Οι άγιοι πρόκειται να γίνουν ένα σώμα με τον Χριστό και μέσα στον Χριστό!

Άγιος Συμεών ο Νέος Θεολόγος.

(Επιμέλεια Στέλιος Κούκος)

Άγιος Συμεών ο Νέος Θεολόγος «Βίβλος των ηθικών»

Συνέχεια από εδώ: http://www.pemptousia.gr/?p=344464

5. Και όπως ακριβώς πάλι, όπως προείπαμε, στον καθένα δίδεται από τον Θεό κατά την αξία του ο κλήρος στις άφθαρτες μονές, έτσι και στο σώμα της Εκκλησίας, ο καθένας θα αριθμηθεί σ’ εκείνο το μέρος του Χριστού που είναι άξιος. Και αυτό το δηλώνει ο ίδιος ύστερα από λίγο σ’ αυτήν την επιστολή του λέγοντας: «τώρα λοιπόν ο Θεός έθεσε το καθένα από τα μέλη στο σώμα, όπως θέλησε· πολλά βέβαια είναι τα μέλη, ένα όμως το σώμα.

Και για να δείξει τις διαφορές των μελών και ποια είναι αυτά και ποιες είναι αυτές, είπε· «εσείς λοιπόν είσθε σώμα Χριστού και μέλη του, ο καθένας στο μέρος του· και ο Θεός έθεσε στην Εκκλησία πρώτον αποστόλους, δεύτερον προφήτες, τρίτον διδασκάλους, έπειτα δυνάμεις, κατόπιν χαρίσματα θεραπευτικά, αντιλήψεις, κυβερνήσεις, γένη γλωσσών».

Είδες τις διαφορές των μελών του Χριστού; Έμαθες ποιοι είναι μέλη του; Άκουε στην συνέχεια και την ένωση των μελών που το δηλώνει ο ίδιος, ακολουθώντας τον Δεσπότη.

6. Εκείνος λοιπόν μας εδίδαξε, όποια ένωση έχει αυτός προς τον Πατέρα του, την ίδια να έχομε κι εμείς προς αυτόν ομοίως· ο μαθητής του και απόστολος μας εδίδαξε να έχομε την ένωση που ο άνδρας έχει προς την γυναίκα του και η γυναίκα προς τον άνδρα. Γι’ αυτό και λέγει: «οι γυναίκες να υποτάσσεσθε στους άνδρες σας όπως στον Κύριο, διότι ο άνδρας είναι κεφαλή της γυναικός, όπως και ο Χριστός είναι κεφαλή της Εκκλησίας και ο ίδιος είναι σωτήρας του σώματος».

Και πάλι «οι άνδρες, να αγαπάτε τις γυναίκες σας, όπως και ο Χριστός αγάπησε την Εκκλησία και παραδόθηκε γι’ αυτήν, για να την αγιάσει και να την δοξάσει στον εαυτό του, ώστε να μη έχει σπίλο [κηλίδα] ή ρυτίδα ή κάτι από αυτά· αλλά για να είναι αγία και άμωμη». Και μετά από λίγο λέγει «εκείνος που αγαπά την γυναίκα του (πρόσεχε παρακαλώ στο βάθος του λόγου!) αγαπά», λέγει, «τον εαυτό του· διότι κανείς ποτέ δεν εμίσησε το σώμα του, αλλά το τρέφει και το θάλπει, όπως και ο Χριστός την Εκκλησία· διότι είμαστε μέλη του σώματός του από την σάρκα και τα οστά του».

Βλέπεις πως έδειξε σ’ εμάς ότι, όπως η Εύα κατασκευάσθηκε από την σάρκα και τα οστά του Αδάμ και ευρίσκονται οι δύο σε μία σάρκα, έτσι έγινε και με τον Χριστό· μας έδωσε τον εαυτό του σε μετάληψη από την σάρκα και τα οστά του και αυτά έδειξε στους αποστόλους μετά την εκ νεκρών ανάστασή του, λέγοντας «ψηλαφίσατέ με και ίδετε ότι το πνεύμα δεν έχει σάρκα και οστά, όπως βλέπετε εμένα που έχω».

Από εκείνα τα ίδια μας δίδει να τρώγομε και μας κάνει ένα μαζί του με την κοινωνία αυτή. Ακόμη θέλοντας ν’ αποδείξει καθ᾽ υπερβολήν την συνάφεια προς τον Θεό μας, συνεχίζει λέγοντας· «αντί τούτου θα εγκαταλείψει ο άνθρωπος τον πατέρα και την μητέρα του»· αντί του Χριστού δηλαδή, λέγει, θα τους εγκαταλείψει, «και θα προσκολληθεί στην γυναίκα του», δηλαδή στην Εκκλησία, «και θα γίνουν οι δύο μία σάρκα», δηλαδή του Χριστού και Θεού.

7. Και ότι αυτή είναι η πραγματική έννοια του λόγου και δεν τα εκφράζομε αυτά από συλλογισμούς, συνεχίζει και λέγει ο ίδιος «το μυστήριο αυτό είναι μεγάλο, εννοώ βέβαια για τον Χριστό και την Εκκλησία». Πράγματι λοιπόν είναι και θα είναι μεγάλο, πολύ μεγάλο το μυστήριο αυτό, ότι δηλαδή όποια κοινωνία και ένωση, οικειότητα και συγγένεια έχει η γυναίκα προς τον άνδρα και ο άνδρας προς την γυναίκα, τέτοια ένωση έχει θεοπρεπώς και επάνω από κάθε έννοια και λόγο και ο Δεσπότης και Ποιητής του παντός με όλη την Εκκλησία, ενούμενος σαν προς γυναίκα κατά τρόπο αμώμητο [άμεμπτο] και υπεράρρητο [απερίγραπτο], και όντας και συνευρισκόμενος μαζί της κατά τρόπο αδιάσπαστο και αχώριστο, ως αγαπημένη και ευνοούμενη από αυτόν.

Έτσι λοιπόν και η Εκκλησία ενώθηκε και προσκολλήθηκε με τον αγαπημένο της Θεό, ως ολόκληρο σώμα με την ίδια την κεφαλή του. Διότι, όπως ακριβώς δεν μπορεί το σώμα να ζει καθόλου χωρίς την κεφαλή του, έτσι ούτε η Εκκλησία των πιστών, των υιών δηλαδή του Θεού και απογραμμένων στους ουρανούς, δεν μπορεί να γίνει για τον Θεό άρτιο και ολοκληρωμένο σώμα χωρίς την κεφαλή, χωρίς δηλαδή τον Χριστό και Θεό· ούτε να ζει την πραγματική και ανώλεθρη ζωή, χωρίς να τρέφεται καθημερινά από αυτόν τον επιούσιο άρτο), από όπου προέρχεται η ζωή και η αύξηση σε τέλειο άνδρα, στο μέτρο της ηλικίας του πληρώματος αυτού για όλους όσοι τον αγαπούν.

8. Κι εφ᾽ όσον αποδείχθηκαν αυτά έτσι λαμπρώς και αναπτύχθηκε το παρόν ζήτημα από τον λόγο, πως δηλαδή οι από αιώνων άγιοι και οι μέχρι τώρα και όσοι θα γίνουν έως την συντέλεια πρόκειται να γίνουν ένα σώμα με τον Χριστό και μέσα στον Χριστό, ας φιλοσοφήσομε τώρα και πως πρόκειται να πληρωθεί ο επάνω κόσμος. Αλλ’ εντείνατε την ακοή σας και επιστήσατε τον νου σας να προσέχει στα λεγόμενα, επειδή σε κάθε ζήτημα ο λόγος μας αφορά θεία πράγματα.

Συνεχίζεται

Απόσπασμα από τον λόγο του Αγίου Συμεών του Νέου Θεολόγου «Βίβλος των ηθικών», Λόγοι Α-Στ’, σε εισαγωγή, κείμενο, μετάφραση της Θεολόγου Αικατερίνας Γκόλτσου. Το βιβλίο κυκλοφορεί από τον εκδοτικό οίκο, το «Βυζάντιον», «Πατερικαί εκδόσεις Γρηγόριος ο Παλαμάς», 1988.