(Επιμέλεια Στέλιος Κούκος)
Μαρτυρία Τ.Ι. αποφοίτου Αθωνιάδας
Στην Αθήνα που έμενα, με απασχολούσε έντονα ένα πρόβλημα και συνεχώς προσευχόμουν στον Γέροντα να με βοηθήσει να βρω την λύση του.
Μετά από είκοσι μέρες, πηγαίνω στο Όρος στον π. Παΐσιο. Μόλις με βλέπει, μου λέει:
– Πριν είκοσι μέρες εσένα σε είχα εδώ, αλλά μήπως και έφυγες από το Όρος;
Τάχασα· κατάλαβα ότι πήρε το μήνυμα της προσευχής μου και ότι έβλεπε ότι ο νους μου και η καρδιά μου γυρίζει στο Όρος, αρκετά χρόνια μετά την αποφοίτησή μου από την Αθωνιάδα Σχολή.
Σκέφτηκα ότι η σιωπή είναι η καλύτερη λύση σ’ αυτήν την περίπτωση. Είχε τόσο κόσμο εκεί, που έπρεπε να τους ακούσει όλους. Πήρα την ευχή του και ξεκίνησα αμέσως να φύγω, χωρίς να του πω τίποτα.
– Θα φύγεις; μου είπε.
– Τι να κάνω, Γέροντα; Έχω πάρει όλες τις απαντήσεις και εσείς έχετε τόσο κόσμο που πρέπει να στηρίξετε.
Έφυγα γεμάτος χαρά και αγαλλίαση. Στον δρόμο σκεφτόμουν ότι αν τώρα που ζει ακούει τις προσευχές μας σε τέτοιο σημείο, τι θα γίνει τότε που θα φύγει από τα γήινα;
Απόσπασμα από το βιβλίο, ο «Όσιος Παΐσιος, Μαρτυρίες, περιστατικά, διδαχές», των εκδόσεων Ρωμηοσύνη.
