίου.

Αλλά ύστερα απ᾽ αυτό μπορούμε να μιλήσουμε και για ένα άλλο νόημα. Επειδή δηλαδή συνεχώς του προσήπταν την κατηγορία της παραβάσεως του Νόμου και τον θεωρούσαν βλάσφημο, γιατί, καθώς πίστευαν, σφετερίζεται δόξα που δεν του αρμόζει, την δόξα του Πατρός, και έλεγαν: «Αυτός δεν είναι από τον Θεό, διότι δεν τηρεί την αργία του Σαββάτου» (Ιω. 9, 16)· και πάλι: «Για καλό έργο δεν θέλουμε να σε λιθοβολήσουμε, αλλά για βλασφημία και επειδή, αν και είσαι άνθρωπος, κάμνεις τον εαυτό σου Θεό» (Ιω. 10, 33).

Για να αποδειχθεί ότι και οι δύο κατηγορίες γεννήθηκαν από φθόνο και ότι δεν τον βαρύνει ενοχή για κανένα από αυτά τα δύο και πως ούτε του Νόμου παράβαση είναι αυτό που συμβαίνει, ούτε αυθαίρετη οικειοποίηση δόξας αταίριαστης στο πρόσωπό Του, δηλαδή το να αυτοχαρακτηρίζεται ίσος με τον Πατέρα, γι᾽ αυτό εμφανίζει αυτούς που έλαμψαν στον καθένα από τους δύο αυτούς πνευματικούς τομείς.

Ασφαλώς ο Μωυσής τον Νόμο έδωσε και, συνεπώς, μπορούσαν να εννοήσουν οι Ιουδαίοι ότι δεν θα ανεχόταν να καταπατείται ο Νόμος, όπως νόμιζαν· ούτε του Νόμου τον παραβάτη, αυτόν που κατεπάτησε τον Νόμο εχθρό θα υπηρετούσε.

Και ο Ηλίας, όμως, για την δόξα του Θεού έγινε ζηλωτής. Έτσι, αν ήταν αντίθεος και Θεό τον εαυτό του όριζε, ίσο με τον Πατέρα, δίχως να είναι αυτό για το οποίο έκανε απρεπώς λόγο, δεν θα παρευρισκόταν ο ίδιος ο Ηλίας και δεν θα υπάκουε.

Απόσπασμα από την ιστοσελίδα της Ιεράς Μητροπόλεως Μόρφου. https://immorfou.org.cy/%CE%B1%CE%B3%CE%AF%CE%BF%CF%85-%CE%BA%CF%85%CF%81%CE%AF%CE%BB%CE%BB%CE%BF%CF%85-%CE%B1%CE%BB%CE%B5%CE%BE%CE%B1%CE%BD%CE%B4%CF%81%CE%B5%CE%AF%CE%B1%CF%82-%CE%BF%CE%BC%CE%B9%CE%BB%CE%AF%CE%B1-%CF%83/