«Εποίησε πηλόν». Και μ’ αυτόν θεράπευσε ο Χριστός τον τυφλό. Γιατί άραγε «πηλόν»; Τι σημαίνει η κίνηση αυτή του Χριστού; Μπορούσε μ’ ένα λόγο Του. Με ένα άγγιγμά Του. Από μακρόθεν. Με άλλο τρόπο. Όμως «εποίησε πηλόν». Από το χώμα της γης.
Η κίνηση αυτή του Χριστού έχει σκοπό την θύμηση της δημιουργίας και πλάσεως του ανθρώπου από τον Δημιουργό Θεό. Παραπέμπει άμεσα στο «Και έπλασε τον άνθρωπον χούν… από της γης» (Γεν. 2,7). Είναι η υπενθύμιση ότι «χούς εσμεν». Πρόκειται για το υλικό συστατικό του ανθρώπου, η υλική του ανθρώπου φύση μ’ όλα τα ιδιαίτερα ιδιώματα που έρχονται και εκφράζουν το φθαρτό, το εύθραυστο, το παροδικό, το πεπερασμένο. Γι’ αυτό και αποδίδεται και μ’ άλλους όρους και λέξεις το ανθρώπινο σωματικό στοιχείο. Ως «γη», «χώμα», «έδαφος», «χόρτος», «άνθος του αγρού», «σκιά», «οικία πηλίνη». Πολύ διαφωτιστικοί, εν προκειμένω, είναι οι λόγοι οι απευθυνόμενοι από το Θεό προς τον πεπτωκότα πρωτόπλαστο Αδάμ ότι: «Γη ει και εις γην απελεύση» (Γεν. 3,19), η ομολογία του Αβραάμ «εγώ δε ειμί γη και σποδός» (Γεν. 18,27), του Ιώβ «πας βροτός εις γην απελεύσεται, όθεν και επλάσθη» (Ιώβ, 34,15). Και του προφητάνακτος: «Αυτός έγνω το πλάσμα ημών, εμνήσθη ότι χούς εσμέν» (Ψ. 103,14). Μάλιστα στον Ησαία παρίσταται ο Θεός μεν, ως ο «κεραμεύς», ο δε, άνθρωπος ως ο «πηλός» στα χέρια του Θείου Πλάστη. Ήτοι: «Ουχ ως ο πηλός του κεραμέως λογισθήσεσθε; Μη ερεί το πλάσμα τω πλάσματι ου συ με έπλασας; Ή το ποίημα τω ποιήσαντι ου συνετώς με εποίησας» (Ησ. 22,16).
*
Αλλά στο θνητό, φθαρτό και το μάταιο, στον πηλό, ο Θεός «ενεφύσησεν πνοήν ζωής» (Γεν. 2,7), «ποιήσας αυτόν τον άνθρωπον «κατ’ εικόνα Θεού» και «καθ’ ομοίωσιν Θεού»». Ο άνθρωπος ίσταται ως το τελειότερο θείο δημιούργημα, επιστέγασμα ολόκληρης της δημιουργίας. Ψυχοσωματική ενότητα, με αξία, τιμή, θέση και θείο προορισμό.
Γι’ αυτό και ο σοφός Μέγας Βασίλειος θα συνοψίσει: «Το εν τω ανθρώπω κατ’ εικόνα Θεού είναι το καθ’ ομοίωσιν Θεού δυνάμει, το δε καθ’ ομοίωσιν Θεού, το κατ’ εικόνα Θεού ενεργεία» (PG 30,32c).
Κατόπιν όλων αυτών, μόνον «ως τέκνα υπακοής» ενώπιον του Θεού μπορούμε να συνεχίζουμε την πορεία της ζωής μας, ώστε να βρίσκουμε την καταξίωσή μας.
