Άγιος Αθανάσιος Πάριος: Δεν μπορώ να μη φωνάξω, ω Μάρκε! στόμα κι όργανο του Πνεύματος! Εύγε και πάλι εύγε, για την λαμπρή κι αξιοθαύμαστη απάντηση σου!

19 Ιανουαρίου 2025

Άγιος Μάρκος, Μητροπολίτης Εφέσου ο Ευγενικός.

(Επιμέλεια Στέλιος Κούκος)

Άγιος Αθανάσιος Πάριος
Εγκώμιο για την ομολογία του Εφέσου

 

Στ’ αλήθεια δεν μπορώ να μη φωνάξω, ω Μάρκε! στόμα κι όργανο του Πνεύματος! Εύγε και πάλι εύγε, για την λαμπρή κι αξιοθαύμαστη απάντηση σου! Ποιος την άκουσε και δεν χειροκρότησε από χαρά; Ποιανού η καρδιά δεν σκιρτά απ’ το θαύμα μ’ ευχαρίστηση; Τι σκέφτεστε αγαπητοί αδελφοί; Είναι τάχα αυτή μία απάντηση, για να την προσπεράσει κανείς χωρίς θαυμασμό κι απορία;

Στις προηγούμενες διαλέξεις, ήταν προς εξέταση και συζήτηση το δόγμα των Λατίνων. Γι’ αυτό κι όπως είπε ο βασιλιάς, ήταν ο καθένας ελεύθερος να λέει και να υπερασπίζεται τη γνώμη του. Αλλά αφού όλοι από κοινού δέχτηκαν τη λατινική γνώμη ως καλή κι ορθή, έγινε συνοδικός όρος γι’ αυτό και υπογράφηκε απ’ όλους. Κι αφού έγινε καθολική σύναξη και λειτουργία, ο όρος διαβάστηκε και στις δύο γλώσσες και κηρύχτηκε ώστε να τ’ ακούσουν όλοι ως αγία την ψεύτικη γνώμη των Λατίνων. Και μ’ όλους τους επίσκοπους ντυμένους με τα ιερά άμφια, έγινε η πολυπόθητη ένωση των Εκκλησιών, με ωδές και ύμνους και ψαλμούς.

Όταν λοιπόν έγιναν όλα αυτά, κι η ονομαζόμενη ως οικουμενική σύνοδος έλαβε όλη την ισχύ και την εξουσία, ποιος είχε στο εξής στόμα να μουρμουρίσει την παραμικρή λέξη, είτε ότι δεν αποφάσισε σωστά, είτε ότι αυτός φρονούσε ορθότερα και καλύτερα; Όλοι εκείνοι που πρωτύτερα εδώ κι εκεί και φανερά και κρυφά στέναζαν και μέμφονταν και δεν δέχονταν αυτά που μελετούνταν για την ψευδοένωση, όλοι λέω, όσοι βρίσκονταν εκεί μετά απ’ αυτά, σώπασαν και κανείς δεν τόλμησε στο εξής να πει το παραμικρό κατά της ένωσης.

Μόνο αυτός ο θαυμάσιος και πριν και μετά, στέρεα θεμελιωμένος στην ακέραιη γνώμη των Πατέρων του, πρώτα στην ανατροπή του ψευδώνυμου και κάκιστου όρου, εξέθεσε σαν υψηλή στήλη της Ορθοδοξίας, την ομολογία της πίστης που παρέλαβε από τους προγόνους του. Κι έπειτα, όπως ακούσατε, με λαμπρή φωνή και υψηλό φρόνημα, κηρύττει την αλήθεια κι ομολογεί με θάρρος, πως μόνο το δικό του δόγμα ήταν ακέραιο κι ορθό κι αληθινό, τ’ οποίο λέει, παρέλαβε και κατέχει η Εκκλησία από τον ίδιο το Σωτήρα μας Χριστό και γι’ αυτό είναι σ’ όλα άμεμπτος κι ακατηγόρητος, απ’ όσους έχουν μυαλό.

Κι αυτά λέω, τα κηρύσσει με λαμπρότητα, που τάχα; Και μπροστά σε ποιον; Μέσα στο ανακτορικό παλάτι του Πάπα, ενώπιον εκείνου του δήθεν ισόθεου Πάπα. Μόνος, απομονωμένος, ολομόναχος αυτός, ανάμεσα στους περήφανους καρδινάλιους και στους άλλους πρεσβευτές και υποστηρικτές του Πάπα.

Έτσι ντροπιάζοντας αντί να ντροπιαστεί, κατακρίνοντας αντί να κατακριθεί και νικώντας αντί να νικηθεί, δείχνοντας μάλιστα ως ανόητο και δυσσεβή τον αλαζόνα Πάπα, βγήκε νικητής, θριαμβευτής και στολισμένος με το λαμπρότατο στεφάνι της ομολογίας. Τώρα, αν η θεία Πρόνοια δεν διαφύλαττε την πανόσια ζωή του Μάρκου, για την μετέπειτα συγκρότηση της Εκκλησίας, πως ήταν δυνατόν μία τέτοια και τόσο μεγάλη παρρησία κι αντίσταση, να μη γίνει αιτία να βάψει την αρχιερατική του στολή με το ίδιο του το αίμα;

Βέβαια κανείς δεν πρόκειται ν’ αμφιβάλλει γι’ αυτό. Γιατί αν έναν απλό επίσκοπο, του οποίου η φωνή όπως είπαμε, δεν ακούστηκε ποτέ μέσα στη Σύνοδο, όρμησαν να τον σκοτώσουν, μόνο γιατί άκουσαν ότι δεν δέχεται την ένωση, πως επρόκειτο να υπομείνουν τον μόνο φανερό δικό τους εχθρό, αν επρόκειτο να καθαιρεθεί και ν’ αποκηρυχτεί ως αιρετικός και πολέμιος της Εκκλησίας; Ποιος δεν ξέρει τ’ αποτελέσματα του δήθεν τυφλού ψευδοϊερού ζήλου τους; Ποιος δεν ξέρει ότι όποιος παπικός τον σκότωνε, θα θεωρούσε πως προσφέρει λατρεία στο Θεό;

Ο άγιος Μάρκος ο Ευγενικός τιμάται στις 19 Ιανουαρίου.

 Απόσπασμα από το βιβλίο ο «Άγιος Μάρκος ο Ευγενικός (Ο αντίπαπας), Η δράση και το εγκώμιό του», γραμμένα από  τον Άγιο Αθανάσιο τον Πάριο, των εκδόσεων Νέστωρ Δ.Π. Μετάφραση Ελένη Βασιλάκη.