(Επιμέλεια Στέλιος Κούκος)
Β.Π.*, Θεσσαλονίκη
Τον Αύγουστο του 1998, διαγνώστηκε καρκίνος στον αριστερό μου μαστό, και χειρουργήθηκα στην Κλινική «Άγιος Λουκάς», στη Θεσσαλονίκη.
Το βράδυ μετά την εγχείρηση, ονειρεύτηκα ότι βρισκόμουν στον Ι. Ν. Αγίας Βαρβάρας, της ενορίας μου (Άνω Τούμπα), και προσπαθούσα να ανάψω ένα καντήλι σε ένα τραπέζι, αλλά δεν τα κατάφερνα.
Παρουσιάστηκε, τότε, μπροστά μου ο ιερέας του ναού, π. Παντελεήμων, και ένας άλλος άγνωστος σε μένα πατέρας.
Ο π. Παντελεήμων με βοήθησε και άναψα το καντήλι, ωστόσο αναρωτιόμουν στον ύπνο μου ποιος να ήταν ο άλλος. Ξύπνησα και εξακολουθούσα να προβληματίζομαι, μέχρι που με ξαναπήρε ο ύπνος.
Άκουσα τότε μια χαρούμενη φωνή: «Μην αναρωτιέσαι ποιος είμαι. Είμαι ο Παΐσιος. Εγώ θα προσεύχομαι για σένα κι εσύ θα διαβάζεις την Καινή Διαθήκη».
Πετάχτηκα αμέσως απ’ τον ύπνο μου και δόξασα το Θεό που μου έδωσε δύναμη και κουράγιο.
Ένα χρόνο αργότερα, ο καρκίνος έκανε μετάσταση στο συκώτι. Πιστεύω ότι με στηρίζουν οι πρεσβείες του Γέροντα Παϊσίου, και συνεχίζω να ζω εννιά χρόνια τώρα.
* Ολόκληρο το όνομα είναι γραμμένο στο πιο κάτω βιβλίο.
Απόσπασμα από το βιβλίο, «Όσιος Παΐσιος ο Αγιορείτης (1924-1994)΄, Μαρτυρίες προσκυνητών, τόμος β’».
