(Επιμέλεια Στέλιος Κούκος)
Κάποτε είπε: «Ο Κύριος έκανε αρχή και τέλος στον κόσμο. Τα αστέρια είναι μετρημένα». Και ανέφερε τον ακριβή αριθμό τους. Μιλούσε όμως και για τις μονές, που υπάρχουν στον Παράδεισο, για τους Αγίους, για το ότι υπάρχουν μικρά παιδιά και μεγάλοι, αλλά με έναν τρόπο, που φανέρωνε ότι γνώριζε από την εμπειρία του εκείνα, τα οποία περιέγραφε, όχι από τα διαβάσματα, που είχε κάνει.
*****
Τόνιζε ότι, κατά την ώρα που ο πειρασμός βρίσκει είτε τον σύντροφό μας, είτε τον συνάδελφό μας στην εργασία, είτε αυτόν που είναι κοντά μας, εμείς πρέπει να είμαστε υποχωρητικοί, γιατί εκεί σταματάει ο πειρασμός και μόνον τότε μπορεί τα πράγματα να αλλάξουν.
*****
Κάποτε τον επισκέφθηκε ένα ζευγάρι, το οποίο ο Γέροντας είχε βοηθήσει πολύ. Αφού τους μίλησε και πήραν την ευχή του, ξεκίνησαν να φύγουν. Ο Πατήρ Αμβρόσιος τότε έπιασε τα χέρια της γυναίκας και τα φίλησε. Εκείνη συγκινήθηκε πολύ από την αγάπη του Γέροντα, ο οποίος βαθιά κατανοούσε και τις πολλές δυσκολίες, που αντιμετώπιζε στην οικογένειά της, αλλά και τα προβλήματα υγείας της.
*****
Για τα νυκτερινά κέντρα έλεγε ότι είναι ο τόπος ταφής των νέων, γιατί σε αυτά τα μέρη ο διάβολος είναι ακράτητος, μια που εκεί μπορεί εύκολα να σκορπά τον θάνατο.
*****
Έλεγε ότι ο Άγιος προχωρά από δόξαν εις δόξαν, ότι τα χαρίσματα του Αγίου Πνεύματος δίνονται όπως ο Θεός θέλει και ότι τα μεγάλα χαρίσματα θα τα λάβουμε μετά τη Δευτέρα Παρουσία του Χριστού.
*****
Δεν έκανε ποτέ σύγχυση ψυχιατρικού προβλήματος με πνευματικό πρόβλημα. Τα ξεχώριζε αμέσως. Εάν, για παράδειγμα, κάποιος άνθρωπος ήθελε να κρύψει από τους άλλους την ψύχωση ενός συγγενικού του προσώπου και να παρουσιάσει την ασθένεια ως κάτι δαιμονικό, να τρέξει για εξορκισμούς, ο Γέροντας έκανε αμέσως τη διάκριση, λέγοντας για τον πάσχοντα ότι χρειαζόταν να νοσηλευτεί, να τον δει ψυχίατρος, να κάνει κάποια θεραπεία.
Από το βιβλίο της Ι. Μ. Δαδίου Παναγία η Γαυριώτισσα, «Γέρων Αμβρόσιος Λάζαρης, Ο πνευματικός της Μονής Δαδίου, Ο επιστήθιος φίλος του αγίου Πορφυρίου», των εκδόσεων Άθως. Κείμενα Μιχάλης Λεβέντης.
