Ο Άγιος Κλήμης επίσκοπος Αγκύρας και ο Άγιος Αγαθάγγελος
24 Ιανουαρίου 2025Η Ορθόδοξη Εκκλησία τιμά τους αγίους και προβάλλει την ζωή τους για την πνευματική καθοδήγηση και οικοδομή των πιστών Χριστιανών. Οι άγιοι αποτελούν δείκτες ζωής για τους πιστούς Χριστιανούς μέσα στον κόσμο. Οι βίοι των αγίων είναι ζωντανά υπομνήματα του Ευαγγελίου στην ιστορία της Εκκλησίας. Ο τρόπος με τον οποίο φτάνει ένας άνθρωπος στην αγιότητα δηλαδή στην πνευματική τελείωση είναι διαφορετικός για τον καθένα.
Οι συνθήκες υπό τις οποίες αναδείχθηκε ο κάθε άγιος καθορίζουν τις κατηγορίες ταξινόμησης. Κάθε εποχή έχει τους δικούς της Αποστόλους, Ομολογητές, Ιεράρχες και Μοναχούς, Αναχωρητές, Ασκητές, Μάρτυρες και «έν ειρήνη τελειωθέντας». Οι άγιοι αποτελούν κυριολεκτικά την Δόξα της Εκκλησίας διότι αυτοί περισσότερο από κάθε μέλος της, με την μοναδική αγάπη και αφοσίωσή τους που έδειξαν στον Ιησού Χριστό, με την συνεχή προσευχή, την αληθινή μετάνοια, την συμμετοχή στα ιερά μυστήρια της Εκκλησίας και στην Θεία Ευχαριστία, την αυστηρή νηστεία, την εγκράτεια, την αγρυπνία, την ταπείνωση, κηρύττοντας το Ευαγγέλιο και τηρώντας τις εντολές του Θεού , έγιναν κατά χάριν Θεού, άγιοι. Δύο από αυτούς τους αγίους που κοσμούν το Αγιολόγιο της Ορθοδόξου Εκκλησίας μας είναι ο άγιος Κλήμης και ο άγιος Αγαθάγγελος. Στις 23 Ιανουαρίου εκάστου έτους ορίστηκε από την Ορθόδοξη Εκκλησία να τιμάται η αγία μνήμη τους.
Στο απολυτίκιο του αγίου Κλήμεντος ψάλλουμε, «Κλήμα οσιότητος, καί στέλεχος αθλήσεως, άνθος ιερώτατον, καί καρπός ώς θεόσδοτος, τοίς πιστοίς πανίερε, ηδύτατος εβλάστησας. Αλλ’ ώς Μαρτύρων σύναθλος, καί Ιεραρχών σύνθρονος, πρέσβευε Χριστώ τώ Θεώ σωθήναι τάς ψυχάς ημών». Ο πατέρας του αγίου Κλήμη ήταν ειδωλολάτρης, η μητέρα του όμως ήταν Χριστιανή και πίστευε ακράδαντα στον Ιησού Χριστό. Όταν ήταν σε πολύ μικρή ηλικία ο άγιος Κλήμης, ο πατέρας του πέθανε και η ανατροφή του έγινε με όλη την Χριστιανική επιμέλεια από την ευσεβέστατη μητέρα του, η οποία τον μεγάλωσε με νουθεσία Κυρίου και του μεταλαμπάδευσε όλες τις γνώσεις της και την αγάπη της για τον Χριστιανισμό και τις διδασκαλίες του.
Όταν ο άγιος Κλήμης μεγάλωσε στην ηλικία, η παιδεία του, η φιλανθρωπία του και οι άλλες φημισμένες αρετές του τον ανέδειξαν επίσκοπο της πατρίδας του, Αγκύρας. Δέχθηκε το μεγάλο αυτό αξίωμα που του εμπιστεύτηκε ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός με ιδιαίτερη ταπεινότητα και αφοσίωση στην τήρηση του Ευαγγελίου και στις εντολές του Θεού. Απαλλαγμένος από κοσμικές μέριμνες ήταν αφοσιωμένος στην εν Χριστώ ζωή και ασκούνταν με ζήλο, αφοσίωση και αυταπάρνηση στις αρετές της ταπείνωσης, της υπακοής, της προσευχής, της νηστείας και της εγκράτειας.
Έδειξε ιδιαίτερο ζήλο στην προσφορά στον συνάνθρωπο και στην ανακούφιση του πάσχοντα αδελφού του. Κοπίασε για τους κληρικούς και το «λογικό» του ποίμνιο, ώστε να είναι σε όλους ο στοργικός πνευματικός πατέρας, το στήριγμα, ο υπερασπιστής των κατατρεγμένων. Ανταποκρίνονταν με κάθε επιτυχία στις πνευματικές και υλικές ανάγκες του ποιμνίου του. Εκείνο που πρέπει να τονιστεί ιδιαίτερα στον επίσκοπο Κλήμη είναι ότι φρόντιζε πατρικά για τα ορφανά παιδιά και τους φτωχούς ανθρώπους.
Παρηγορούσε τους πάσχοντες με ιδιαίτερη προσοχή. Έπαιρνε στην Εκκλησία παιδιά εγκαταλελειμμένα και έκθετα, φροντίζοντάς τα όχι μόνο για την συντήρησή τους και την προστασία τους από διάφορους κινδύνους, αλλά και για την κατήχηση και βάπτισή τους. Όλα αυτά συνηγορούν στο ότι η πίστη του ήταν ζωντανή με έργα. Διότι « η πίστις, εάν μή έργα έχη, νεκρά έστι καθ’ εαυτήν», (επιστολή Ιακώβου, 2,17). Η πίστη, δηλαδή, αν δεν έχει σαν καρπό έργα αρετής, είναι από την ρίζα της νεκρή. Στη συνέχεια, επί Βασιλείας του Διοκλητιανού (284-305 μ.Χ.) ο οποίος είχε εξαπολύσει σφοδρούς διωγμούς κατά των Χριστιανών, ο Επίσκοπος Κλήμης συλλαμβάνεται και βασανίζεται με οδυνηρούς και αποτρόπαιους τρόπους από τους βασανιστές του και υπομένει τα φρικτά βασανιστήρια, που τον υπέβαλαν οι ειδωλολάτρες, με υπομονή, καρτερικότητα και αδιάλειπτη προσευχή , μέχρι την ώρα που τον αποκεφαλίζουν, επισφραγίζοντας έτσι με το μαρτύριο την μεγάλη και ζωντανή του πίστη για τον Σωτήρα του κόσμου τον Ιησού Χριστό.
Ο δε άγιος Αγαθάγγελος καταγόταν από την Ρώμη και έγινε Χριστιανός από τον άγιο Κλήμεντα τον οποίο ακολούθησε. Συμμερίστηκε μάλιστα τις περιπέτειές του και τα φρικτά βασανιστήριά του και πέθανε μαζί του με αποκεφαλισμό. Δεν πρόδωσε την πίστη του αλλά την ομολόγησε μέχρι τέλους, όπως ακριβώς νωρίτερα και ο άγιος Κλήμης. Ο μαρτυρικός θάνατος θεωρήθηκε και είναι η ύψιστη προσφορά ενός ανθρώπου στον Θεό καθώς και ο δυσκολότερος και πιο οδυνηρός δρόμος. Κατά την περίοδο των μεγάλων διωγμών των πρώτων αιώνων ήταν ο συνηθέστερος τρόπος διάβασης προς την πνευματική τελείωση.
Η Εκκλησία από τους πρώτους αιώνες έχοντας υπόψιν τα λόγια του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού «πάς όστις ομολογήσει έν εμοί έμπροσθεν τών ανθρώπων, ομολογήσω καγώ έν αυτώ έμπροσθεν τού Πατρός μου τού έν ουρανοίς», (Ματθ. 10,32), τίμησε τους ομολογούντας για την ακλόνητη πίστη τους στον Ιησού Χριστό.
Οι γενναίοι μάρτυρες έγιναν άριστοι στρατιώτες του Δεσπότη Χριστού, ανεβαίνοντας στους Ουρανούς με το αίμα του μαρτυρίου τους για να λάβουν το στεφάνι της δόξης. Με την ζωή, το ήθος και το έργο τους μαρτύρησαν και δίδαξαν σε όλους μας την ακλόνητη πίστη, την γενναιότητα ψυχής, το θάρρος, την υπομονή, την αγάπη, την φιλευσπλαχνία, την ταπείνωση, την ελπίδα για την απόκτηση της Βασιλείας των Ουρανών, και την απόλυτη αφοσίωση στον Τριαδικό Θεό, τον Πατέρα, τον Υιό και το Άγιο Πνεύμα.
Η τίμια κάρα του αγίου Κλήμεντος βρίσκεται στην Ιερά Μονή Προυσού Ευρυτανίας προς ευλογία των πιστών Χριστιανών. Αποτμήματα του ιερού λειψάνου του αγίου Κλήμεντος βρίσκονται στην Ιερά Μονή Ζωγράφου Αγίου Όρους και στην Ιερά Μονή Παναγίας Φανερωμένης Σαλαμίνος. Θαυμαστός ό Θεός έν τοίς αγίοις Αυτού!
Να έχουμε τις πρεσβείες τους!