Η Άλωση της Κωνσταντινουπόλεως θρηνήθηκε όσο κανένα άλλο ατυχές γεγονός στην ιστορία του ορθοδόξου Ελληνισμού. Ο λαός βαθύτατα συγκινημένος δημιούργησε αυθορμήτως μοιρολόγια που συνεχίζουν να λέγονται μέχρι της ημέρες μας και θα συνεχίσουν λέγονται εις τους αιώνας των αιώνων προσδοκώντας την Ανάσταση του Γένους γιατί πάλι με χρόνια με και καιρούς ο Πατριάρχης μας θα λειτουργήσει στην Αγιά Σοφιά!
Για το μουσικό κείμενο σε καταγραφή Φώτη Μπαρούτα πατήστε εδώ
Πληθώρα παραλλαγών έχουν ανιχνευθεί στην ευρύτερη περιοχή της Θράκης, που να αναφέρονται στο τραγικό γεγονός της Άλωσης της Πόλης. Με ύφος λυρικό και ταυτόχρονα «σκοτεινό», τα αργά, μελισματικά, μεγαλόπνοα, καθιστικά τραγούδια της Ανατολικής Θράκης, δίνουν έναν ιδιαίτερο τόνο στο κοσμοϊστορικό γεγονός της Άλωσης. Η Κεσσάνη, σημαντική κωμόπολη επί Τουρκοκρατίας, με πολύ έντονο το ελληνικό στοιχείο, διέσωσε μία παραλλαγή «μοιρολογιού» για την πρώση της Κωνσταντινούπολης, έτσι όπως διασώθηκε από τους εναπομείναντες Κεσσανιώτες πρόσφυγες. Ερμηνεύει ο Χρόνης Αηδονίδης:
