Είναι ολοφάνερο, ακόμη και στους πιο ξεδιάντροπους, ότι έχει έλθει στη γη ο Χριστός!

(Επιμέλεια Στέλιος Κούκος)

Αγίου Αθανασίου Αρχιεπισκόπου Αλεξανδρείας
Λόγος περί της ενανθρωπήσεως του Λόγου και της διά σώματος προς ημάς επιφανείας αυτού

Απόδοση εις την νέα ελληνική
Αρχιμανδρίτης Δωρόθεος Πάπαρης (νυν Μητροπολίτης Δράμας)

Συνέχεια από εδώ: http://www.pemptousia.gr/?p=366196

Ίσως όμως κι αυτοί [οι Ιουδαίοι], επειδή δεν μπορούν φανερά ν’ αντιμάχονται, δεν θ’ αρνηθούν όσα λέει η Αγία Γραφή· θα υποστηρίξουν όμως ότι αυτά ακόμη τα περιμένουν να γίνουν, και θα βεβαιώσουν ότι δεν ήλθε ακόμη ο Λόγος του Θεού. Αυτά τα διαδίδουν δεξιά κι αριστερά και δεν ντρέπονται που αμφισβητούν τα γεγονότα.

Γι’ αυτό όμως θα δεχθούν πάνω απ’ όλα σφοδρό έλεγχο, όχι από μας, αλλά από τον σοφότατο προφήτη Δανιήλ, ο οποίος καθορίζει και τον ακριβή χρόνο της θείας ενανθρωπήσεως του Σωτήρα· λέει συγκεκριμένα: «Εβδομήντα εβδομάδες ορίστηκαν για το λαό σου και για την αγία πόλη σου, ώστε να συντελεστεί η παράβαση και να τελειώσουν όλες οι αμαρτίες· ν’ απαλειφτούν οι αδικίες και να γίνει εξιλέωση για την ανομία· να εισαχθεί αιώνια δικαιοσύνη, να σφραγιστεί η όραση και η προφητεία και να χριστεί ο Άγιος των αγίων. Γνώρισε λοιπόν και εννόησε ότι από την έκδοση του διατάγματος, για ν’ ανοικοδομηθεί πάλι η Ιερουσαλήμ, έως που θα έρθει ο Χριστός Ηγήτορας…».

Ίσως για τα άλλα να μπορούν να βρουν προφάσεις και ν’ αναβάλλουν για μελλοντικό χρόνο την εκπλήρωση των προφητειών. Γι’ αυτά όμως τι μπορεί να πουν ή πώς να τ’ αντιμετωπίσουν; Εδώ ολοφάνερα προφητεύεται ο Χριστός, και ο χριόμενος δεν ομολογείται απλός άνθρωπος αλλά Άγιος των αγίων· η Ιερουσαλήμ υπάρχει έως την παρουσία του, και στο εξής σταματούν να υπάρχουν προφήτες και (μελλοντικά) οράματα στον Ισραήλ.

Χρίστηκε παλαιότερα ο Δαβίδ, ο Σολομών, ο Εζεκίας, αλλά και πάλι η Ιερουσαλήμ και ο τόπος της εξακολουθούσαν να υπάρχουν· οι προφήτες συνέχιζαν να προφητεύουν, όπως ο Γάδ, ο Ασάφ, ο Νάθαν, μετέπειτα ο Ησαΐας, ο Ωσηέ, ο Αμώς και άλλοι. Έπειτα κι αυτοί που χρίστηκαν ονομάστηκαν άγιοι άνθρωποι, όχι όμως άγιοι των αγίων. Αλλά, εάν προβάλλουν ως επιχείρημα την αιχμαλωσία και ισχυρίζονται ότι εξαιτίας της δεν θα υπάρχει η Ιερουσαλήμ, τι μπορούν να πουν και για τους προφήτες (ότι δεν θα υπάρχουν); Διότι και παλαιότερα, όταν ο λαός εξοριζόταν στη Βαβυλώνα, παρ’ όλ’ αυτά ήταν μαζί εκεί ο Δανιήλ και ο Ιερεμίας· και προφήτευαν επίσης ο Ιεζεκιήλ, ο Αγγαίος και ο Ζαχαρίας.

Οι Ιουδαίοι, λοιπόν, λένε παραμύθια και ενώ (οι προφητείες) εκπληρώθηκαν στον παρόντα χρόνο, αυτοί τις τοποθετούν στο μέλλον. Διότι, πότε έπαψαν οι προφητείες και τα οράματα στον Ισραήλ παρά μόνον όταν ήλθε ο Χριστός, ο Άγιος των αγίων; Μεγάλη απόδειξη και γνώρισμα της παρουσίας του Λόγου του Θεού είναι ότι η Ιερουσαλήμ δεν θα υπάρχει πλέον ούτε προφήτης θ’ αναδειχθεί ούτε οράματα θ’ αποκαλύπτονται, και αυτά είναι πολύ φυσιολογικά. Διότι, αφού ήλθε αυτός, για τον οποίο λέγονταν οι προφητείες, τι χρειάζονται πλέον αυτές; Όταν είναι παρούσα η Αλήθεια, τι χρειάζεται η σκιά της. Γι’ αυτό και δίκαια προφήτευαν έως ότου έλθει η ίδια η Δικαιοσύνη και ο Λυτρωτής των αμαρτιών όλων. Και η Ιερουσαλήμ υπήρχε για τόσο καιρό, για να προσχεδιάζονται εκεί οι προτυπώσεις της αλήθειας.

Όταν λοιπόν ήρθε ο Άγιος των αγίων, εύλογα σταμάτησαν και τα οράματα και οι προφητείες· και καταργήθηκε η βασιλεία της Ιερουσαλήμ. Μέχρι τότε χρίονταν σ’ αυτούς βασιλείς, έως ότου χρίστηκε ο Άγιος των αγίων. Και ο Μωυσής προφητεύει ότι θα υφίσταται η βασιλεία των Ιουδαίων μέχρι αυτόν (το Χριστό), λέγοντας: «Δεν θα λείψει άρχοντας από τη φυλή του Ιούδα και Ηγήτορας από τη γενιά του, έως ότου έλθει ο αναμενόμενος· αυτός θα είναι η προσδοκία των εθνών».

Γι’ αυτό και ο ίδιος ο Σωτήρας έλεγε ξεκάθαρα: «Ο νόμος και οι προφήτες είχαν ισχύ έως τον Ιωάννη (Πρόδρομο)». Εάν, λοιπόν, υπάρχει τώρα στους Ιουδαίους βασιλιάς, προφήτης ή όραμα, καλά κάνουν και αρνούνται το Χριστό που ήλθε. Εάν όμως δεν έχουν ούτε βασιλιά ούτε οράματα, αλλά έχει σταματήσει κάθε προφητεία και έχει κυριευθεί η πόλη και ο ναός (του Σολομώντα), γιατί τόσο ασεβούν και γίνονται παραβάτες; Ενώ βλέπουν καθαρά τα γεγονότα, τον Χριστό όμως που τα κάνει τον αρνούνται.

Και ενώ βλέπουν τους ειδωλολάτρες να εγκαταλείπουν τα είδωλα και να ελπίζουν μέσω του Χριστού στο Θεό του Ισραήλ, γιατί αρνούνται τον Χριστό που σαρκώθηκε από τη γενιά του Ιεσσαί και είναι στο εξής ο βασιλιάς τους; Διότι, εάν οι ειδωλολάτρες λάτρευαν άλλο θεό και δεν πίστευαν το Θεό του Αβραάμ, του Ισαάκ, του Ιακώβ και του Μωυσή, καλά θα έκαναν πάλι και θα προφασίζονταν ότι δεν σαρκώθηκε ο αληθινός Θεός.

Εάν όμως οι ειδωλολάτρες προσκυνούν το Θεό που έδωσε το νόμο στον Μωυσή και τις υποσχέσεις στον Αβραάμ, και του οποίου το λόγο οι Ιουδαίοι τον περιφρόνησαν, γιατί δεν γνωρίζουν ή, καλύτερα, γιατί με τη θέλησή τους παραβλέπουν ότι ο Κύριος, τον οποίο προφήτευσαν οι Γραφές, έλαμψε στον κόσμο και φανερώθηκε με σώμα σ’ αυτόν, όπως το είπε η Αγία Γραφή: «Ο Θεός Κύριος φανερώθηκε σε μας»· και αλλού λέει: «Έστειλε στη γη το Λόγο του και τους θεράπευσε»· και αλλού πάλι λέει: «Όχι πρεσβευτής ούτε αγγελιαφόρος αλλά ο ίδιος ο Κύριος τους έσωσε»;

Παθαίνουν κάτι παρόμοιο με έναν που είναι διανοητικά ανάπηρος: ενώ βλέπει τη γη να φωτίζεται από τον ήλιο, αρνείται όμως τον ήλιο που τη φωτίζει. Διότι, τι περισσότερο μπορεί να κάνει αυτός τον οποίο εκείνοι προσδοκούν να έλθει; Να προσκαλέσει τα έθνη; Αλλά πρόφθασαν να κληθούν. Να σταματήσει τις προφητείες, τη βασιλεία, τα οράματα; Κι αυτό ήδη έχει γίνει. Μήπως να ελέγξει την αθεΐα των ειδώλων; Ελέγχθηκε ήδη και έχει καταδικαστεί. Αλλά μήπως να καταργήσει το θάνατο; Ήδη έχει καταργηθεί.

Τι, λοιπόν, δεν έχει γίνει και πρέπει να το κάνει ο Χριστός;

Τι λείπει, για να συμπληρωθεί; ώστε, να μη χαιρεκακούν οι Ιουδαίοι και απιστούν;

Διότι εάν, πράγμα που και το βλέπουμε, δεν υπάρχει σ’ αυτούς ούτε βασιλιάς ούτε προφήτης ούτε Ιερουσαλήμ ούτε θυσίες ούτε οράματα· αλλά, έχει γεμίσει όλη η γη τη γνώση του Θεού· και οι ειδωλολάτρες αφήνουν την αθεΐα των ειδώλων και καταφεύγουν προς το Θεό του Αβραάμ, με την πίστη στο Λόγο, δηλαδή τον Κύριό μας Ιησού Χριστό.

Μετά απ’ όλ’ αυτά, είναι ολοφάνερο, ακόμη και στους πιο ξεδιάντροπους, ότι έχει έλθει στη γη ο Χριστός· έχει φωτίσει με το φως του όλους γενικά και δίδαξε την αληθινή θεία διδασκαλία για τον Πατέρα του. Μ’ αυτά, λοιπόν, και με άλλα περισσότερα επιχειρήματα, που περιέχει η Αγία Γραφή, εύλογα μπορεί κάποιος να ελέγξει τους Ιουδαίους.

Από την ιστοσελίδα: http://users.uoa.gr/~nektar/orthodoxy/paterikon/a8anasios_megas_logos_peri_enan8rwphsews.htm