Η Θεία Λειτουργία

5 Φεβρουαρίου 2025

Η Θεία Λειτουργία είναι η «Ευλογημένη Βασιλεία του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος», η οποία δέχεται και αγιάζει την Δημιουργία, το σύμπαν ολόκληρο. Με την άκτιστη Χάρη της καινουργεί την κτίση.

Μέσα στο ευχαριστιακό μυστήριο της Θείας Λειτουργίας ζούν και κινούνται τα πα-ντα εν αρμονία. Εκεί αποκαλύπτεται η φύση και ο λόγος υπάρξεως των πάντων, ήτοι των ανθρώπων, της φύσεως, του πολιτισμού, της επιστήμης κ.ο.κ.. Επομένως, εντός της Θείας Λειτουργίας και στην εν γένει Λειτουργική ζωή τα πάντα είναι οικεία για τον άνθρωπο, ο οποίος μετέχει ουσιαστικά σε αυτή. Τίποτε δεν είναι ξένο. Τα πάντα υπάρχουν σε κοινωνία, τα πάντα συναντώνται σε μία αγαπητική συνύπαρξη, κίνηση και σχέση. Εκτός της Λειτουργικής ευχαριστιακής σχέσεως και κοινωνίας τα πάντα είναι αγνώριστα, ξένα μεταξύ τους α–Χριστα, παγερά και νεκρά.

Ακόμη θα μπορούσαμε να πούμε ότι όλη η ανθρώπινη Ιστορία (Δημιουργία, πτώση, λύτρωση) υπάρχει εντός της Θείας Λειτουργίας. Υπάρχει ο χρόνος με την σωστή του έννοια (ο Λειτουργικός χρόνος), ο χώρος (απέραντος και άπειρος) έξω από τις διαστάσεις του Αινστάιν και η λογική (ως Χριστολογική). Και τούτο γιατί η Θεία Λειτουργία είναι η μυστική αναβίωση της Θείας Οικονομίας.

Ο πιστός Ορθόδοξος Χριστιανός, εντός της Θείας Λειτουργίας, αισθάνεται τα αόρατα ως ορατά. –Ανοίγω μία παρένθεση, για να τονίσω ότι είναι βεβαιωμένο Αγιογραφικώς και Πατερικώς πως ο αιρετικός δεν μπορεί να υπάρχη μέσα στην Χάρη του Τριαδικού Θεού και άρα δεν έχει την δυνατότητα τέτοιου Λειτουργικού βιώματος. Ας το ακούουν αυτό Πατριάρχες, Αρχιεπίσκοποι και Μητροπολίτες, οι οποίοι δέχονται να συμμετέχουν και να συμπροσεύχωνται στην Θ. Λειτουργία οι αιρετικοί Παπικοί.– Ο Λειτουργημένος άνθρωπος αυτά που δεν λέγονται ούτε εκφράζονται τα βιώνει και τα εκφάζει χωρίς λόγια. Τότε αποκτά την δύναμη να ταπεινωθή και να διαπιστώση ότι ο ίδιος, ενώ είναι κάτι το ελάχιστο, δέχεται εντός του και χωράει το αχώρητο, το απεριόριστο, το αιώνιο.

Είναι γεγονός ότι όσο βιώνει ο Λειτουργημένος άνθρωπος αυτήν την αίσθηση της εκουσίου σμικρύνσεως και εκλείψεως του εαυτού του, τόσο περιλάμπεται από την απρόσιτη δόξα της Τρισηλίου Θεότητος, η οποία του φανερώνει την ατέρμονα γνώση της φύσεως των όντων. Είναι τόσο μεγάλη αυτή η αιώνια αίσθηση κατά την Θεία Λειτουργία, ώστε μπορείς να καταλάβης αν τα αόρατα είναι περισσότερο αισθητά από τα ορατά η αν θέλετε αν τα κτιστά είναι πιο άγια από τα άκτιστα.

Όταν κατά την έναρξη της Θείας Λειτουργίας ακούομε «Ευλογημένη η Βασιλεία του Πατρός…», τότε πρέπει να γνωρίζουμε ότι ο Θεάνθρωπος Κύριος μαζί με τα παιδιά Του ιερουργεί το Μυστήριο της Βασιλείας. Αυτή, όμως, η Βασιλεία δεν ευρίσκεται έξω και πέρα από την καθημερινή ζωή και τις καθημερινές ενέργειες του πιστού. Η Ορθόδοξος Εκκλησία δεν ξεχώρισε ποτέ την αλήθεια αυτή από την ζωή της. Η κάθε φάση της ζωής και της εργασίας εμπεριέχονται στην Θεία Λειτουργία και υπέρ όλων αυτών αναφέρεται ο Λειτουργός μέσω των ευχών προς τον Θεόν.

Δυστυχώς, αυτήν την ουράνια εμπειρία και κατάσταση όχι μόνον δεν μπορεί να την αισθανθή ο σημερινός εγωκεντριστής άνθρωπος, αλλ᾽ ούτε καν να την υποψιασθή. Στην πολυτάραχη εποχή μας, όπου όλοι οι ουμανιστές φιλόσοφοι, οι επιστήμονες και πολλοί θρησκευτικοί ηγέτες, όπως και οι πολιτικοί, επιδιώκουν εν γνώσει τους η ενδεχομένως εν αγνοία του να αντικαταστήσουν την πίστη προς τον Δημιουργό μας Θεό και την Ορθόδοξο πνευματική ζωή με την πίστη και την εμπιστοσύνη στον εμπαθή και υλιστή άνθρωπο. Είναι αναγκαία όσο ποτέ άλλοτε η εκκλησιοποίηση του ανθρώπου. Μόνον στην Εκκλησία ο άνθρωπος θα καταξιωθή ως ύπαρξη, ως πρόσωπο, ως εικόνα του Θεού, ως «θεός κεκελευσμένος», κατά τον Άγιο Γρηγόριο Θεολόγο.

Η Θεία Λειτουργία, στην οποία είναι επάναγκες να συμμετέχη ο κάθε πιστός προ-σφέρει στον κόσμο τους λειτουργημένους, χαριτωμένους ανθρώπους και με αυτόν τον τρόπο αναγεννάται ο κόσμος, η Ιστορία και η εν γένει ανθρώπινη ζωή.

*Δημοσιεύθηκε στην Εφημερίδα «Πελοπόννησος των Πατρών» στις 2/2/2025.