(Επιμέλεια Στέλιος Κούκος)
Συνέχεια από εδώ: https://www.pemptousia.gr/2021/05/312174/?preview_id=149640&preview_nonce=cb2e777669&_thumbnail_id=149641&preview=true
Θεάνθρωπος «το μόνον καινόν υπό τον ήλιον»
Το μυστήριον αυτό είναι τόσον μεγάλον και τόσον πρωτοφανές και μοναδικόν, ώστε ο άγιος Ιωάννης ο Δαμασκηνός δικαίως να λέγη ότι ο Θεάνθρωπος είναι «το μόνον καινόν υπό τον ήλιον».
Θα προσέθετα: και το πάντοτε καινόν, το καινόν το μη παλαιούμενον, ούτε εις τον χρόνον, ούτε εις την αιωνιότητα.
Αλλ’ εις τον Θεάνθρωπον και με τον Θεάνθρωπον και ο ίδιος ο άνθρωπος έγινε εν «καινόν» ον υπό τον ήλιον, εν ον θεϊκόν, θεανθρώπινον, κατά Θεόν σπουδαίον και πολύτιμον, θείως αιώνιον και σύνθετον. Το μυστήριον του Θεού και το μυστήριον του ανθρώπου ηνώθησαν αχωρίστως, και ούτως έγινε εν δυενικόν μυστήριον ή μάλλον το παν-μυστήριον του όντος και παντός του υπάρχοντος.
Ο Θεάνθρωπος ίσον Εκκλησία και η κεφαλή της
Τοιουτοτρόπως έγινεν η Εκκλησία. Διότι ο Θεάνθρωπος είναι η Εκκλησία. Διά της ενανθρωπήσεως του Θεού Λόγου ο άνθρωπος ανυψώθη μέχρι του σημείου να έχη ως Κεφαλήν του την δευτέραν Υπόστασιν της Αγίας Τριάδος. Διότι ο Θεός Λόγος έγινεν η κεφαλή του θεανθρώπινου σώματος της Εκκλησίας.
Κατά τον θεόσοφον Απόστολον ο Θεός Πατήρ διά του Αγίου Πνεύματος «έδωκε» τον Θεάνθρωπον, «κεφαλήν υπέρ πάντα τη Εκκλησία, ήτις εστί το σώμα Αυτού, το πλήρωμα του τα πάντα εν πάσι πληρουμένου» (Εφ. 1, 22-23).
Με τον Θεάνθρωπον Χριστόν ως την κεφαλήν της η Εκκλησία κατέστη η πλέον τελεία και πλέον σπουδαία ύπαρξις εις όλους τους κόσμους. Όλα τα του Θεανθρώπου, αι θείαι και μεταμορφωτικαί θεοποιοί και θεανθρωποποιοί δυνάμεις Του, έγιναν αιωνίως ιδικά της.
Αιωνία υπόστασις της Εκκλησίας
Το σπουδαιότερον και θαυμασιώτερον απ’ όλα είναι το ότι η ιδία η Υπόστασις του Θεού Λόγου δι’ άπειρον φιλανθρωπίαν έγινε η αιωνία Υπόστασις της Εκκλησίας.
Τον αμέτρητον πλούτον της φιλανθρωπίας Του και το μέγεθος της δυνάμεώς Του ο Θεός έδειξε κυρίως διά της Αναστάσεως του Χριστού, διά της εν τω σώματι Αναλήψεώς Του εις τους ουρανούς και διά της ιδρύσεως της Εκκλησίας, ως του σώματός Του.
Το ανεκλάλητον αυτό θαύμα και υπέρθαυμα ο Θεός «ενήργησεν εν τω Χριστώ εγείρας αυτόν εκ νεκρών, και εκάθισεν εν δεξιά αυτού εν τοις επουρανίοις, υπεράνω πάσης αρχής και εξουσίας και δυνάμεως και κυριότητος και παντός ονόματος ονομαζομένου ου μόνον εν τω αιώνι τούτω, αλλά και εν τω μέλλοντι· και πάντα υπέταξεν υπό τους πόδας αυτού» (Εφ. 1, 20-22).
Απόσπασμα από το βιβλίο του οσίου Ιουστίνου Πόποβιτς, «Ορθόδοξος Εκκλησία και Οικουμενισμός», των εκδόσεων Ορθόδοξος Κυψέλη.
