Ανήκουν στον Θεό και βρίσκονται κοντά στα θεία όσοι αποδέχονται και εκτιμούν το λαμπρό αγαθό της ειρήνης!

10 Μαΐου 2022

Άγιος Γρηγόριος Θεολόγος. Φορητή εικόνα 140ος αι. Ι.Μ. Μονή Βατοπαιδίου Αγίου Όρους.

(Επιμέλεια Στέλιος Κούκος)

Αγίου Γρηγορίου Θεολόγου
λόγος στ’,
Ειρηνικός πρώτος

Συνέχεια από εδώ: http://www.pemptousia.gr/?p=340128

 

13. Από τους αγγέλους δε εκείνος ο οποίος ετόλμησε να επαναστατήση και υπερηφανευθείς ηθέλησε να υψωθή πάνω από το αξίωμά του έναντι του Κυρίου του παντοκράτορος, και επεδίωξε να στήση τον θρόνον του πάνω από τα νέφη, όπως λέγει ο
προφήτης, ετιμωρήθη όπως άξιζεν η παραφροσύνη του και κατεδικάσθη να είναι σκότος αντί να είναι φως, ή, διά να ομιλήσωμεν με περισσοτέραν ακρίβειαν, κατεδίκασεν ο ίδιος τον εαυτόν του.

Οι υπόλοιποι δε παραμένουν εις το αξίωμά των, του οποίου το κύριον χαρακτηριστικόν είναι η ειρήνη και η έλλειψις στάσεων, αφού έχουν λάβει την ιδιότητα του να είναι εν από την αξίαν δοξολογίας και αγίαν Τριάδα, από την οποίαν έχουν λάβει και τον φωτισμόν.

Επειδή και εκείνη και είναι και πιστεύομεν ότι είναι ένας Θεός όχι ολιγώτερον εξ αιτίας της ομονοίας από όσον εξ αιτίας της ιδίας ουσίας.

Ώστε ανήκουν μεν εις τον Θεόν και ευρίσκονται κοντά εις τα θεία όσοι αποδέχονται και εκτιμούν το λαμπρόν αγαθόν της ειρήνης και απεχθάνονται και στενοχωρούνται διά το αντίθετον, δηλαδή την διχόνοιαν.

Εις την αντίθετον δε παράταξιν ανήκουν όσοι είναι επιθετικοί ως προς τους τρόπους και προσπαθούν να κατακτήσουν την επιτυχίαν με παραδοξότητας και καμαρώνουν με την καταισχύνην των, επειδή και εκείνος στασιάζει ο ίδιος προς τον εαυτόν του και με τας
πολλάς μορφάς του και με τα πάθη και με τας άλλας του πράξεις αυτό το πράγμα κάνει, επειδή είναι απ’ αρχής δολοφόνος των ανθρώπων και εχθρός του καλού, διά να πληγώνη με βέλη εις το σκοτάδι το κοινόν σώμα της Εκκλησίας, κρύπτων τον εαυτόν του εις το σκότος και την παροχήν της στάσεως, όπως νομίζω ότι βάζει με σοφιστικούς τρόπους και πανουργίαν εις τον καθ’ ένα τα πολλά και προετοιμάζει κατά κάποιον τρόπον χώρον διά
τον εαυτόν μου μέσα μας διά να εισέλθη ολόκληρος, όπως εισέρχεται ο νικητής στρατός από το ρήγμα του τείχους η της αντιπάλου παρατάξεως.

 

14. Το πρώτον λοιπόν και τόσον σημαντικόν πράγμα, το οποίον δείχνει την αναγκαιότητα της ορθής σκέψεως και της ομονοίας, είναι τούτο, η μίμησις δηλαδή του Θεού και των θείων πραγμάτων, προς τα οποία και μόνον πρέπει να αποβλέπη η κατ’ εικόνα Θεού δημιουργηθείσα ψυχή διά να πορεύεται εκ του ασφαλούς και διά να διατηρήση κυρίως την ευγενή της καταγωγήν και κατά το δυνατόν την ικανότητα να γίνη ομοία με τον Θεόν με το να προσβλέπη προς αυτά.

Κατά δεύτερον δε λόγον ας στρέψωμε το βλέμμα προς τον ουρανόν άνω και προς την γην κάτω διά να ακούσωμεν την θείαν φωνήν και να γνωρίσωμεν καλώς τους νόμους της φύσεως. Διότι ο ουρανός και η γη και η θάλασσα και όλος αυτός ο κόσμος, το μέγα και θαυμαστόν δημιούργημα του Θεού, με το οποίον και φανερώνεται ο Θεός κηρυττόμενος από την σιωπήν, όταν μεν ευρίσκεται εις ισορροπίαν και ζη ειρηνικά με τον εαυτόν του παραμένων εντός των ορίων της φύσεώς του και δεν επαναστατεί τίποτε εναντίον του άλλου ούτε ξεπερνά τα λογικά δεσμά με τα οποία ο τεχνίτης Λόγος εσυνταίριασε το παν, και είναι κόσμος, όπως και λέγεται, και απλησίαστον κάλλος, και δεν θα ήτο δυνατόν ποτέ να επινοήση κανείς κάτι πιο λαμπρόν ή πιο μεγαλοπρεπές από αυτόν.

Όταν δε παύση να ειρηνεύη, παύει να είναι και κόσμος. Διότι το να έχη κοινόν ο ουρανός κατά θαυμαστήν τάξιν με τον αέρα μεν το φως, με την γην δε τας βροχάς, δεν νομίζεις ότι οφείλεται εις κάποιον λογικόν νόμον προνοίας;

Επίσης η γη και ο αηρ, από τα οποία η μεν γη χαρίζει τας τροφάς και ο ουρανός την αναπνοήν εις όλα τα ζώα, δεν συντηρούν την ζωήν με αυτά, μιμούμενα την στοργήν και την αγάπην των γονέων;

 

Από το βιβλίο, Γρηγορίου του Θεολόγου, «Άπαντα τα έργα, 1, Λόγοι, (Προσωπικαί σχέσεις και Εκκλησιαστική διακονία)», της σειράς Έλληνες Πατέρες της Εκκλησίας των Πατερικών Εκδόσεων «Γρηγόριος ο Παλαμάς». Εισαγωγή, μετάφραση, σχόλια Νικόλαου Εμμ. Αποστολάκη.