(Επιμέλεια Στέλιος Κούκος)
Ιερεμίας 3
Συνέχεια από εδώ: https://www.pemptousia.gr/2025/05/profitis-ieremias-epistrepsate-paidia-mou-epistrepsate-en-metanoia-kai-ego-tha-therapefso-ta-syntrimmata-sas/
Ιερ. 4,1 Εάν μετανοήση ο ισραηλιτικός λαός, λέγει ο Κύριος, ας επιστρέψη προς εμέ. Εάν αποστραφή και καταστρέψη τα βδελυρά είδωλα, ώστε να μη τα άναφερη πλέον ούτε στο στόμα του,
Ιερ. 4,2 εάν ορκισθή αληθινά, με τιμιότητα και ευθύτητα· «ζη Κύριος», τότε θα δοξασθή. Και δι’ αυτού όλα τα έθνη θα δοξάσουν τον Θεόν. Δι’ αυτού οι λαοί θα υμνολογήσουν τον Θεόν εις την Ιερουσαλήμ.
Ιερ. 4,3 Αυτά λέγει ο Κύριος γενικώς στους Ιουδαίους και ειδικότερα εις εκείνους, που κατοικούν εις την Ιερουσαλήμ· Εκχερσώσατε και ανανεώσατε διά τον εαυτόν σας τους αγρούς των ψυχών σας και μη σπείρετε πλέον εις γην γεμάτην από ακάνθας.
Ιερ. 4,4 Να περιτμηθήτε χάριν του Θεού σας, να περιτέμνετε και να αποβάλλετε την σκληροκαρδίαν σας, άνδρες Ιουδαίοι και σεις που κατοικείτε την Ιερουσαλήμ, διά να μη εκσπάση εναντίον σας ώσαν φωτιά ο θυμός μου, να μη φλογισθή και ανάψη, οπότε κανείς δεν θα ημπορέση να την σβήση. Αυτά δε εξ αιτίας των πονηρών σας έργων και τρόπων ζωής.
Ιερ. 4,5 Αναγγείλατε εις την περιοχήν της Ιουδαίας, ας γίνη ακουστόν και γνωστόν στους κατοίκους της Ιερουσαλήμ. Είπατε· Σαλπίσατε εις την χώραν σας με σάλπιγγα, κράξατε μεγαλοφώνως· είπατε συγκεντρωθήτε και ας εισέλθωμεν εις τας οχυράς πόλεις.
Ιερ. 4,6 Ο καθένας από σας ας αναλάβη ό,τι από το σπίτι του ημπορεί και καταφύγετε προς ασφάλειάν σας εις την Σιών. Σπεύσατε, μη σταματήσετε στον δρόμον και μη βραδύνετε, διότι εγώ επιφέρω συμφοράς από βορρά, μεγάλην καταστροφήν.
Ιερ. 4,7 Κάποιος ως άγριος λέων από την μάνδραν του εξήλθεν από την κατοικίαν του, σπείρει τον όλεθρον και εξαφανίζει έθνη. Εβγήκεν από τον τόπον του, διά να καταστρέψη πόλεις, να τας καταστήση ερήμους, ώστε να μη κατοικούν πλέον εις αυτάς άνθρωποι.
Ιερ. 4,8 διά τας επερχομένας αυτάς συμφοράς ζωσθήτε εις ένδειξιν πένθους σάκκους· αρχίσατε κοπετούς και θρήνους αλαλάζοντες, διότι ο δίκαιος θυμός του Κυρίου δεν απεμακρύνθη από σας.
Ιερ. 4,9 Κατά την φοβεράν εκείνην ημέραν της δικαίας τιμωρίας σας, λέγει ο Κύριος, το θάρρος του βασιλέως θα σβήση, όπως επίσης το θάρρος και η γενναιότης των αρχόντων. Οι ιερείς θα μείνουν κατάπληκτοι και οι προφήται θα κυριευθούν από απορίαν.
Ιερ. 4,10 Εγώ είπα τότε στον Θεόν, λέγει ο προφήτης· Ω Δέσποτα Κύριε, άραγε συ εξηπάτησες τον λαόν αυτόν και την Ιερουσαλήμ, διότι άλλοτε τους έλεγες ειρήνη θα είναι εις σας. Ιδού όμως ότι μάχαιρα ολέθρου ήγγισε και εισεχώρησεν έως την καρδίαν των.
Ιερ. 4,11 Κατά τον καιρόν εκείνον των συμφορών θα πουν στον λαόν αυτόν και εις την Ιερουσαλήμ· ορμητικός καυστικός άνεμος διασκορπίζων τα πάντα έρχεται από τας περιοχάς της ερήμου. Έρχεται με κατεύθυνσιν εναντίον της θυγατρός μου της Ιερουσαλήμ και του λαού μου όχι όμως διά να καθαρίση και αγιάση αυτούς.
Ιερ. 4,12 Ο ορμητικός αυτός άνεμος θα έλθη διά να εκπληρώση και πραγματοποίηση την καταδικαστικήν απόφασίν μου κατ’ αυτών. Τώρα εγώ έχω εκδώσει και αναγγείλει την καταδίκην των προς αυτούς.
Ιερ. 4,13 Ιδού, ώσαν νέφη ανεβαίνουν τα στρατεύματα του έχθρού, ώσαν καταιγίς επέρχονται τα άρματά του. Ελαφρότεροι και ταχύτεροι από τους αετούς είναι οι ίπποι του. Αλλοίμονον εις ημάς, διότι περιεπέσαμεν εις ταλαιπωρίας μεγάλας.
Ιερ. 4,14 Ιερουσαλήμ, καθάρισε την καρδίαν σου από τας κακίας σου, διά να σωθής. Έως πότε θα παραμένουν εντός σου λογισμοί και καταστάσεις, που φέρουν οδύνην και καταστροφήν;
Ιερ. 4,15 Διότι φωνή αγγελιαφόρου θα έλθη από την περιοχήν Δαν. Άγγελμα συμφοράς και δυστυχίας θα ακουσθή από το όρος Εφραίμ.
Ιερ. 4,16 Υπενθυμίσατε εις τα έθνη ότι, ιδού, καταστροφαί επέρχονται εναντίον της Ιουδαίας. Αναγγείλατε εις την Ιερουσαλήμ, ότι στρατεύματα έρχονται από μακρυνήν χώραν και κραυγάζουν απειλητικά εναντίον των πόλεων της Ιουδαίας.
Ιερ. 4,17 Οι εχθροί την έχουν περικυκλώσει, όπως οι φύλακες περικυκλώνουν τον αγρόν. Τούτο δε, διότι παρημέλησες τας εντολάς μου, λέγει ο Κύριος.
Ιερ. 4,18 Οι αμαρτωλοί δρόμοι, τους οποίους εβάδισες, και τα πονηρά έργα σου επέφεραν εναντίον σου αυτάς τας συμφοράς. Αυτή είναι η κακία σου και αι συνέπειαί της. Ιδέ πόσον πικρά είναι, διότι έφθασαν έως εις την καρδίαν σου.
Ιερ. 4,19 Πονούν, λέγεις, πονούν τα σπλάγχνα μου. Ο πόνος επλημμύρισε την καρδίαν μου. Συγκλονίζεται η ψυχή μου, σπαράσσεται η καρδία μου. Δεν ημπορώ πλέον να σιωπήσω, διότι ήκουσα φωνήν σάλπιγγος, κραυγήν πολέμου.
Ιερ. 4,20 Καταστροφαί και συντρίμματα αναγγέλλονται. Όλη η χώρα μας ευρίσκεται υπό καταστροφήν και όλεθρον. Εταλαιπωρήθη έξαφνα η σκηνή μας, διερράγησαν τα δερμάτινα καλύμματα της.
Ιερ. 4,21 Έως πότε θα βλέπω πανικόβλητους φυγάδας και θα ακούω τον ήχον εχθρικών σαλπίγγων;
Ιερ. 4,22 Αυτά δε έγιναν, λέγει ο Κύριος, διότι οι άρχοντες του λαού μου δεν ηθέλησαν να με αναγνωρίσουν. Είναι άφρονες και ασύνετοι διά το καλόν, έξυπνοι όμως και σοφοί στο να διαπράττουν το κακόν. Το καλόν όμως δεν το αναγνωρίζουν και δεν θέλουν να το πράξουν.
Ιερ. 4,23 Έστρεψα τα βλέμματά μου εις την γην και ιδού, τίποτε δεν υπήρχεν εις αυτήν. Τα ύψωσα εις τον ουρανόν και δεν υπήρχον φωτεινοί αστέρες.
Ιερ. 4,24 Έστρεψα τα βλέμματά μου εις τα όρη και τα είδα να τρέμουν· να ταράσσωνται όλοι οι λόφοι.
Ιερ. 4,25 Παρετήρησα μετά προσοχής και ιδού, δεν υπήρχεν άνθρωπος· και όλα τα πτηνά του ουρανού είχαν καταπτοηθή.
Ιερ. 4,26 Παρετήρησα και είδον· και ιδού το πλούσιον και εύφορον όρος Κάρμηλος ήτο έρημον. Όλαι αι πόλεις είχαν καταστραφή διά του πυρός ενώπιον του Κυρίου. Και εξ αιτίας του δικαίου θυμού και της οργής του όλα εξηφανίσθησαν.
Ιερ. 4,27 Αυτά λέγει ο Κύριος· Όλη η γη θα ερημωθή, αλλά δεν θα την καταστρέψω εξ ολοκλήρου.
Ιερ. 4,28 Δι’ όσα δείνα και ολέθρια μέλλουν να συμβούν, ας πενθήση η γη, ας σκοτισθή ο ουρανός άνω, διότι ωμίλησα και δεν θα παλινωδήσω. Ωρμησα και δεν θα επιστρέψω, χωρίς να πραγματοποιήσω την απόφασίν μου.
Ιερ. 4,29 Από τον θόρυβον του εχθρικού ιππικού και του τεταμένου τόξου, διά να εξαποστέλλη βέλη, επανικοβλήθησαν πάντες και ετράπησαν εις φυγήν, εισεχώρησαν εις τα σπήλαια, εκρύβησαν εις τα δάση, ανέβηκαν επάνω στους βράχους, διά να σωθούν. Όλαι αι πόλεις έχουν εγκαταλειφθή και δεν κατοικούν πλέον εις αυτάς άνθρωποι.
Ιερ. 4,30 Και συ, ενώπιον αυτών των συμφορών τι θα κάμης; Και εάν ακόμη φορέσης κόκκινον πολύτιμον ένδυμα, και εάν στολισθής με χρυσά κοσμήματα, και εάν χρίσης με ψιμμύθιον κύκλω τους οφθαλμούς σου, ώστε να φαίνονται μεγαλύτεροι και λαμπρότεροι, μάταιος όλος αυτός ο καλλωπισμός. Οι ερασταί σου σε έχουν ήδη απωθήσει και ζητούν τον θάνατόν σου.
Ιερ. 4,31 Ήκουσα την κραυγήν σου, κόρη Ιερουσαλήμ, ώσαν την κραυγήν επιτόκου γυναικός. Ομοιάζει προς στεναγμόν και κραυγήν γυναικός, που πρώτην φοράν γεννά. Θα παραλύση και θα λιποθυμήση η Σιών από τον πόνον της, θα παραλύσουν τα χέρια της. Και ο προφήτης επιλέγει· Αλλοίμονον εις εμέ, η ζωή μου χάνεται, σβήνει η ψυχή μου διά το πλήθος εκείνων, που πρόκειται να σφαγούν!
Μετάφραση Ιωάννης Κολιτσάρας. Από την ιστοσελίδα Ιεράς Μητρόπολης Γουμενίσσης, Αξιουπόλεως και Πολυκάστρου: http://www.imgap.gr/file1/AG-Pateres/AG%20KeimenoMetafrasi/PD/44.%20Ieremias.htm
