Τούτη ήταν η μέθοδος του Χριστού: μέσω της επανάστασης προς την επανάσταση!

2 Απριλίου 2022

Ιησούς Χριστός, (ψηφιδωτό), Αγία Σοφία Κωνσταντινούπολη.

(Επιμέλεια Στέλιος Κούκος)

Συνέχεια από εδώ: http://www.pemptousia.gr/?p=337466

 

«Ο κόσμος είναι ανάλατος και άγευστος», λες εσύ φίλε μου. Κι εκατό φορές μου το επαναλαμβάνεις, πως ο κόσμος είναι ανάλατος, κι εκατό φορές εξεγείρεσαι εναντία σ’ αυτόν τον ανάλατο κόσμο. Και καμαρώνεις με την ονομασία του επαναστάτη και απειλείς να ανατρέψεις τον κόσμο. Ξεκίνα από την αρχή, όχι από το τέλος, και θα σε πιστέψω, φίλε μου. Εξεγέρσου πρώτα ενάντια στον εαυτό σου, ενάντια στη δική σου έλλειψη αλατιού.

«Οι άνθρωποι είναι σκοταδιστές και μοιχοί και δολοφόνοι», λες εσύ, φίλε μου. Κι εκατό φορές εξεγείρεσαι ενάντια στις αμαρτίες των άλλων ανθρώπων. Όμως, εξεγέρσου πρώτα ενάντια στον εαυτό σου, για να μπορείς μετά με περισσότερη δύναμη και με περισσότερο δίκιο, να εξεγείρεσαι ενάντια στους άλλους, και για να μπορέσω κι εγώ να πιστέψω στην επιτυχία της επανάστασής σου.

Τούτη ήταν η μέθοδος του Χριστού: μέσω της επανάστασης προς την επανάσταση.

Πρώτα η επανάσταση ενάντια στο κακό μέσα σου και ύστερα η επανάσταση ενάντια στο κακό έξω από εσένα.

Ο μαθητής του Χριστού έπρεπε να αντέξει μία αμείλικτη κριτική από τον δάσκαλό του.

Ο Χριστός δεν παρακαλούσε κανέναν να τον ακολουθήσει, αλλά εκείνον που εκούσια ξεκινούσε πίσω Του έβαζε μία δύσκολη δοκιμασία. Όποιος άντεχε τούτη τη δοκιμασία της εσωτερικής επανάστασης, στην οποία ο Χριστός τον κατεύθυνε, τούτος κιόλας κέρδιζε το δικαίωμα να εξεγείρεται απέναντι στους άλλους.

Πρέπει να κερδίσουμε το δικαίωμα να εξεγειρόμαστε ενάντια στο κακό των άλλων ανθρώπων. Τούτο είναι το νόημα της σκέψης του Χριστού. Τούτο το δικαίωμα ο άνθρωπος δεν το κερδίζει με κάποιο πτυχίο και κάποια γνώση, αλλά με μία εσωτερική κοπιαστική εξέταση, που δίδεται μπροστά στον Θεό και μπροστά στη συνείδηση μας.

Μέχρι το θάνατο του Διδασκάλου τους οι μαθητές του Χριστού δεν είχαν περάσει μέσα από
αυτή την κοπιαστική εξέταση της εσωτερικής επανάστασης. Όταν δικαζόταν ο Χριστός, οι μεν τον εγκατέλειψαν, οι δε τον απαρνήθηκαν ανοιχτά. Δεν ήταν ακόμα ώριμοι.

Αν και οι μαθητές ήταν νέοι, και κάποιοι μεταξύ τους νεώτατοι, οι ψυχές τους ήταν μόνο επιφανειακά κυματισμένες με την επαναστατική παιδαγωγική του Χριστού. Η τραγωδία του Γολγοθά, με τα γεγονότα που ακολούθησαν, βάθυνε και ολοκλήρωσε την εσωτερική ψυχική επανάσταση των αποστόλων.

Ο Χριστός περικυκλώθηκε από νέους, ενδιαφέροντες ανθρώπους, όμως πολύ περισσότερο αγαπούσε τα παιδιά. «Αφήστε τα παιδιά να έρθουν σε μένα», έλεγε, «αυτών είναι το βασίλειο των ουρανών».

Ο Ινδός μοναχός Βούδας μάζευε γύρω του γέρους, στους οποίους μπορούσε πιο εύκολα να εγχέει το μίσος προς τη ζωή. Ο Χριστός, αντίθετα, χαιρόταν με τα παιδιά, σ’ αυτούς τους εκπροσώπους και πρωτοπόρους της μέλλουσας ζωής. Επάνω στα παιδιά θα μπορούσε ιδανικά να εφαρμοστεί η επαναστατική του παιδαγωγική.

Και ο δικός μας αιώνας θα πρεπε να αφήσει τα παιδιά του να πλησιάσουν τον Χριστό. Αυτός ο αιώνας μας, του ράδιο τηλεγραφήματος και των αεροπλάνων, δεν θα έχανε τίποτα. Αντίθετα πολλά, πάρα πολλά, θα έπαιρνε, εάν τα παιδιά του προσέγγιζαν στον Χριστό για ευλογία.

Ο πολιτισμός της τεχνολογίας του καιρού μας, εξίσου χρήσιμος και βλαβερός, δεν σμίκρυνε το κακό στον κόσμο, αλλά σμίκρυνε στους ανθρώπους τη δύναμη να εξεγείρονται ενάντια στο κακό.

Ενάντια στο κακό, οι άνθρωποι εξεγείρονται ή από εγωιστικές ή από θρησκευτικές αιτίες.

Η επανάσταση από τον εγωισμό των ατόμων ή της μάζας είναι σκληρή και ολιγόχρονη, όμως η επανάσταση βασισμένη στην πίστη είναι ανθρωπιστική και μακρόχρονη.

Ο δικός μας καιρός, ο καιρός του τεχνικού πολιτισμού, ακριβώς επειδή είναι μονόπλευρα πλούσιος (μόνο από την πλευρά της τεχνολογίας), χρειάζεται πιο πολύ απ’ οποιονδήποτε άλλο καιρό μία επανάσταση των ανθρώπων βασισμένη στην πίστη.

Όχι ένας άνθρωπος αλλά μία ολόκληρη γενιά πρέπει να είναι έτοιμη για τέτοια επανάσταση εναντίων του κακού.

Γι’ αυτό, αφήστε, αδέλφια, τα παιδιά να πλησιάσουν τον Χριστό να ποτιστούν με το πνεύμα του Χριστού, με το πνεύμα της πιο μεγαλειώδους και κάλλιστης επανάστασης ενάντια στο κακό.

Κάντε τα παιδιά σας να επαναστατήσουν εναντίον του κακού και παιδαγωγήστε τα.

Όλοι θέλετε παιδιά με ανατροφή, λίγοι όμως από σας τα παιδαγωγείτε, γιατί λίγοι καταλαβαίνετε τι είδους πνεύμα χρειάζεται αυτός ο καιρός. Είναι κορεσμένος αυτός ο καιρός με το πνεύμα της τεχνικής. Με το πνεύμα της εγωιστικής επανάστασης, με το πνεύμα του χλιαρού ανθρωπισμού, των ημίμετρων και της μυστικής συμφωνίας με το κακό.

Ένα καινούργιο πνεύμα χρειάζεται, πνεύμα θαρραλέας επανάστασης εναντίον του κακού, εμπνευσμένης με το πνεύμα του Θεού.

Αυτό το νέο πνεύμα πρέπει να εισαχθεί στη διαπαιδαγώγηση για να φρεσκαριστεί ο κόσμος και να υποβιβαστεί το κακό. Αυτό το νέο πνεύμα πρέπει να εγκατασταθεί στα σπίτια και τα σχολεία για να διωχθούν όλα τα ακάθαρτα πνεύματα, με τα οποία η νεολαία μας ποτίζεται στον καιρό μας.

 

Από το βιβλίο του Αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς, «Αργά βαδίζει ο Χριστός», και το κεφάλαιο «Εκκλησία και επαναστατική παιδαγωγική». Το βιβλίο κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Εν πλω. Μετάφραση από τα σερβικά Σβετλάνα Πέτσιν, Ηλίας Σαραγούδας, Νεφέλη Σαραγούδα-Πέτσιν. Θεολογική επιμέλεια Αλέξιος Π. Παναγόπουλος.