Οσία Σάρρα, Το ανδρικό της φρόνημα στην ασκητική της ζωή!

Οσία Σάρρα.

(Επιμέλεια Στέλιος Κούκος)

1. Αφηγούνται πως δεκατρία ολόκληρα χρόνια την αμμά Σάρρα την πολεμούσε ο δαίμονας της πορνείας και εκείνη ούτε μια φορά δεν ζήτησε από τον Θεό να την απαλλάξει απ’ αυτόν τον αγώνα, μόνον έλεγε: «Θεέ μου, δος μου δύναμη».

2. Κάποτε της είχε επιτεθεί με πολλή σφοδρότητα αυτό το πνεύμα της πορνείας δείχνοντάς της τη γοητεία της κοσμικής ματαιότητας· κι αυτή στάθηκε ανένδοτη, επειδή σεβόταν τον Θεό και ήταν ανυποχώρητη στην άσκησή της, αμέσως δε ανέβηκε στο δωμάτιό της για να προσευχηθεί. Τότε φανερώθηκε σωματικά το κακό αυτό πνεύμα μπροστά της και της είπε· «Σάρρα, με νίκησες». Και εκείνη του απάντησε· «Δεν σε νίκησα εγώ, αλλ’ ο Δεσπότης μου Χριστός».

3. Έλεγαν γι’ αυτήν ότι παρέμεινε εξήντα χρόνια πάνω από τον ποταμό και ουδέποτε έσκυψε να τον δει.

4. Κάποτε άλλοτε ήρθαν να την επισκεφθούν δύο μεγάλοι Γέροντες αναχωρητές από τα μέρη του Πηλουσίου και καθώς προχωρούσαν συζητούσαν μεταξύ τους και είπαν· «Να την ταπεινώσουμε τούτη τη γερόντισσα».

Και της λένε· «Πρόσεξε μήπως υπερηφανευθείς και πεις· “Να, ακόμη και αναχωρητές έρχονται να με επισκεφθούν, ενώ είμαι γυναίκα”».

Η αμμάς Σάρρα όμως τους απαντά· «Ως προς τη φύση είμαι πράγματι γυναίκα, αλλ’ όχι όμως και στο φρόνημα».

5. Είπε η αμμάς Σάρρα· «Αν ζητήσω από τον Θεό νάχουν καλή μαρτυρία για μένα όλοι οι άνθρωποι, θα βρεθώ έξω από του καθενός τη θύρα ζητώντας συγχώρηση. Καλύτερα θάναι να προσευχηθώ νάχω αγνή και καθαρή καρδιά απέναντι όλων».

Η μνήμη της τιμάται στις 13 Ιουλίου.

Από το βιβλίο του Δημητρίου Γ. Τσάμη, «Μητερικόν», τόμος α’, των εκδόσεων της Αδελφότητας «Η Αγία Μακρίνα», Θεσσαλονίκη 1990.