(Επιμέλεια Στέλιος Κούκος)
Ωδή ζ’. Ο Ειρμός.
Ο Παίδας εκ καμένου ρυσάμενος, γενόμενος άνθρωπος, πάσχει ως θνητός,
και διά πάθους το θνητόν, αφθαρσίας ενδύει ευπρέπειαν,
ο μόνος ευλογητός των πατέρων, Θεός και υπερένδοξος.
Ερμηνεία
Ο Χριστός, λέγει, όστις καθό Θεός εσυγκατέβη το παλαιόν εις την Βαβυλωνίαν κάμινον εις είδος και μορφήν Αγγέλου, και διέσωσε τους τρεις Παίδας αβλαβείς από την φλόγα της καμίνου, ώστε δεν ηνώλησεν αυτούς το πυρ ουδέ μέχρι τριχός· «Ο δε Αγγελος, φησί, Κυρίου συγκατέβη άμα τοις περί τον Αζαρίαν εις την κάμινον, και εξετίναξε την φλόγα του πυρός εκ της καμίνου, και εποίησε το μέσον της καμίνου ως πνεύμα δρόσου διασυρίζον, και ουχ ήψατο αυτών το καθόλου το πυρ, ουδέ ελύπησεν, ουδέ παρηνώχλησεν αυτούς» (Αίν. 25).
Αυτός εκείνος, λέγω, ο τους τρεις Παίδας διασώσας, ύστερον γενόμενος άνθρωπος ως εγώ, και πτωχεύσας την ιδικήν μου θνητότητα, πάσχει καθό θνητός· πλην διά μέσου του ιδίου πάθους ενδύει ευπρέπειαν αφθαρσίας το θνητόν φύραμα του Αδάμ και το ιδικόν μας· επειδή όχι μόνον αυτός ενεδύθη μετά την ανάστασιν ευπρέπειαν και αφθαρσίαν καθό άνθρωπος, ως λέγει ο θείος Δαβίδ, «Ο Κύριος εβασίλευσεν, ευπρέπειαν ενεδύσατο» (Ψαλ. ψβ’ 1), αλλά και ημάς τους φθαρέντας από την αμαρτίαν ενέδυσε την αφθαρσίαν δι’ υπερβολήν αγαθότητος, και διά την φυσικήν οικειότητα και συγγένειαν όπου είχεν η παρ’ αυτού προσληφθείσα ανθρωπότης με την ιδικήν μας ανθρωπότητα.
Ότι δε ο εν μορφή Αγγέλου καταβάς εις την κάμινον και διαφυλάξας αφλέκτους τους τρεις Παίδας ήτον ο Μονογενής Υιός του Θεού, εμαρτύρησε και αυτός ο βασιλεύς Ναβουχοδονόσορ, λέγων «Ως δε εγώ ορώ άνδρας τέσσαρας λελυμένους και περιπατούντας εν μέσω του πυρός, και διαφθορά ουκ έστιν εν αυτοίς και η όρασις του τετάρτου ομοία Υιώ Θεού» (Δαν. γ΄ 25), και πολλοί δε Πατέρες τον καταβάντα Άγγελον εν τη καμίνω ενόησαν ότι είναι ο της μεγάλης Βουλής του Πατρός Άγγελος, κατά τον Ησαΐαν.
Όρα δε πώς ο Μελωδός προσφυώς εσυνάρμοσε τον Ειρμόν τούτον και με την εβδόμην Ωδήν των τριών Παίδων, και με την εορτήν της Αναστάσεως· καθώς γαρ οι τρεις Παίδες εφυλάχθησαν αβλαβείς και αν διάφθοροι από την φλόγα της καμίνου· ούτω και το φθαρτόν και θνητόν σώμα του Κυρίου όχι μόνον εν τω τάφω δεν έπαθε διαφθοράν (ήτοι διάλυσιν εις τα εξ ων συνετέθη στοιχεία), αλλά και την αφθαρσίαν και αθανασίαν προσέλαβεν.
Από το βιβλίο του Αγίου Νικοδήμου του Αγιορείτου, η «Ανάσταση, Διδαχές από την ερμηνεία των ασματικών κανόνων της Κυριακής του Πάσχα, της Αναλήψεως και της Πεντηκοστής» των εκδόσεων Χ.Δ. Τσολακίδη.
