Πρωτ.447
Διεκπ. 510
Αθηνησι τη‚ 6η Μαρτίου 2025
Ε Γ Κ Υ Κ Λ Ι Ο Σ 3093
Προς το Χριστεπώνυμο Πλήρωμα της Εκκλησίας της Ελλάδος
Τέκνα εν Κυρίω αγαπητά,
Η Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας μας μετά πολλής χαράς επικοινωνεί μαζί σας, για να σας υπενθυμίσει ότι σήμερα, Κυριακή της Σταυροπροσκυνήσεως, προβάλλεται, όλως ιδιαιτέρως, ο Τίμιος και Ζωοποιός Σταυρός προς στηριγμόν των πιστών, καθώς και το σπουδαίο θέμα των Ιερατικών Κλήσεων, το οποίο όπως γνωρίζετε έχει μεγάλη σημασία για την ζωή και την πορεία της Εκκλησίας.
Κατά την παρούσα Κυριακή υψώνεται ο Τίμιος και Ζωοποιός Σταυρός του Χριστού και καλούμεθα να τον προσκυνήσουμε. Να εκφράσουμε δηλαδή την αγάπη, την πίστη, και την ευχαριστία μας προς τον Κύριο, ο Οποίος θυσιάσθηκε για την σωτηρία μας.
Στο μυστήριο του Σταυρού μετέχουμε αυτοβούλως με την πίστη, την μετάνοια και την αγάπη, που ως άνωθεν δωρήματα κατέρχονται από τον Πατέρα των Φώτων. Ως εκ τούτου, κάθε πιστός, ο οποίος ελεύθερα αποδέχεται την δύναμη και το φως του Σταυρού του Χριστού, καθίσταται και ο ίδιος δυνατός, ειρηνικός, φωτεινός, κοινωνός Πνεύματος Αγίου. Και διδάσκεται, από την κάθετη διάσταση του Σταυρού, να αγαπά τον Θεό και Σωτήρα μας, ο Οποίος πρώτος μας αγάπησε. Και από την οριζόντια διάσταση του Σταυρού μαθαίνει να αγαπά τον συνάνθρωπο, ακόμη και τον εχθρό, ως εικόνα του Θεού. Έτσι θεμελιώνεται η συναρμογή ανάμεσα στους ανθρώπους. Και με τον αγώνα να διατηρήσουμε την μεταξύ μας ενότητα και αγάπη, κατανοούμε ότι όσο πιο πολύ βιώνουμε ως δώρο και ως χάρη το προνόμιο να συνυπάρχουμε με τον Θεό και τον άνθρωπο, τόσο περισσότερο αποκτά νόημα και προσλαμβάνει νέες διαστάσεις η ίδια η ύπαρξή μας.
Ο Τίμιος Σταυρός είναι η Ζωή και η Ανάστασή μας. Στην Εκκλησία κάθε αγιαστική πράξη και ευλογία τελείται με την δύναμη του Σταυρού, ο Οποίος είναι το θυσιαστήριο και ο Θρόνος του Θεού, η Δόξα και το σημείο της Παρουσίας Του, το σημείο καταλλαγής Θεού και ανθρώπου.
Επομένως, λίαν καλώς η Εκκλησία μας θέσπισε κατά την Κυριακή της Σταυροπροσκυνήσεως να αναδεικνύει το θέμα των Ιερατικών Κλήσεων, καθότι, όπως εύστοχα έχει επισημανθεί από λόγιο Κληρικό των καιρών μας: «ο Ιερεύς δεν είναι άνθρωπος, αλλά η θυσία ενός ανθρώπου που προστίθεται στην θυσία του Γολγοθά». Έτσι, Σταυρός και Ιερωσύνη συνδέονται και δεικνύουν το βάθος της αγάπης του Θεού που φανερώνεται με την θυσία του Ιησού Χριστού.
Τι σημαίνει, όμως, Ιερατική Κλήση; Πολύ σύντομα θα μπορούσαμε να πούμε ότι είναι το κάλεσμα, η πρόσκλησις του Θεού στον άνθρωπο, ο οποίος επιθυμεί, έχει την κλίση, την έφεση, την διάθεση να υπηρετήσει με πιστότητα, ταπεινοφροσύνη, τιμιότητα, αγνότητα και αγάπη θυσιαστική το Άγιο Θυσιαστήριο, την Εκκλησία, τους πιστούς ως μέλη του Σώματος του Χριστού και αδελφούς του εν Κυρίω.
Η Εκκλησία, από τους αποστολικούς χρόνους, μεταδίδει το χάρισμα της Ιερωσύνης του Χριστού, διά των Επισκόπων Της, στους νέους Κληρικούς, οι οποίοι με την χειροτονία τους καθίστανται φορείς αυτού του πνευματικού χαρίσματος, λειτουργοί των Μυστηρίων, κήρυκες του Ευαγγελίου, πατέρες πνευματικοί και αδελφοί των πιστών, συνεργοί Θεού, διάκονοι της σωτηρίας των ανθρώπων.
Όμως, πέραν της αποστολικής διαδοχής, η Εκκλησία προσπαθεί να μεταδώσει στους ποιμένες και λειτουργούς Της και τον αποστολικό τρόπο ζωής, δηλαδή την αποστολική και πατερική πίστη και διδαχή· το ήθος και την πνευματικότητα των Αγίων, την ιερατική συνείδηση και αυτογνωσία· το δέος και τον σεβασμό στο μυστήριο της Ιερωσύνης, άνευ του οποίου δεν μπορεί να υπάρξει Εκκλησία και, επομένως, σωτηρία για τον άνθρωπο. Καθότι, με την Ιερωσύνη λαμβάνουμε στην βάπτισή μας το χάρισμα της θεικής υιοθεσίας και γινόμαστε μέλη του Σώματος του Χριστού, τον Οποίο ενδυόμεθα ως φως και ως χάρη. Με την Ιερωσύνη συγχωρούνται οι αμαρτίες μας, ιερουργείται η θεία Ευχαριστία, ώστε να γινόμαστε σύσσωμοι και σύναιμοι Χριστού, και κατέρχεται ο ουρανός στην γη ως πρόγευση της Βασιλείας του Θεού. Ο Ιερός Χρυσόστομος τονίζει χαρακτηριστικά ότι: «το έργο της Ιερωσύνης επιτελείται μεν πάνω στην γη, εξισώνεται όμως με το έργο των αγγελικών Δυνάμεων».
Γι’ αυτό ας παρακαλούμε θερμά τον Κύριο να δίνει στην Εκκλησία Κληρικούς αξίους της αποστολής τους, οι οποίοι να εμπνέονται από την ευαγγελική και πατερική ζωή και παράδοση. Τοιουτοτρόπως θα αναζωπυρώνουν το χάρισμα της Ιερωσύνης τους, καθότι, όπως γράφει ο Άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος, «η Ιερωσύνη είναι κάθαρσις του νού· φέρνει κοντά στον Θεό τον άνθρωπο και στον άνθρωπο τον Θεό». Οι υποψήφιοι Κληρικοί μας χρειάζονται συμπαράσταση και ενίσχυση. Ως εκ τούτου, οι πνευματικοί Πατέρες και οι γονείς ας μη διστάζουν να ενθαρρύνουν και να προτρέπουν τους νέους, οι οποίοι έχουν έφεση για την Ιερωσύνη και, βεβαίως, τις απαραίτητες προς τούτο προϋποθέσεις, να αποδεχθούν το κάλεσμα του Θεού και να διακονήσουν ως Ιερείς την Εκκλησία και τον αποπροσανατολισμένο άνθρωπο της εποχής μας.
Αγαπητοί, ο Χριστός μετά την Ανάστασή Του υπέβαλε τρεις φορές στον Απόστολο Πέτρο το ερώτημα εάν Τον αγαπά περισσότερο από τους άλλους Μαθητές. Ο Πέτρος απερίφραστα ομολόγησε: «Ναί, Κύριε, συ οίδας ότι φιλώ σε»· και τότε ο Κύριος του ανέθεσε την διαποίμανση των πιστών (Ιω. 21, 15 18). Θεωρούμε ότι το ίδιο ερώτημα θέτει ο Χριστός προς όλους τους Κληρικούς της Εκκλησίας Του. Ας ευχηθούμε κάθε Ιερεύς να μπορεί να αποκριθεί όπως ο Πέτρος: «Ναί, Κύριε, εσύ γνωρίζεις ότι σε αγαπώ». Και όποιος αγαπά αληθινά τον Χριστό είναι αδύνατον να μη αγαπά και τους αδελφούς του Χριστού, ολόκληρη την Εκκλησία, όλη την ανθρωπότητα.
Είθε η δύναμις και η χάρις του Σταυρού του Χριστού να εμπνέει όλους όσοι αισθάνονται την κλήση του Θεού για την Ιερωσύνη, ώστε να αναδειχθούν Ιερείς πίστεως, αγάπης και θυσίας, άξιοι της κλήσεώς τους και με συνείδηση ακατάγνωστη για να δοξάζεται ο Θεός, ο Οποίος δοξάζει, αγιάζει και θεώνει αυτούς που Τον δοξάζουν.
Μετά πατρικών ευχών και αγάπης εν Κυρίω
† Ο Αθηνών Ι Ε Ρ Ω Ν Υ Μ Ο Σ, Πρόεδρος
† Ο Ναυπάκτου και Αγίου Βλασίου Ιερόθεος
† Ο Δημητριάδος και Αλμυρού Ιγνάτιος
† Ο Καισαριανής, Βύρωνος και Υμηττού Δανιήλ
† Ο Ύδρας, Σπετσών και Αιγίνης Εφραίμ
† Ο Πειραιώς Σεραφείμ
† Ο Σύρου, Τήνου, Άνδρου, Κέας, Μήλου, Δήλου και Μυκόνου Δωρόθεος
† Ο Γρεβενών Δαβίδ
† Ο Νέας Κρήνης και Καλαμαριάς Ιουστίνος
† Ο Φιλίππων, Νεαπόλεως και Θάσου Στέφανος
† Ο Σισανίου και Σιατίστης Αθανάσιος
† Ο Λήμνου και Αγίου Ευστρατίου Ιερόθεος
† Ο Θεσσαλονίκης Φιλόθεος
Ο Αρχιγραμματεύς
Αρχιμ. Ιωάννης Καραμούζης
