Ήταν ο πρώτος από την οικογένειά του που πάταγε ξανά το χώμα της Σμύρνης, αρχές του ΄90. Ο παππούς του ο πρόσφυγας δεν κατάφερε να επιστρέψει, αν και κάτι που έλεγε πως δεν το’ ΄θελε κιόλας. Ο πατέρας του το αμέλησε. Εκείνος όμως, μεσήλικας πια, το πήρε απόφαση. Τη Σμύρνη την ήξερε απέξω και ανα...
«Σπύρο μου! Έλα, κάτσε!» Ο κυρ Σπύρος προχώρησε στο βάθος το μεγάλου καφενείου στο τέλος της οδού Αθηνάς, προς το Μοναστηράκι. Ο κυρ Λεωνίδας είχε φτάσει νωρίτερα. Χαιρετήθηκαν κι έμειναν με τα χέρια ενωμένα ακόμη κι όταν κάθισαν. Σαν κάτι νά ΄παιρνε ο ένας απ΄ τον άλλον. Βάλθηκαν να κοιτάζονται σι...
Μοναχοκόρη η Λυδία του Παντελή Αθανασούλα, ιδιοκτήτη του μεγαλύτερου φούρνου της Σμύρνης, με τα πιο όμορφα και μοσχομυρωδάτα ψωμιά, κρουασάν, κουλούρια και ό,τι άλλο βάνει ο νους σας. Από τα ξημερώματα, ένα τσούρμο από παιδιά με ποδήλατα περίμεναν να παραλάβουν τις φρεσκοψημένες λιχουδιές για να τις...
- Πατριώτη, να σου αλλάξω τη σημαία; - Άσε, δεν περισσεύουν για τέτοιες πολυτέλειες. - Δώρο από μένα πατριώτη, που έρχομαι για πρώτη φορά στον τόπο σου. Αυτός, πάνω κάτω, ήταν ο διάλογος ανάμεσα στον Μελέτη τον πραματευτή και σ΄ όποιον μπορεί να βάλει ο νους σου: καταστηματάρχη, νοικοκυραίο και ν...
"Εσύ, κυρία Αγγελική, κοτζάμ αρχόντισσα, αυτό το παλιό τάσι βρήκες να φέρεις για το γάμο της εγγονής σου;" Το ΄χε το θάρρος ο παπα Αντώνης. Τριάντα χρόνια ενορίτισσα η μεγάλη και τρανή κυρία Αγγελική Γουσοπούλου, από το Αϊδίνι, ιδιοκτήτρια μεγάλης βιομηχανίας μπαχαρικών. Από την εξαθλίωση της προσφ...
Μαζεύτηκαν οι Παναγιές από την Ανατολή για να διηγηθούν τα πάθη τους και για να δουν ποια τράβηξε τα περισσότερα μέχρι να βρουν το νέο τους το σπίτι στην Ελλάδα. Ήρθε η Παναγία η Παραβουνιώτισσα, ζωγραφισμένη 1.300 χρόνια πριν, από το νησί της, την Πρίγκηπο, που, μες στην αγκαλιά των προσφύγων, έ...
Ο παππούς μου ο Σπύρος ήταν από το Αϊβαλί. Ήταν ψάλτης τρανός και έμαθε την ψαλτική τέχνη στη Μεγάλη του Γένους Σχολή στην Πόλη. Γύρισε στην πατρίδα του και έγινε περιζήτητος στις ενορίες όλης της περιοχής. Όταν βρέθηκε στην Αθήνα, έγινε δεξιός ψάλτης στον Άγιο Νικόλαο Αχαρνών. Ο μπάρμπα Σπύρος λ...
Τα νέα τά ΄χαμε μάθει από μέρες και, θέλαμε δε θέλαμε, τό ΄χαμε πάρει απόφαση. Θα φεύγαμε! Κάποιος Τούρκος αξιωματούχος, μ΄ ευγένεια και υπομονή είναι αλήθεια, μάζεψε τους άντρες στην πλατεία του χωριού και τους εξήγησε για την ανταλλαγή των πληθυσμών. Κάτι ανέφερε για μία συνθήκη σε μία πόλη της...
Θά ‘ μουν δε θά ΄μουν 12 χρόνων. «Έλα» μού είπε η μάνα «να καθαρίσουμε το κομοδίνο του παππού. Πρέπει να φύγει για την κλινική. Να δούμε τι θα πάρει μαζί του». Μπήκαμε στο δωμάτιο. Ο παππούς μάς κοίταξε με το άδειο του βλέμμα.. Τέσσερα χρόνια δεν μιλούσε πια, ούτε αντιδρούσε στα λόγια μας. Ακόμα κ...
Πώς έφτασε η γιαγιά από τη Σμύρνη στο Τσεσμέ και πώς πέρασε απέναντι στη Χίο, ούτε που μάθαμε πότε. Ρίζωσε κει πάνω, στα Θυμιανά, μ΄ όσους σώθηκαν απ΄ το σόι της. Από τότε που γεννηθήκαμε όλα τα εγγόνια της, δεν τη θυμόμαστε να κάθεται στιγμή. Η ζωή είχε ξαναπάρει το δρόμο της. Όποτε τη ρωτάγανε α...