Άγιος Θαλάσσιος: Η βασιλεία του Θεού είναι αγαθότητα και σοφία, τις οποίες όποιος επιτύχει, ζει στον ουρανό!

Όσιος Θαλάσσιος ο Λίβυος – Περί αγάπης και εγκρατείας και της κατά νουν πολιτείας, Προς τον πρεσβύτερο Παύλο. Πρώτη Εκατοντάδα.

 

Συνέχεια από εδώ: https://www.pemptousia.gr/?p=378356

 

71. Η συνείδηση είναι αληθινός δάσκαλος· όποιος υπακούει σ’ αυτήν, δε σκοντάφτει.

72. Η συνείδηση δεν κρίνει εκείνους μονάχα που έφτασαν στο άκρο της αρετής ή της κακίας.

73. Η άκρα απάθεια κάνει τα νοήματα απαθή. Η άκρα γνώση παρουσιάζει τον άνθρωπο στον Υπεράγνωστο.

74. Αξιοκατηγόρητη λύπη φέρνει η αποτυχία στις ηδονές. Εκείνος που καταφρόνησε τις ηδονές, μένει χωρίς λύπη.

75. Η λύπη γενικά είναι στέρηση ηδονής, είτε της θεϊκής, είτε της κοσμικής.

76. Η βασιλεία του Θεού είναι αγαθότητα και σοφία, τις οποίες όποιος επιτύχει, ζει στον ουρανό.

77. Άθλιος είναι ο άνθρωπος που με τα έργα του προτίμησε το σώμα από την ψυχή και τον κόσμο από τον Θεό.

78. Ίση αγάπη προς όλους έχει όποιος δε φθονεί τους ενάρετους και ελεεί τους κακούς.

79. Εκείνος θα έπρεπε αληθινά να κυβερνά, ο οποίος εφαρμόζει στην ψυχή και στο σώμα του τους νόμους της αρετής.

80. Πνευματικός έμπορος είναι εκείνος που για χάρη των μελλόντων αγαθών απαρνήθηκε εξίσου και τα ευχάριστα και τα λυπηρά του κόσμου.

81. Δυναμώνει την ψυχή η αγάπη και η εγκράτεια, και το νου η καθαρή προσευχή και η πνευματική θεωρία.

82. Όταν ακούς ωφέλιμο λόγο, μην κρίνεις εκείνον που διδάσκει, για να μη στερηθείς την ωφέλιμη νουθεσία.

83. Η πονηρή προαίρεση διανοείται κακά, και τα κατορθώματα του πλησίον τα βλέπει για ελαττώματα.

84. Μην εμπιστεύεσαι το λογισμό σου που κρίνει τον πλησίον, γιατί αφού ο λογισμός σου έχει συσσωρευμένη κακία, κάνει και κακές σκέψεις.

85. Η αγαθή καρδιά έχει αγαθές έννοιες. Γιατί οι λογισμοί της είναι ανάλογοι με το αγαθό απόθεμά της.

Η μνήμη του οσίου Θαλασσίου τιμάται στις 20 Μαΐου.

Κεφάλαια από την Α’ Εκατοντάδα «Περί αγάπης και εγκρατείας και της κατά νουν πολιτείας. Προς τον πρεσβύτερο Παύλο» του Οσίου Θαλασσίου του Λιβύου σε μετάφραση Αντώνιου Γαλίτη η οποία περιέχεται στην «Φιλοκαλία των Ιερών Νηπτικών», τόμος Β’, των εκδόσεων το Περιβόλι της Παναγίας.