Άγιος Δωρόθεος: Να επινοούμε τα πάντα για να βοηθήσουμε τους εαυτούς μας και τους άλλους!

Άγιος Δωρόθεος.

(Επιμέλεια Στέλιος Κούκος)

Συνέχεια από εδώ: http://www.pemptousia.gr/?p=323895

Να, όπως η μητέρα που έχει άσχημο παιδί, δεν το αποστρέφεται, αλλά το στολίζει μ’ ευχαρίστηση και κάνει ό,τι μπορεί για να το ομορφήνει, το ίδιο κι οι άγιοι, πάντα σκεπάζουν και στολίζουν και βοηθούν, ώστε και τον ένοχο να διορθώσουν και άλλον να μην αφήσουν να πάθει κακό απ’ αυτόν.

Τι έκανε ο αββάς Αμμωνάς, όταν ήρθαν εκείνοι οι αδελφοί ταραγμένοι και του είπαν, «Έλα να δεις, αββά, ότι υπάρχει γυναίκα στο κελλί του τάδε αδελφού»;

Πόση ευσπλαχνία έδειξε! Πόση αγάπη φανέρωσε η αγία εκείνη ψυχή!

Καταλαβαίνοντας ότι ο αδελφός έκρυψε τη γυναίκα μέσα στο πιθάρι, πήγε και κάθισε πάνω σ’ αυτό, κι έπειτα τους είπε να ψάξουν σ’ όλο το κελλί. Και καθώς δεν τη βρήκαν, τους λέει: «Ο Θεός να σας συγχωρήσει».

Έτσι τους έκανε να νιώσουν ντροπή και τους βοήθησε να μην πιστεύουν εύκολα κατηγορίες για τον πλησίον.

Κι εκείνον όμως τον συνέτισε, γιατί όχι μόνο τον σκέπασε, με τη βοήθεια του Θεού, αλλά, βρίσκοντας κατάλληλη την ευκαιρία, τον διόρθωσε κιόλας: Και μόνο που του έπιασε το χέρι, αφού έβγαλε όλους τους άλλους έξω, και του είπε, «Φρόντισε την ψυχή σου, αδελφέ», αμέσως εκείνος ντράπηκε και κατανύχθηκε.

Κι εμείς λοιπόν ας αποκτήσουμε αγάπη, ας αποκτήσουμε ευσπλαχνία για τον πλησίον, για να φυλαχθούμε από τη φοβερή καταλαλιά, την κατάκριση και την εξουδένωση του άλλου.

Ας βοηθήσουμε ο ένας τον άλλο σαν να είμαστε μέλη του ίδιου σώματος.

Ποιος έχει τραύμα στο χέρι ή στο πόδι ή σε κάποιο άλλο μέλος του, και σιχαίνεται τον εαυτό του ή κόβει το μέλος κι αν ακόμα σαπίσει; Ίσα – ίσα που το καθαρίζει, το πλένει, του βάζει έμπλαστρα, το σταυρώνει, το ραντίζει με αγιασμό, προσεύχεται, παρακαλεί τους αγίους να πρεσβεύσουν γι’ αυτόν, όπως έλεγε κι ο αββάς Ζωσιμάς.

Με δυο λόγια, δεν εγκαταλείπει και δεν αποστρέφεται το μέλος του ούτε τη βρωμιά του, αλλά τα πάντα κάνει για να το γιατρέψει.

Έτσι οφείλουμε κι εμείς να συμπάσχουμε με τους αδελφούς μας και να τους συμπαραστεκόμαστε μόνοι μας ή με τη βοήθεια άλλων πιο ικανών. Τα πάντα να επινοούμε και να κάνουμε, για να βοηθήσουμε και τους εαυτούς μας και τους άλλους, γιατί είμαστε μέλη ο ένας του άλλου, όπως λέει ο απόστολος (Ρωμ. 12:5).

Απόσπασμα από τον λόγο του Αββά Δωροθέου, «Περί του μην κρίνειν τον πλησίον», όπως περιέχεται σε μετάφραση στη Σειρά Φυλλαδίων, «Φωνή των πατέρων» των εκδόσεων της Ιεράς Μονής Παρακλήτου, αριθμός 1, που τιτλοφορείται «Μην κατακρίνεις».