Διά του Σταυρού ο Παράδεισος άνοιξε, ο ληστής έγινε θεολόγος, ο κόσμος ανακαινίσθηκε, τα πάντα αγιάστηκαν…
15 Σεπτεμβρίου 2024(Επιμέλεια Στέλιος Κούκος)
Λόγος Α’. Εις την Πανσεβάσμιον Ύψωσιν του Τιμίου και Ζωοποιού Σταυρού, εκ του «Νέου Θησαυρού», διωρθωμένος εις τινα σημεία και διεσκευασμένος κατά την φράσιν.
Συνέχεια από εδώ: http://www.pemptousia.gr/?p=406989
Σταυρού τύπον είχεν η Ράβδος εκείνη, με την οποίαν ο αυτός Ιακώβ διέβη τoν Ιορδάνην, καθώς το λέγει και μόνος του εις το τριακοστόν δεύτερον κεφάλαιον της Γενέσεως. Εν γαρ τη ράβδω μου ταύτη διέβην τον Ιορδάνην.
Σταυρού δύναμιν είχε και η Ράβδος του Μωυσέως όπου έκαμνε τας θαυματουργίας εν τη Αιγύπτω· του Σταυρού την ενέργειαν προεικόνιζεν η αυτή Ράβδος, ότε έσχισε την Ερυθράν θάλασσαν, και διέβησαν αβρόχως οι Ισραηλίται.
Τον Σταυρόν προεσήμαινεν η αυτή Ράβδος, όταν εκτύπησε την πέτραν, και ανέβλυσαν δώδεκα βρύσεις. Σταυρού τύπον είχε και το Κοντάριον, όπερ είχε τον χάλκινον όφιν εμπεπηγμένον εν τη ερήμω και ει τις τον έβλεπε δεν εθανατώνετο.
Σταυρού τύπον εσχημάτιζε και αυτός ο Μωυσής, ότε ήπλωσε τας χείρας αυτού εν τη ερήμω και ενίκησε τον Αμαλήκ.
Σταυρού τύπον εσχημάτιζε και ο Προφήτης Ησαΐας, όταν τον επριόνιζαν οι αγνώμονες Ιουδαίοι.
Ο Ελισσαίος αυτόν προεικόνιζεν, όταν εξήγαγε τον σίδηρον της αξίνης από το μέσον του ξύλου εις τον ποταμόν Ιορδάνην.
Ο Ιερεμίας αυτόν προείδε Ξύλον, το οποίον έβαλαν οι Χριστοκτόνοι Εβραίοι εις τον άρτον του Χριστού άρτος το Σώμα αυτού λέγεται, επειδή αυτός λαβών άρτον εις τας αγίας αυτού χείρας είπεν εις τους Μαθητάς του· «Λάβετε, φάγετε, τούτό εστι το Σώμά μου».
Αυτόν και ημείς ας προσκυνήσωμεν, ευλογημένοι Χριστιανοί, μετά φόβου και χαράς.
Μετά φόβου μεν διά την αναξιότητα ημών, ότι είμεθα αμαρτωλοί, μετά χαράς δε, ότι ο εν τούτω σταυρωθείς Χριστός έδωκεν εις ημάς δι’ αυτού την αιώνιον ζωήν· αυτόν ας τιμήσωμεν, ότι απ’ αυτόν ηξιώθημεν της πρώτης πατρίδος, του Παραδείσου λέγω· αυτόν ας υψώσωμεν, ότι δι’ αυτού συντρίβομεν τας κεφαλάς των αοράτων δρακόντων· αυτόν ας εγκωμιάσωμεν, ότι δι’ αυτού ο Αδάμ εσώθη, η Εύα ηλευθερώθη, ο Παράδεισος ηνοίχθη, ο ληστής θεολόγος εγένετο, ο κόσμος ανεκαινίσθη, τα πάντα ηγιάσθησαν.
Τι να λέγω τα κατά μέρος; δι’ αυτού και ημείς τον Χριστόν επιστεύσαμεν ως Θεόν, δι’ αυτού και να σωθώμεν ελπίζομεν.
Απόσπασμα από τον «Μέγα Συναξαριστή της Ορθοδόξου Εκκλησίας», μήνας Σεπτέμβριος, ημέρα 14η, τόμος 9ος.